“ลีโอ..คืนนี้อยู่กับแจนนะ ”
เสียงหวานขอร้องเขาให้อยู่ด้วยในค่ำคืนนี้
แขนเรียวกอดคอแกร่งไม่ยอมปล่อย ทั้งที่ลีโอวางเธอลงบนเตียงแล้ว
“ปล่อย..เมาแล้วก็นอน”
ลีโอบอกแจนเสียงดุ
“ไม่ปล่อย แจนอยากให้ลีโออยู่ด้วยหนิคะ ไหนๆเราก็ต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว อยู่กับแจนนะแจนอยากกอด”
แจนมองเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องการผู้ชายตรงหน้ามากแค่ไหน
“ใครบอกว่าฉันจะแต่งกับเธอ”
เรื่องนี้ไม่เคยมีในหัว แค่อยากไปดูตัวให้มันจบๆ เพราะขี้เกียจทะเลาะกับคนที่บ้าน
“แจนก็อยากรู้ว่าลีโอจะทนได้แค่ไหน ”
พรึบ!!
เสื้อที่เธอใส่ถูกถอดออกอย่างง่ายดาย เหลือแค่บราเซียสีแดงลายลูกไม้สุดเซ็กซี่ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าแพนตี้ตัวน้อยนั้นสีอะไร
“เธอทำบ้าอะไร!!ปล่อย!!”
พรึบ!!
ลีโอไม่ได้สนใจสะบัดจนมือเล็กที่กำลังกอดคอเขาหลุดออก แล้วเดินหนีออกจากห้องไป
“ลีโอ..ลีโอ..”
ลีโอไม่ฟังเสียงเรียกของแจนอีก รีบสาวเท้าออกจากห้องจูนไ
