บทที่ 39
เข็มเงินเปลี่ยนสี
หลังจากเป่าซูเม่ยพูดคุยกับซางหนิงเหมยอยู่อีกพักใหญ่ ซางหนิงเหมยก็มีธุระสำคัญกว่าการนั่งดื่มชากับนางจึงต้องขอตัวออกไป เป่าซูเม่ยจึงถูกเป่าเซียวอวี้ลากตัวมานั่งดื่มน้ำชาด้วยตามเดิม ทว่ารอบนี้กลับถูกชวนคุยจนแทบไม่มีเวลาให้นางนึกคิดถึงเรื่องอื่น จนกระทั่งเป่าเซียวอวี้เอ่ยขึ้นมาว่า…
“ข้ารินน้ำชาให้…”อิสตรีกระทำตามวาจาของตน กิริยาท่าทางช่างงดงาม หากเป่าซูเม่ยปฏิเสธน้ำชาถ้วยนี้มีแต่จะทำให้เกิดคำครหา
ทว่าเป่าเซียวอวี้เคยวางยาพิษนาง เป็นยาพิษที่ให้กินมาช้านาน แล้วร่างกายจะค่อยๆ อ่อนแอลงและตายในที่สุด สาเหตุที่ในชาติก่อนเป่าซูเม่ยเจ็บป่วยออดๆ แอดๆ ไม่หายสักครา เป็นเพราะพิษในน้ำชาที่ฉูซูซินผสมให้นางดื่มทุกวันราวกับยาบำรุงอย่างไม่ต้องสงสัย บัดนี้สาวใช้ผู้นั้นได้ตายไปแล้ว นางจึงไม่มีเรื่องให้ต้องดื่มยาพิษแทนยาบำรุง
เมื่อรับถ้วยน้ำชามา ฝ่ามือเล็กยกถ้วยน้ำชาขึ้นจรดริมฝีปาก
