LORABEL
Dahil wala na akong cellphone at mag-isa lang ako dito sa silid ni Uncle Zarex, nananatili ako dito sa veranda para aliwin ang aking sarili at magpalipas ng oras. Ilang araw nang umuulan kagabi at makulimlim pa rin ang panahon ngayong umaga, kaya malamig at presko ang hangin dito sa labas.
Tahimik akong nakatanaw sa malawak na bakuran ng bahay ni Uncle Zarex. Nasa sulok ito ng subdibisyon, kaya walang dumadaan na sasakyan. Tahimik dito, at kahit nasa ciudad kami, marami akong nakikitang puno sa paligid.
Iba talaga kapag mayaman. Komportable ang buhay nila at may magandang lokasyon ang bahay, hindi katulad sa ibang bahagi ng lungsod na nagsisiksikan ang mga tao o kaya naman ay maliit lamang ang lupa sa ibang middle-class subdivision, kaya maliit lang din ang mga bahay at tabi-tab
