ร้านขนมหวาน
"คุณฟาชอบทานของหวานหรอคะ" พราวตะวันถามในขณะที่ดวงตากลมโตฉายแววตื่นเต้นเมื่อขนมหวานมากมายหลายชนิดถูกเรียงรายนำมาเสิร์ฟ
"ชอบทานแล้วก็ชอบทำด้วยค่ะ" หม่อมหลวงสรันตรียิ้มอ่อนให้กับท่าทางตื่นเต้นของเพื่อนใหม่
"แสดงว่าคุณฟามาทานที่นี่บ่อยสินะคะ ร้านใหญ่โตโอ่อ่าและก็บรรยากาศน่ารักมาก"
"มาเกือบทุกวันค่ะ ร้านขนมร้านนี้เป็นของฟาเอง ทีแรกว่าจะทำฆ่าเวลาช่วงปิดเทอมปีหนึ่ง แต่พอดีมีคนติดใจรสชาติขนมของฟาค่อนข้างเยอะ ก็เลยตัดสินใจเปิดต่อแล้วก็จ้างพนักงานค่ะ"
"ขนมอร่อยมากเลยนะคะ คุณฟาทำเพราะใจรัก รสชาติเลยออกมาแบบยอดเยี่ยมมากค่ะ" พราวตะวันชื่นชม ท่าทางสดใสของหญิงสาวทำให้หม่อมหลวงสรันตรีรู้สึกอิจฉาที่พราวตะวันดูมีความสุขซึ่งต่างจากเธอโดยสิ้นเชิง
ด้านพราวตะวันซึ่งมองดูแววตาเศร้าหมองของหม่อมหลวงสรันตรีก็พอจะดูออกว่าเธอทุกข์ใจเรื่องอะไร
'ถ้าคุณพิงกับคุณฟารักกันก็คงดี จะได้ไม่มีใครต้องเป็น
