เช้าที่แสนสดใสในช่วงวันอาทิตย์ เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเพราะนั่นแปลว่าฉันจะมีเวลาอยู่กับพี่ไทน์ทั้งวัน ฉันยังคงตื่นขึ้นมาใน อ้อมกอดที่คุ้นเคย ยังได้กลิ่นตัวหอมจาง ๆ ชวนให้ผ่อนคลาย แล้วยัง ลืมตาขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่หมายปองเอาไว้เนิ่นนานเป็นคนแรก ปลายนิ้วเกลี่ยปัดเส้นผมที่บดบังดวงตาคนตรงหน้าออกด้วยความ ทะนุถนอม ก่อนจะประทับจูบลงที่ข้างแก้มเบา ๆ อย่างหลงใหล “หล่อจัง” มาถึงตอนนี้ฉันก็ยังนึกว่าตัวเองฝันไปอยู่เลย นึกไม่ถึงว่าเขาจะเป็นของฉันจริง ๆ ผู้ชายคนนั้นที่โยนบาสใส่หัวจนทำให้ฉันตกหลุมรักจนโงหัวไม่ขึ้น บัดนี้เขาไม่อาจหนีฉันพ้นได้อีกต่อไป “จ้องเป็นปลากัดเลยนะ” คำพูดที่ออกมาจากปากเขาทำให้ฉันซ่อนรอยยิ้มอย่างกะทันหัน ตื่นแล้วทำไมไม่บอกเนี่ย ปล่อยให้ฉันนอนมองหน้าอยู่ตั้งนาน “ยังไม่ลืมตาเลย รู้ได้ไงคะว่าหนูจ้องอยู่” เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาช้า ๆ แล้วยิ้มออกมาบาง ๆ แทนคำต