รุ่ยเผิงให้เสี่ยวซีไปสืบเรื่องที่สวีกงจวิ้นมาเยือนที่จวนของรั่วอิน เมื่อรู้จากบ่าวคนสนิทว่า สวีกงจวิ้นจะส่งแม่สื่อมาทาบทามรั่วอินอีกครั้ง ลมหายใจของเขาก็ติดขัดขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
“แน่ชัดแล้วใช่หรือไม่” เขาเอ่ยถามเสียงเบา
“ขอรับ” เสี่ยวซีมองนายของตนอย่างเป็นกังวล
เรื่องที่ได้รู้ทำให้รุ่ยเผิงไม่อาจจะอยู่นิ่งได้อีกต่อไป แม้กระทั่งข่าวลือที่เขาให้คนไปปล่อยจนเข้าหูของฮูหยินสวี ยังทำให้สวีกงจวิ้นไม่ยอมถอยออกจากรั่วอิน
ค่ำคืนนั้น รุ่ยเผิงลอบเข้าไปในจวนตระกูลโจวอีกครั้ง รั่วอินได้ยินเสียงที่หน้าต่างนางก็เตรียมตัวลุกขึ้นจากที่นอน แล้วหยิบเสื้อคลุมเตรียมจะออกไปจากห้อง
“ช้าก่อน” รุ่ยเผิงเอ่ยเรียกนาง เมื่อรั่วอินไปถึงประตูแล้ว
“ไหนท่านบอกจะไม่มาอีกแล้วอย่างไรเล่าเจ้าคะ” รั่วอินไม่ได้หันหลังกลับมามองที่รุ่ยเผิงสักนิด
หลายวันที่ผ่านมาอารมณ์ของนางไม่ค่อยสู้ดีนัก ทั้งยังมึนงงจนอยากจะนอนพักเพียงอย่
