บทที่ 53 มีสิ่งใดต้องอาย งดงามเช่นนี้

1677 คำ

บทที่ 53 มีสิ่งใดต้องอาย งดงามเช่นนี้ ในตอนนั้นเองที่ปลายนิ้วถูกสอดแทรกเข้าไปในกลีบกายสาวโดยที่สตรีตัวน้อยไม่ทันได้ตั้งตัว “อ๊ะ!? อื้อ!!” ปลายนิ้วสอดเข้าลึกและถอดถอนออกมาเช่นนั้นซ้ำๆ อย่างเชื่องช้า เรียวขาสองข้างพยายามหุบเข้าหากันเพื่อหลีกหนีสิ่งแปลกปลอม ทว่าก็ติดกายแกร่งซึ่งแทรกอยู่ระหว่างขาของตน เป่าซูเม่ยบิดกายเร้าเสียยิ่งกว่าคราแรก อีกทั้งยังส่งเสียงครางไม่หยุดเมื่อปลายนิ้วเข้าลึกสุดแล้วบดจุดอ่อนไหวของนาง “ทะ ท่านพี่ อื้อ อย่างแกล้งเม่ยเอ๋อร์เลยเจ้าค่ะ” ทั้งทรวงอก ทั้งกายสตรีถูกรุกรานจนเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่าง เป่าซูเม่ยครางเสียงกระเส่า เมื่อนิ้วถูกเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง สตรีตัวน้อยก็กระตุกเฮือกแล้วโอบกอดบุรุษพลางเอ่ยเสียงแหบพร่า “ท่านพี่เจ้าคะ เข้ามาในตัวน้องนะเจ้าคะ” น้ำเสียง แววตา รวมถึงท่าทางของนางทำเอาบุรุษแทบคลั่ง แต่เดี๋ยวก่อน แม้นางกับบุรุษจะเคยร่วมรักกันมาก็หลายครั้ง ทว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม