“คุณแจนคุณจูนเชิญที่โต๊ะอาหารเลยค่ะ”
พอลงมาถึงข้างล่าง มะลิก็ยืนรออยู่แล้ว
“อ้าว ทำไมมีแค่คุณแม่กับน้องลีอาห์หละคะ คนอื่นๆหายไปไหนกันหมด”
พอเดินมาที่โต๊ะอาหาร แจนก็รีบถามถึงคนอื่นๆ บ้านก็หลังใหญ่โต บนโต๊ะอาหารทำไมมีแค่2คน
“มานั่งทานข้าวกันเถอะจ๊ะ คุณปู่กับคุณพ่อของลีโออยู่ที่เหมือง ส่วนลีโอกับมาร์ตินยังดื่มอยู่ที่เดิมจ๊ะ เดี๋ยวหนูแจนกับหนูจูนทานข้าวก่อนนะ แล้วค่อยไปหาลีโอ ”
ชุติมาพูดอย่างใจดี ถึงว่าละพี่รหัสของเธอถึงเอาแต่ใจ เพราะแบบนี้นี่เองลูกชายดื่มตั้งแต่หัววัน ไม่ยอมมากินข้าวกินปลาก็ไม่ว่าอะไร
“แบบนี้แหละค่ะ หนูกับคุณแม่ชินแล้ว”
ลีอาห์พูดเสริม หลังทานมื้อเย็นเสร็จ แจนก็ชวนไปหาลีโอที่สระว่ายน้ำ
“พี่แจนคะจูนไม่ไปได้มั้ยจูนง่วงแล้ว”
ป่านนี้ลีโอคงจะเมา ไปเจอหน้ากันเดี๋ยวพูดนู่นพูดนี่ให้เป็นที่สงสัยเปล่าๆ
“ไปเถอะ นั่งเป็นเพื่อนพี่แป๊บเดียว หลังจากนั้นจะขึ้นไปนอนก็ตามใจ”
แจนยั
