LORABEL
Ilang oras kaming nanatili dito sa restaurant ni Uncle Zarex. Hindi siya umalis sa tabi ko, at kahit may lumapit sa amin na waitress ay hindi niya inalis ang nakayakap na braso sa bewang ko.
Nakapatong sa kaniyang balikat ang aking ulo. Hindi ako umayos ng upo kahit may lumapit sa amin dito sa mesa dahil nakararamdam na ako ng pagkahilo, at masarap sa pakiramdam na nakasandal ako sa matigas niyang dibdib at naamoy ko ang amoy ng kaniyang katawan.
Matapos ilapag sa mesa ang itim na card na hawak ni Uncle Zarex, yumuko siya at bumulong sa akin.
“Babe, let's go home.”
Marahan akong tumango dahil ramdam kong umikot ang paningin ko.
“Your card, Sir,” sabi ng babaeng kaharap namin.
Tapos na pala siyang magbayad. Kinuha niya ang card at isiniksik ito sa kaniyang wallet at pagkatap
