คฤหาสน์ตระกูลตง
“ฮัดชิ่ว!”
“คุณหนู ยาค่ะ นี่น้ำอุ่น”
“ขอบใจนะเต้าชุน ให้ตายเถอะ ทำไมจู่ ๆ ก็เป็นหวัดได้ล่ะเนี่ย ต้องโทษอีตานายพลนั่นคนเดียวเลย”
“คุณหนูไม่ดีใจเหรอคะ ที่ได้ไปทานข้าวกับนายพลน้อยกู้แค่สองคน นี่มันเหมือนฝันเลยไม่ใช่เหรอคะ”
“ฝันร้ายน่ะสิไม่ว่า! คนบ้าอะไรทั้งปากร้ายทั้งชอบดูถูกคน พรึด!!! ขอกระดาษหน่อย”
ตงหลินซีเป็นหวัดมาสองวันแล้ว หลังจากนั่งรถสามล้อกลับมาถึงบ้าน เธอเองก็ไม่คิดว่า เจ้าของร่างจะบอบบางขนาดนี้ เพราะชาติก่อนเธอสวยถึกและบึกบึนมาก ไม่ว่างานหนักขนาดไหนก็รับได้เสมอ แต่กับตงหลินซีคนนี้ ที่แทบจะโดนลมเป่าก็ล้มแบบนี้ คงต้องปรับตัวอีกนาน
“โอยย ทรมานชะมัด น้ำมูกบ้านี่ก็ไหลไม่หยุด พรุ่งนี้คงไปไหนไม่ได้แล้ว โอย…. ฮัดชิ่ว!”
สุดท้ายหลินซีก็เป็นหวัดไปเกือบสี่วัน เธอโทรไปบอกลี่ชิงว่า ยังไม่สามารถออกจากบ้านได้ และกลัวว่าเพื่อน ๆ จะติดหวัด ลี่ชิงบอกให้เธอพักผ่อนให้มาก และจะจั
