“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีโต๊ะหรือยังครับ”
เสียงพนักงานดังขึ้นอย่างสุภาพ ทันทีที่ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทเดินเข้ามาในร้าน
“ยังครับ”
สายธารตอบเสียงเรียบ แต่สายตาคมยังไม่ละจากโต๊ะที่อยู่ไม่ไกล โต๊ะที่มีผู้หญิงตัวเล็กคนนั้นนั่งอยู่ พร้อมกับชายแปลกหน้าที่เขาไม่รู้จัก
“เชิญทางนี้เลยครับ”
พนักงานผายมือเชิญพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะนำทางทั้งคู่เดินผ่านโต๊ะอื่นไป
“ขอโต๊ะริมหน้าต่างได้ไหมครับ”
เสียงทุ้มต่ำของสายธารดังขึ้นอีกครั้ง เขาจงใจเลือกโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลจากมีนา
“ได้ครับคุณผู้ชาย เชิญทางนี้เลยครับ”
พนักงานพาเดินตรงไปยังโต๊ะริมกระจกบานใหญ่ ที่มองออกไปเห็นวิวด้านนอก แต่สำหรับสายธารวิวเดียวที่เขาสนใจคือโต๊ะถัดไป ที่มีมีนานั่งอยู่ในรัศมีเพียงไม่ถึงสิบเมตรเท่านั้น
“เชิญครับคุณผู้ชาย เชิญครับคุณผู้หญิง”
พนักงานเลื่อนเก้าอี้ให้อย่างสุภาพก่อนวางเมนูลงบนโต๊ะ
สายธารนั่งลงช้าๆแววตาเรียบนิ่ง ตรงมุมสายตาเ
