บทที่ 10
ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
เพราะรู้ตัวว่าที่ผ่านมาตนเองทำหน้าที่พ่อได้ไม่ดีนัก ต่อไปนี้วินทร์จึงตั้งใจว่าจะเอาใจใส่และทุ่มเทเวลาให้กับลูกมากขึ้น จะไม่ละเลยแกอย่างที่ผ่านมาอีกแล้ว ชายหนุ่มยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี ...ตอนที่ดวงใจโทร. ไปบอกว่าณิศราต้องเข้าโรงพยาบาลกลางดึกเพราะมีไข้สูง หัวใจของพ่อที่ไม่เอาไหนอย่างเขาหล่นวูบ แทบจะหยุดเต้นไปในวินาทีนั้นด้วยรู้สึกผิดและเป็นห่วงลูกสุดหัวใจ
ครั้นเมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องพักของลูก แล้วเห็นเข็มน้ำเกลือทิ่มมือเล็ก อีกทั้งใบหน้ายังเต็มไปด้วยคราบน้ำตาบ่งบอกได้ว่าเพิ่งหยุดร้องไปเมื่อไม่นาน คนเป็นพ่อก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก เพราะในเวลาที่ลูกเจ็บป่วย เป็นเวลาที่เขาควรอยู่กับลูกมากที่สุด แต่เขากลับละเลย มิหนำซ้ำยังไปเที่ยวค้างคืนกับคนอื่น ทั้งที่ในช่วงที่ลูกยังเล็กเช่นนี้เขาไม่ควรอยู่ห่างลูกด้วยซ้ำ
เสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างนอกแผดเสียงขึ้น ว
