รถหรูชะลอจอดหน้าอาคารพาณิชย์ย่านใจกลางเมืองกรุง Feeling the sky studio ถูกสลักชื่อลงบนป้ายไม้แผ่นเล็กๆ แขวนไว้หน้าร้าน ทำชายหนุ่มต้องสังเกตอีกรอบว่าตึกสองชั้นที่ทั้งเล็ก ทั้งคับแคบแบบนี้ใช่สตูดิโอแสดงภาพของศิลปินสาวสุดลึกลับคนนั้นหรือเปล่า พอมั่นใจถึงดับเครื่องและก้าวเท้าลงไป มือแกร่งผลักบานประตูกระทบกระดิ่งดังกรุ๊งกริ๊งเป็นจังหวะ
ภารัณกระชับแว่นกันแดดสีชาจากนั้นก็สาวเท้าไปยังร่างเล็กซึ่งดูวุ่นวายอยู่หน้าเคาน์เตอร์
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ามีธุระอะ…”
“ผมมาหาเจ้าของ Feeling the sky ตอนนี้เธออยู่หรือเปล่า”
ทันทีที่เขาถอดแว่นออก เด็กสาวตาเบิกกว้างแสดงสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด
“คุณ! หนูจำคุณได้ คุณคนในข่าว”
เสียงเล็กทำภารัณอยากซ่อนใบหน้าไม่ให้ใครเห็นแล้วรีบมุด พื้นกระเบื้องหนี ข่าวที่ว่าจะเป็นข่าวอะไรได้นอกจากเรื่องเมื่อคืน เขาเป็นหนึ่งในแก๊งเพื่อนสนิทของระภพไฮโซหนุ่มเจ้าของสถานีโทรทัศน
