บทที่ 6
ปิ่นปักผม
ยามนั้นเองที่นางกำลังไร้หนทางออก ตงหยางจินก็มาปรากฏกายราวกับระฆังช่วยชีวิต หลี่ไป๋วิ๋นเผยรอยยิ้มกว้าง ดวงตาคู่หวานจ้องมองตงหยางจินอย่างไม่คิดปิดบัง บุรุษชะงักเล็กน้อยกับรอยยิ้มนั่น และการตกเป็นเป้าสายตาในงานนี้
“พระเจ้า นั่นชินอ๋องนี่”
“แม้แต่ชินอ๋องยังมางานวันเกิดของคุณหนูหลี่หรือ?”
ดวงตาเรียมคมสำรวจรอบด้านอย่างพิจารณาว่าควรกระทำสิ่งใด ทว่ามิอาจทำเป็นมองไม่เห็นสายตาของสตรีตัวน้อย ผู้เป็นเจ้าของงานได้เลย ตงหยางจินเพิ่งมารู้เอาก็ตอนนี้ว่าตนเองได้ตกหลุมพรางของหลี่ไป๋อวิ๋นเข้าให้แล้ว
ทว่าบุณคุณย่อมทดแทน แม้จะรู้ว่าถูกหลอก แต่ก็เต็มใจให้หลอก ครั้นก่อนหน้าทำให้นางตกอยู่ในอันตราย อีกทั้งนางยังใช้อาคมช่วยในการสกัดนักลอบสังหาร
ตงหยางจินสาวเท้าก้าวเดินเข้ามาในงาน ทักทายเพียงสกุลหลี่ก่อนจะเดินเข้ามาหาหลี่ไป๋อวิ๋น ส่งมอบของขวัญให้นางเองกับมือ
“ยินดีด้วย คุณหนูหลี่”
สตรีตัว
