วิวาห์หนี้รัก

ไม่มีทางหนี

“ฟอง ลูกคิดอะไรอยู่ จะเงียบอยู่แบบนี้ไม่ได้หรอกนะ” นายศิโรจน์เอ่ยถามบุตรสาวที่ยังจมอยู่กับความคิดของตนเอง

จันทร์เจ้าเงยหน้ามองพ่อ ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอเบ้า “พ่อ หนูแค่ยังไม่เข้าใจ ทำไมหนูต้องแต่งงานทั้งที่หนูไม่เคยเลือก ไม่เคยรัก แล้วถ้าอนาคตมันพังขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบชีวิตหนู”

นางจันทร์เพ็ญเดินเข้ามากอดลูกสาวเบาๆ “แม่เข้าใจหัวใจลูกนะ แต่ตอนนี้เราติดหนี้เขา ต่อให้คุณปราบดาไม่อยู่แล้ว สัญญานี้ก็ยังอยู่ ลูกต้องคิดถึงอนาคตของครอบครัวเราด้วย” เป็นอีกครั้งที่ผู้เป็นมารดาแสดงออกถึงความเห็นแก่ตัวชัดเจน

จันทร์เจ้าก้มหน้านิ่ง น้ำตาหยดลงบนซองเอกสารในมือ ทางเลือกเดียวที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือทางที่เธอไม่เคยอยากก้าวไป น้ำตาที่กลั้นไว้เอ่อล้นออกมา เธอกำมือแน่น ในหัวใจเต็มไปด้วยความสับสน ไม่รู้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้คือทางรอดหรือกับดัก

แต่สิ่งเดียวที่เธอรู้ พรุ่งนี้เธอจะต้องไปพบกับปุณณ์ ผู้ชายที่เธอถูกบังคับให้หมั้นหมาย และเป็นผู้ครอบครองชะตาชีวิตของเธอต่อจากนี้

เช้าวันต่อมา…

บ้านไม้หลังใหญ่ของตระกูลอเนกไพศาลกุล ดูสง่างามแต่แฝงไปด้วยบรรยากาศน่าเกรงขาม ยามที่จันทร์เจ้าเดินผ่านรั้วเข้าไป หัวใจเธอเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ ราวกับทุกย่างก้าวกำลังพาเข้าสู่แดนของเสือร้ายที่พร้อมจะขย้ำ

ห้องทำงานกว้างโอ่อ่าถูกตกแต่งด้วยไม้เนื้อหอมชั้นดี เงาของเฟอร์นิเจอร์บ่งบอกฐานะและอำนาจของเจ้าของ ทันทีที่จันทร์เจ้าเข้ามาในบ้าน เจ้าของบ้านก็รับรู้และเปล่งเสียง อนุญาตให้เธอเข้ามาในบ้าน ส่วนพิภพนั้นก็ล่าถอยออกไป เพราะตอนนี้หมดหน้าที่ของเขาแล้ว

“เข้ามา” เสียงทุ้มเข้มดังขึ้นทันทีที่พิภพเปิดประตูให้จันทร์เจ้า

บนเก้าอี้หนังพนักสูง ปุณณ์นั่งอยู่ราวกับราชสีห์ที่อยู่ในถ้ำ แววตาคมดุจใบมีดกรีดมองตรงมายังเธอเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้ลมหายใจของหญิงสาวสะดุด

“คุณจันทร์เจ้า” เขาเอ่ยเรียกชื่อชัดถ้อยชัดคำ ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง ดวงตาไม่เผยอารมณ์ใดๆ นอกจากความแข็งกร้าว

“สัญญาที่พ่อผมทำกับพ่อคุณ ตอนนี้มันถึงเวลาที่ผมต้องทำตามสัญญาแล้ว แต่ผมไม่เข้าใจ คุณขัดข้องอะไร ทำไมคุณถึงต้องมาพบผมด้วยตัวเอง” เสียงเรียบเอ่ยถามออกไปอย่างไม่ได้บ่งบอกอารมณ์ใดๆ

จันทร์เจ้าสูดหายใจเข้าลึก พยายามเรียกสติ ก่อนจะก้าวไปยืนตรงหน้าโต๊ะทำงาน

“ฉันไม่สะดวกใจที่จะแต่งงาน ฉันอยากจะขอคุยเรื่องสัญญาค่ะ” จันทร์เจ้าตัดสินใจเอ่ยออกมาตามตรง แม้มันจะลำบากที่ต้องพูดกับราชสีห์อย่างเขา แต่เธอก็ควรจะชัดเจนตั้งแต่ต้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ