“แพรเป็นว่าที่เจ้าสาวของพี่ พี่จะเห็นคนอื่นดีกว่าแพรได้ยังไงล่ะ พี่ทำทุกอย่างก็เพื่ออนาคตของแพรนะ ในเมื่อพี่ตัดสินใจจะปั้นแพร พี่ก็จะดันแพรขึ้นเป็นนางเบอร์หนึ่งให้ได้ จะต้องไม่มีใครกล้ามาว่าแพร พี่จะไม่ยอมให้มีข่าวเสียหายเกิดขึ้นเป็นอันขาด แพรรอพี่อยู่ที่บ้านดีๆ นะครับ รอให้พี่จัดการเรื่องทุกอย่างเรียบร้อยก่อน พี่จะรีบกลับไปอยู่เป็นเพื่อนแพร... ดีไหม” แพรวาหยุดโวยวายทันที ได้ยินว่าเขาเป็นห่วงหล่อน แถมยังคิดเพื่อหล่อน ทำเพื่อหล่อนแบบนี้ ความฉุนเฉียวก็ทุเลาลงไปมาก หล่อนเองก็มีชนักอันใหญ่ปักหลังอยู่ ขืนยังสร้างเรื่องอีกอาจจะทำให้เขาเบื่อหน่ายหล่อนขึ้นมาได้ แค่เขายอมง้อหล่อนก่อน หล่อนก็ไม่ควรเล่นตัวให้มากนัก เอาแต่พอดีหอมปากหอมคอก็แล้วกัน แพรวาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กดความโกรธตรงหน้าลงไปในลึกสุดใจ แล้วพยักหน้าตอบรับเขาอย่างเชื่อฟัง “ก็ได้ค่ะ แพรจะทำตามที่พี่นนท์พูดทุกอย่าง” ชนนท์ถอนหายใจอย่างโ