บทที่ 58
สูญเสีย
”อี้หยางเซียวหมิ่น คือบุรุษที่หยิบยื่นความตายให้กับข้า ด้วยยาพิษแบบเดียวกับที่บุรุษผู้นั้นกล่าวอ้างว่าข้าวางยาตน!”น้ำเสียงของนางช่างเบาหวิว ทว่าสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด ดวงตาทอดมองบุรุษด้วยหลากความรู้สึก
แม้ว่าเป่าซูเม่ยต้องการให้บุรุษมีความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับตัวนาง ทว่าก็อยากให้รู้ด้วยว่าเหตุใดตนจึงไม่ต้องการมีบุตรกับบุรุษ! ไม่ต้องการให้บุรุษกล่าวหาว่านางเป็นทรยศ! นางเองมีเหตุและผลในการกระทำ
“…!!”
“ในอดีตข้าตายด้วยยาพิษที่ท่านมอบให้ ทว่าเพลานี้ข้าไม่อยากตายเพราะท่าน…”ครานี้นางเดินมาไกลเหลือเกิน ไกลเกินกว่าที่จะย้อนกลับ หัวใจของนางมีเพียงอี้หยางเซียวหมิ่นมาตั้งแต่คราแรก อิสตรีเช่นนางแต่งกับบุรุษผู้เดียวก็ถือเป็นสามีเพียงผู้เดียว อี้หยางเซียวหมิ่นคือบุรุษ ผู้เดียวทั้งอดีตชาติและชาตินี้ของนาง และจะเป็นตลอดไป”ข้าขอยอมตายเพราะพูดความจริงยังดีเสียกว่า… อึก!! พรวด!!”
…ยังดีเ
