Hindi ko alam na sa marangyang buhay at lugar na kilalakihan ko ay may ganito pa lang lugar na hindi mo alam kung gaano nanganganib ang buhay mo sa mga taong hindi nakakaintindi sa'yo. Hindi ko sila agad mahusgahan dahil sa hirap ng buhay nila rito ay sigurado akong may kaniya-kaniya silang pinagdadaanan.
Nasa dibdib ko p rin ang takot dahil sa nangyari kaya hindi ako mapakali na tignan ang bawat taong nadadaanan namin ni Tristan.
"Sana hindi mo na lang pinatulan," sabi ko sa kaniya.
Nakita ko naman ang agad niyang pag-iling habang seryoso ang mga mata na nakatingin sa daanan.
"Hindi ko pwedeng hayaan dahil sumosobra na sila," sabi niya.
Napahugot na lang ako ng malalim na hininga at napailing. Hindi ko rin alam kung bakit ba pinatulan ni Tristan kaagad ang mga lalaking tambay na 'yon
