บทที่ 68
แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม 1
หลายวันต่อมาจวนสกุลอี้หยางวุ่นวายเล็กน้อย เนื่องจากไท่จื่อหลี่จวิ้นข่ายส่งสาร์นมาว่าจะขึ้นมาเยี่ยมเยือนอี้หยางเซียวหมิ่นและเป่าซูเม่ย เมื่อถึงเวลานัดหมายก็เกิดวงแหวนอาคมขึ้นก่อนจะปรากฏขบวนอาชาและรถม้าขนของ โดยผู้นำทัพเป็นหวี่จวิ้นข่าย
“ถวายบังคมพะยะค่ะ ไท่จื่อ”
“ถวายบังคมเพคะ ไท่จื่อ”
อี้หยางเซียวหมิ่นและเป่าซูเม่ยคำนับตามมารยาทที่พึงกระทำต่อราชวงศ์ หลี่จวิ้นข่ายพยักหน้ารับด้วยความยินดี ก่อนจะเอ่ยว่า…
“ระหว่างเราไม่ต้องมากพิธี ข้าและเจ้าดั่งพี่น้องร่วมสายเลือด ข้าเห็นเจ้าเป็นพี่ชาย”
“กระหม่อมมิกล้าพะยะค่ะ”
“ตามสบายเถิด”เมื่อเอ่ยกับอี้หยางเซียวหมิ่นพอเป็รพิธี จึงเบนความสนใจไปที่เป่าซูเม่ยก่อนจะเอ่ยถึงสิ่งที่มีเพียงทั้งสองเท่านั้นที่รู้ ทำเอาอี้หยางเซียวหมิ่นคิ้วกระตุกเล็กน้อย ยังดีที่เก็บสีหน้าได้ ไม่แสดงอาการไปมากกว่านี้”ข้ามาตามสัญญาแล้ว ท่านพี่
