Verañas Royales I: Of Blues and Fire

Kabanata 17

Makailang beses ng lumabas pumasok si Lyca sa loob ng Palasyo ay hindi pa rin magkandamayaw ang kanyang mga paa sa kung saan pupunta. Kung bakit ba naman kasi pagkalawak-lawak niyon, hindi niya tuloy madaling makita kung saan nagpunta si Prinsipe Johannes.

Pagkatayo niya sa kinauupuan kanina sa field ay hindi na niya mahagilap agad ang prinsipe. She produced tsk sounds inside her mouth. Hindi tuloy niya ito nakausap para makapagpaliwanag. She then, halted to a stop. Her eyebrows crossed in the middle and paused from walking.

Makapagpaliwanag? What's there to explain about?

The room of the second prince was located on the second floor; the second door from the far-end right corner and after the stairs. Makikita naman niya agad iyon dahil malapit ito sa may mini fountain sa may dulo.

Hinihingal-hingal siya nang makalapat sa pinagtapusan ng hagdan. From that distance, she saw Benjie and waved at him. Mabuti na lamang at madali siya nitong nakita.

It was actually all instinct. Walang nagsabi sa kanya kung saan nagpunta ang prinsipe. Malakas lamang ang pakiramdam niya na nasa kuwarto nito ang hinahanap at hindi nga siya nagkamali. Her lips curved into a thin line at payagyag na tumakbo sa assistant.

"Benjie!" Bungad niya agad dito habang hinahabol ang hininga. "Mabuti, nakita kita! Haaa.."

"Kamahalan.." Yumuko ito sa kanya. "May problema po ba? Ano pong kailangan niyo?" He asked her with respect and ended with a comforting smile.

"Ano.." Ang mga kamay niya ay lumapat sa kanyang balingkinitan na baywang. "Itatanong ko lang, kung nandiyan sa kuwarto niya si Prinsipe Johan?"

"Ang mahal na prinsipe ho ba ang hanap niyo?" Tumango si Lyca dito, pagkaraan ay ngumiti ulit ito sa kanya at sinagot iyong tango niya. "Nandiyan ho siya sa loob. Halikayo at sasabihin ko sa kanya—"

"Benjamin, have you seen the blue velvet suit I—"

Napahinto sila sa paglalakad papunta sa kuwarto ng prinsipe nang biglang bumukas ang pinto nito. With the prince, as the one and only culprit, wearing only a white towel hanging dangerously on his waist. Lyca narrowed at the scene at mabilisang tumalikod dito.

Pero hindi naman ibig sabihin niyon, hindi niya nakita lahat.

The blonde prince just got out from the shower, sigurado siya. His golden locks was kind of messy and wet, the tiny waters drips over his shining, wide shoulders and chest. Actually ay hindi niya maitatanging nagtagal ang paningin niya sa tiyan nito, formed lean muscles over it at iyong V-line na bahagyang nakasilip sa ibabaw ng tuwalya nito.

Bigla siyang nakaramdam ng init sa kanyang mga pisngi. Papaano niya nagawang tandaan ang lahat ng iyon sa isang tingin lamang? May photographic memory ata siya.

Hindi. Manyak ka lang talaga.

Ipinilig niya ang kanyang ulo. Narinig niyang sinigawan ni Prinsipe Johannes ang kanyang assistant. She can only hear them at the corner.

"Ikaw!" May ibinato itong kung ano sa may banda nila at tumama iyon sa balikat ng assistant. "Di ba sinabi ko na sayo, wag kang magpapapunta ng kahit na sino dito sa kuwarto ko?"

"Ipagpaumanhin mo, Kamahalan.." Benjie answered with his voice, not tinted with quite seriousness. "Pero hinahanap ka ng mahal na prinsesa. Hindi ko gustong tanggihan siya, gayong alam ko naman—"

"Sasagot ka pa, sasagot ka pa? Narinig niyang kinuha nito ang wari ni Lyca ay iyong tsinelas na hinagis kani-kanina lamang at sinuot iyon. "Pumasok ka dito sa loob!" Utos nito sa assistant niya na tinawanan lamang nito.

Bago naman pumasok si Benjamin ay sinabihan siya nitong huwag aalis dahil matapos magbihis ng prinsipe ay makakausap na niya ito.

When the adjunct exited the door, he signaled her. Sumilip naman ang prinsipe sa may pintuan, already fully-clothed. Nakahinga siya ng maluwag.

Tumikhim ito. "Follow me.." Hinayaan nitong nakabukas ang pintuan para sa kanya.

She looked at Benjie beside the door and muttered a thanks to him before entering the prince's room.

Dahan-dahan siyang naglakad paloob ng kuwarto nito, hindi para magsayang ng oras kung hindi para pagmasdan isa isa ang mga nakikita. Her eyes earnestly, but modestly observed the surrounding inside. Kagaya ng sa hari, may mga bagay kasi roon na noon lamang niya nakita.

The king sized bed of the prince was placed on the left. The covers are of dark, velvety blue pati na iyong comforter. Ang mga unan nito na nakapatong ng maayos pasandal ng headboard ay kulay puti. May maliit na lamesa na katabi nito at may nakapatong roong flower vase at isang picture frame. May book shelves sa may harap at katabi ng pintuan na punong-puno ng iba't-ibang libro. Nakabukas ng kaunti ang mga bintana sa may balcony; may mesa at dalawang silya doon at iyong mga puting kurtina ay napapayid ng hangin.

Napadako ang tingin niya sa gintong chandelier sa itaas at sinundan iyon pababa. May katapat iyon. May hagdan sa may bandang kanan. Sa palagay ni Lyca ay sukat iyon na tatlong dipa ng tao o higit pa para maabot iyon. Wala itong kahit na anong pintuan just a complete, huge square. Nahagip lamang ng kanyang paningin iyong mahabang silya sa dulo noon at isang malaking television screen sa tapat. Bukod doon ay wala na.

It was actually her second time waltzing on the prince's room. Iyon nga lamang ang nakita niya lamang noong una ay iyong balcony kung saan sila nag-almusal at hindi pa napagmasdang mabuti ang iba. Kagaya niyong isang pinto sa dulo ng kuwarto nito. It probably leads to somewhere. Naglakad siya papunta dito.

Nang makarating sa kuwarto ay hindi na niya kinailangang kumatok at buksan ang pintuan. Nabusog na naman ang kanyang mata sa dami ng nakikita.

Kagaya ng kuwarto nito, may isang raketa ng libro sa harapan, katabi ng pinto. Sa gitna ay may maliit na bubog na mesa at dalawang magkasugpong na sofa sa magkabila. Sa tapat niyon ay ang lamesa ng prinsipe at sa likod niyon nga ay iyong kabinet na naglalaman ng mga tropeyo at certificates ng nasabing mapapangasawa. Namangha ulit ang kanyang mga mata.

"Anong kailangan mo?" Napukaw nito ang kanyang atensyon nang bigla itong magsalita. Hindi pa rin nito siya tinitingnan at nakatutok ang mga mata sa pinipirmahang mga papeles.

"Ahm.." Simula ni Lyca sa prinsipe, iyong mga kamay ay nasa harapan at pinag-ugnay. "May.. itatanong lang sana ako.."

Doon lamang siya tinapunan ng tingin ng prinsipe. "What is it?" Itinuro nito ang sofa sa kanya gamit ang ballpen na hawak. "Maupo ka.."

She got seated on the cream colored couch just as he instructed. When she raised her head, the second prince was already waiting for her to say something. She gripped her palms.

"So, what is it?" Ulit nito sa tanong kanina.

"Ahm.. I.." Her voice trailed off. Kailangan niyang makaisip ng pwedeng itanong dito. "It's the last part of the Archery Competetion later. May ideya ka ba kung ano iyong gagawin natin?"

Inalis ni Prinsipe Johannes ang suot-suot niyang salamin at sumandal sa kanyang swivel chair. "Kagaya ng sinabi ko, malalaman lamang natin iyon sa araw ng kompetisyon. So, to answer your question, no.."

"Ah.."

"Anything else?"

Natahimik si Lyca. Wala na siyang maisip na pwedeng sabihin sa prinsipe. Napakagat siya sa kanyang pang-ibabang labi. Kung naghanda siguro siya kanina ng maraming tanong ay di hindi siya mahihirapan ng maiibato at hindi manghuhula. Huminga siya ng malalim. Nagdesisyon na lamang siyang sabihin iyong katunangan sa utak niya na hindi maalis-alis.

"About earlier.." She faced him by turning to the couch sidewards. "Bakit hindi mo pinuntahan si Prinsipe Jerry kanina?"

Nangunot ang mga kilay niya nang biglang tumawa ang kausap ng kaunti at ngumisi sa kanya. To be more precised, it was more like a sarcastic laugh. "Sinasabi na nga ba. Imposible naman na pumunta ka dito para tanungin lang ako tungkol sa Archery.."

"Hindi naman siguro masakit para sa inyo na sabihin sa akin ang dahilan, Kamahalan.." Tumayo siya at umukod dito.

"You're that stubborn, are you?" With a tired sigh, hinilamos ni Prinsipe Johan iyong mga kamay niya sa kanyang mukha, clearly giving up to his bride. Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga.

Ito ang unang pagkakataon na magkwekwento siya sa mga nangyari sa mga nakaraang taon. At huli sa listahan na iyon si Lyca. He glanced at her. She looked eager and anticipating on what he's about to say to her. He clicked his tongue.

Do you really like him that much?

"Hindi ko ginawa 'yon kasi unang-una, ayoko. Pangalawa, itataboy niya lamang ako palayo.."

"Why?"

"He hates me.." Nagkibit balikit siya, ang mga kamay at siko ay nakapatong na sa ibabaw ng kanyang lamesa. "Well, the feeling is mutual because I hate him too.."

"That doesn't make sense to me.." Her face was drewn in confusion. Halatang hindi nito maintindihan ang kanyang sinasabi. "Why do you hate each other?"

Pinagsalikop ni Prinsipe Johan ang kanyang mga kamay at napahugot ng hininga.

Sa katunayan ay malapit sila sa isa't-isa ni Jerry simula ng mga bata pa lamang sila. Lagi silang magkasama kahit saan magpunta at walang makakapaghiwalay sa kanila. Hanggang sa nangyari ang pangyayaring iyon na hindi inaasahan. Napapikit siya. Napakuyom ang kanyang mga palad habang naaalala ang mga iyon. He stared at the picture frame beside him at itinaob iyon.

"He tried to murder not only me, but our parents.." Ang isang papel na pinipirmahan ay nagusot na niya sa ilalim ng kanyang palad dahil sa tindi ng kanyang emosyon. "This is actually a long story. Do you want me to continue?"

Although his wife to be was shocked, she still managed to nod.

- - - - -

"Your Excellency, it's a pleasure to meet you.." Olen bowed at the great king, the pair of his hands still on his sides. Tinapik nito ang kanyang balikat, senyas na siya ay tumayo na. Umurong siya mula rito.

"Ikinagagalak din kitang makilala, Olen.." Gumuhit ang malaking ngiti sa bibig nitong may palibot ng makapal na puting balbas. "Maligayang pagbati mula sa Verañas.."

Tinaas ng hari ang kanyang tungkod at nilapat iyon sa magkabilang balikat ni Olen na parang binabasbasan siya sa binigay na kapangyarihan.

"Ngayon ay binabasbasan kita bilang miyembro ng Consuejos.."

The said bowed again to the majesty, his eyes were closed. But then, right after the king's staff touched the ground, he stood up. He raised his head and his eyes found the jewel craved in the staff's bird head.

His eyes burned inside and turned darker, iyong mga matang parang sa demonyo. He discreetly formed a smirk.

Someday, it will be all for them.

Someday, it will be his.

The devil celebratory danced inside him.