Chapter 36
วันเกิดที่แสนเหงา...
หลายวันต่อมา...
กริ่งงงง...
กริ่งงงง...
มือถือของหญิงสาวดังขึ้น ในขณะที่เธอกำลังแต่งตัวไปมหาลัย
“ฮัลโหลที่รัก คิดถึงหนูแต่เช้าเลยเหรอ”
(วันนี้เป็นวันเกิดเด็กดื้อที่ไหนน้า)
“วันเกิดเมียเฮียหรือเปล่าน้า”
(แฮปปีเบิร์ทเดย์นะครับเมียรัก ขอให้หนูเป็นเด็กดีของเฮียตลอดไป)
“เฮียขา...วันเกิดปีนี้หนูอยากอยู่กับเฮียจังเลย” แพรดาวยู่ปากใส่หน้ากล้องคุยวิดีโอคอลกับคู่หมั้นหนุ่มอย่างออดอ้อน
(…)
“...” แพรดาวมองใบหน้าหล่อเหลาผ่านหน้ากล้องด้วยแววตาเศร้า เพราะเธอคิดว่าสิ่งที่เธอเอ่ยพูดออกไปเมื่อครู่นั้น รันเวย์คงให้เธอไม่ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะโทรหาเธอทุกวัน แต่เธอก็รู้ว่างานที่นั่นกำลังยุ่งมาก
(โอ๋ๆ เด็กดี อดทนหน่อยนะ อีกสองเดือนเราก็จะได้เจอกันแล้ว)
“เฮียไม่ต้องคิดมากกับหนูหรอก หนูรอเฮียได้ หนูก็แค่พูดไปแบบนั้นเอง” แพรดาวยิ้มหวานให้เขา
(เฮียรักหนูนะแพรดาว)
“หนูก็
