Paid for the Billionaire's Pleasure

Chapter 7

Alejandro’s POV

“Sigurado ka ba diyan? Baka hindi magaling yan? You already know what are my taste,” I said while looking at the city in distance in front of me. Hawak ko ngayon ang isang boteng alak. I slowly sipping while having a call.

“Of course. Saka subok ko na naman ang agency na ito. Kapag sinabi kong magaling ay magaling and when I say fresh, they brought fresh. Makakaasa ka,” he said. I can even hear a soft sudden kiss from the other line.

“I know where you are. Mukhang napadalas yata, ah!” I said surprisingly.

“To release the stress, bro. I can live with just being a CEO forever. My life can’t revolve just inside the company; managing that damn business forever. Kailangan ko rin ng malalabasan ng sama ng loob. Ano? Pupunta ka? You can cancel that appointment and come in here instead. I’ll prepare for you that perfectly suits your taste,” he said, I can even see his smile from the other line.

“Loko. Wala ako sa mood ngayon para lumabas. Anyway, I have to go. My driver already called me,” I said while dropping that call. Hindi ko na hinintay ang magiging sagot niya.

“Yes,” bungad ko sa driver nang sagutin ko ito.

“Sir, nakuha ko na po siya,” he quickly said. Hindi na muna ako sumagot sa halip ay sumimsim na muna ako ng alak mula sa bote na hawak ko ngayon.

“Good. Please take care of her.” Sambit ko kasabay ang muling pagsimsim ng alak sa bote. “And, you directly lead her to the guest room. I’ll be waiting there.” Habol ko pa.

Siguro ito na yong pagkakataon na kumilos ako. Tulad ng sinabi ni Ethan, no one can’t just put their life in the company forever. Buong buhay ko ay sa company ako nakafocus, I can’t even remember where I last go out with friends or even going to the bar I mosltly like. Hindi ko na rin maalala kung kailan ang huling sandal na may inuwi akong babae sa bahay na ito.

I was being serious to the company as being CEO for a long time. Panahon na para kumilos; ang bigyang katuparan ang sinabi ni daddy sa akin.

Napatingin ako sa entrance gate nang mahagilap ng aking mga mata ang van na kapapasok lang. Here they are…

Kaagad kong inilagay ang boteng alak sa mesa saka pumunta na sa guest room kung saan sinabi ko sa driver kanina na doon na sila dumiretso.

Umupo ako sa malambot nak ama. Tamang—tama, I can feel the tipsiness in my head right now. Halos maubos ko na ang isang botes alak na iyon kaya hindi ko maipagkakailang medyo malagkit na ang aking tingin ngayon. Saka ramdam ko rin na sobrang lutang na nitong aking katawan.

I can create the best move later for sure…

Kailangan kong ihanda ang aking sarili lalo pa at mahabang panahon rin akong hindi nakatikim ng ganito. Mahabang panahon ring nanahimik itong junior ko kaya ngayon ay susulitin ko na ang panahon. Dahil sa sobrang sabik ay hinubad ko pa ang suot kong boxer. Kanina pa tigas na tigas itong alaga ko, siguro nasesense rin niyang kapanahunan na niya. Na sa haba ng panahon ay sa wakas ay mabubuhay na rin siya.

A couple of minutes had passed and I suddenly hear the door being unlocked. Lumunok ako ng sarili kong laway saka inayos ang pagkakahiga nitong kama. Madilim itong buong kwarto. Tanging ang ilaw lang malapit sa bed ko ang nakabukas kaya hindi ko tanaw ang sino mang taong papasok sa kuwarto.

I then slowly hear the opening sound from the door. Ilang segundo pa at kaagad rin iyong isinara. Hindi ko man kita but I can feel her presence standing in front of me. Isa lang ang hindi ko maintindihan ay kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin niya humakbang patungo sa kinahihigaan ko. Alam kong nakatayo lang siyang nakatingin sa akin

“You will stand there until midnight? You don’t even bother to move closer here,” I said in a severe excitement tone.

Hindi pa rin siya sumagot. Sa sandaling ito ay mas lalo lang kumunot ang aking noo.

Is it the new style of girls? The new moves? Hindi yata ako na inform. Sa pagkakaalam ko ay sila iyong unang lalapit sa’yo at maglilikha ng apoy. Pero siya? Ni isang galaw ay hindi ko man lang mapansin. She’s like being nailed in the ground, unable to move.

After a few minutes of waiting, napansin ko na rin ang dahan—dahan niyang paghakbang papunta sa aking kinaruruunan. Napangiti ako. Mula sa madilim na sulok nitong kuwarto ay dhana—dahan ko na ring naaninag ang imahe niya. Though I cannot see her fully because of the limited light but that is enough to tell that she is really sexy.

Tama nga ang sinabi ni Ethan sa akin…

Mula sa pagkakahiga ay dahan—dahan na rin akong bumango saka hinawakan nag kaniyang kamay. It was cold and lifeless. Siguro dahil sa lamig ng klima sa labas. “There’s only two of us here so there’s no reason for you to be shy,” I said while slowly caressing her shoulder down to her wrist.

“Don’t worry, things will be more fun and exciting later,” pagpapatuloy ko pa. Lumunok ako ng sarili kong laway saka hinawakan ang kaniyang baywang. “Let me first create the heat for the burning flame, baby.” Sa matinding pagksabik ay hindi ko na napigilan pa ang hilahin siya dahilan para tuluyan na rin itong mapahiga sa kama.

Dahil na rin siguro sa matinding pagkasabik ay hindi ko na hinintay pang siya ang unang gagawa ng moves sa aming dalawa. Kaagad kong inilapat ang aking mga kamay sa kaniyang damit saka iyon mabilis na hinubad. Hinaplos—haplos ang kaniyang katawan; tulad ng sinabi ko kanina, she’s sexy and she’s even sexier when touched. Mas lalo lang tumigas nitong si Junior nang maramamdaman ko ang kaniyang presensya.

Damn this! This is not the thing I expected. I thought I just missed it, but I didn’t expect that I’ll enjoy and love it!

Hindi nagtagal ay kaagad ko na ring sinunod na tinanggal ang suot niyang pag—ibaba. I continued kissing her next down to her breast and upper belly.

One thing I want to do this evening is to pour this girl with severe lust and sensation. I want to dig deeper and spend my energy inside her.

Ilang minuto pa ang lumipas nang mapansin kong para ako lang naman itong nasarapan sa ginagawa ko. I went back to her and check if she’s doing well too. Kung nagustuhan ba niya itong ginawa ko.

I kissed her lips. Her soft but… but cold lips…

Wait, what? I thought I already created the burning fire between us? Pero bakit parang ito pa rin ang lamig na nararamdaman ko nang unang siyang hawakan kanina?

“M—miss?” I speaked.

It’s dark and I wanted to hear a voice from her to check if she’s still okay.

But I got nothing from her.

“M—Miss. A—are you okay?” I said in a cracking voice one more time.

Ang kaninang matinding pagnanasa ay ngayon bigla na lang napalitan ng kaba at kabahala.

Hinimatay ba siya?

“Kaagad akong tumayo mula sa pagkakahiga sa kinaibabawan niya. Topless and almost naked— quickly turned the lights on.

An image of a girl lying in the bed—wearing nothing but an underwear and most of all, obviously unconscious made me feel the severe nervousness.

Para bang nanginginig ang aking kamay at buong katawan—hindi alam kung ano ang aking gagawin. Shall I call an ambulance? Shall I force her to be awake or just stand here in front and wait for her presence back?

Dammit! Ngayon ko lang naramdaman ang matinding takot sa isang babae!

From sexually excited to fear. Na para bang sinisi ko pa ang sarili ko kung bakit siya hinimatay.

Did she faint because of me?

Paano kung may mangyaring masama sa kaniya?

THAT was the most unforgettable night happened to my life. Ni hindi ko maimagine na may ganoon pa lang pangyayari sa mundo.

“How is she?” I asked after one of my housemaids answered my call.

“Sabi daw po ay okay na siya. Hindi pa siya nagising pero sabi ng doctor ay anumang oras ay pwede na siyang magising.”

I am here in the office pero parang naiwan ang isipan ko sa bahay. Hindi ko alam kung bakit but there’s something in me that pushing me to see her once more.

Parang bang gusto ko pang marinig ang boses niya—I didn’t hear even a tone from last night.

“Are you sure you don’t know me?” I quickly said from her back. From here, I can clearly see her presence; not like the night we first meet.

Parang bumalik na naman sa isipan ko ang naputol na sandali noong gabing iyon.

Kaagad ko siyang nilapitan. Ngayon ay kitang—kita ko na ang buong detalye ng kaniyang mukha. Looking at her angelic eyes and a soft and red lips, it makes me push through her. Para bang ngayon na ay gusto ko nang ipagpatuloy ang naudlot na sandali noong gabing iyon.

But probably I like a bit like this, mas gusto ko yong nahihirapan muna ako. Like what they said, things made more worth it and precious when you feel the hard work getting into it.

“You’re not working well baby yet getting paid regularly. Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?” nakatitig lang ako sa kaniyang mga mata. Masyado siyang palaban—ibang—iba sa babaing nakasama ko noong gabing iyon.

“Sorry if I made you unsatisfied with my service. But I don’t want to do any transaction from you. Kung gusto mo, I can give your money back as r****d for what-so-called unexecuted paid service of mine.” Matapang na sambit nito. Sobrang palaban niya.

Hindi ko napigilang magtiim-bagang sa sinabi niya. I can’t just let this girl pass without even seeing her eyes filled with severe lust. I want to hear her lovely voice and moans in my own hands. I don’t even know if she’s still a virgin or not.

I can’t just let her go like this.

“Ano, bro? Nag-enjoy ka ba? Ngayon lang ako napatawag kaya ngayon lang din kita nakumusta. How was it? Hindi ba sabi ko sa ‘yo magaling yong agency na sinabi ko? I”ll guess it, nakailang round ba kayo?” masiglang tanong ni Ethan sa akin mula sa kabilang linya.

“Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kaniya ang totoong nangyari sa gabing iyon.

“Baliw ka ba? Kailangan pa bang malaman ‘yon?” wala sa mood kong sagot sa kaniyaa.

“Seems like you’re not in your mood. Nabitiin ba ang bestfriend ko?” rinig ko ang mapag—asar niyang boses.

Bwesit ‘tong lokong ito! Kasalanan niya kung bakit ako nagkakaganito! Sana hindi na ako nagpadala sa kaniya at hindi sa kaniya nanghingi ng babae. Eh, hindi sana ibang babae ang dumating sa akin noong gabing iyon.

“Ano? Sasama ka ba? May appointment ako ngayong gabi. Fresh and se—”

I didn’t let him finish his statement and I quickly cut our call. Sumimsim na lang muli ako ng alak na nasa mesa ko ngayon saka muling bumaling sa malawak na siyudad. I am at my office pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako mapakali. Sa tuwing tumutunog itong ringtone ng cellphone ko ay kaagad ko itong sinisilip and hoping it was her.

But no.

Dalawang araw na ang nakalipas pero wala pa rin akong balita sa kaniya. I told her to text me when she is ready.

Pero wala.

“Sir, may meeting po kayo ngayon. Pupunta po ba kayo or I will ca—”

“Cancel it, please.” Mabilis kong sambit sa akingg secretary. Ni hindi ko na siya hinayaan pang makatapos sa sasabihin niya. Wala lang, wala lang ako sa mood na humarap nang sino man sa araw na ito.

Ilang minuto pa ang lumipas nang marinig ko ang ringtone nitong aking cellphone. Gawa nitong nakaraan ay kaagad ko itong sinilip.

My jaw suddenly dropped when I saw a message from her number.

“Where can we meet? I am ready” ang katatagang bumungad sa pagbukas ko ng aking cellphone.

Para bang nabuhayan ang aking buong katawan. Kaagad akong tumayo saka kinuha ang susi ng aking sasakyan.

I then quickly leave to my office and maneuver my car quickly towards the hotel I usually visit.

Pagkarating ko sa VIP room—ang room na madalas kong nirerentahan kapag bored ako ay kaagad na rin akong naligo. I must be fresh as vegetable when she arrives here. Dapat handa ako sa anumang mangyayari mamaya.

The door then suddenly opened. Nasa loob pa ako ng banyo at pagkalabas ko ay babaeng panay libot ng tingin sa buong silid ang naabutan ko. Isang imahe ng babaeng animo’y ito ang unang beses na makapasok sa ganitong klaseng room—a room full with elegant concept of design.

Hindi ko alam kung bakit hindi kaagad ako nakalabas ng banyo sa halip ay nakatitig lang ako sa kaniya habang nililibot itong buong silid.

“Feel at home,” sambit ko sa kaniya na kaagad ko ring napansin ang gulat sa katawan nito sa kalagitnaan ng paglilibot.

Kaagad ko siyang nilapitan. Kasabay ng paghakbang ko ay ang pagharap niya sa akin. I can clearly see how her eyes went to my lower part of my body.

“I said, feel like home. You don’t need to feel uncomfortable,” sambit ko kasabay ang mabilisang pag-iwas niya ng tingin mula sa akin. It seems like she’s not used seeing a half—naked man.

Mas lalo lang tuloy akong na curious tungkol sa kaniya.

Kung isa siyang bayaran ay bakit parang hindi siya sanay sa mga ganito?

“One more thing, don’t hesitate to stare any part of it. It’s all yours,” wika ko nang tuluyan nang makarating malapit sa kaniyang kinatatayuan. Huminto ako mula sa kaniyang likuran.

“Lumayo ka sa akin,” hinawi niya ang aking kamay nang akmang hihipuin ko na sana ang kaniyang balikat.

Ito na naman siya—sa pagiging palaban.

"Why? You said you were prepared. Baby, I've been waiting for over three days. While I wait for you, I can't even get enough sleep. I'll make sure to get the fulfillment I desired from our first night together now that you're here.” Sambit ko, trying to tease her and makes put her in severe anger. Hindi ko alam kung bakit parang nag—eenjoy akong iniinis siya.

Maybe it’s just my taste; I like playing my prey.

“You’re right” nagulat ako sa naging sagot niya. Buong akala ko ay lalaban ulit siya. Buong akala ko ay itatabot niya ulit ako. “I am ready,” mula sa pagkakatalikod ay marahan itong humarap sa akin.

Sa mga mata ko siya nakatingin sa mga sandaling ito. I can clearly see the courage from her eyes. Hindi ito ang tingin na nakasanayan ko.

“Now, take off your towel.”

My jaw almost dropped when I heard that statement of her. Hindi kaagad ako nagsalita sa halip ay nakatingin lang ako sa kaniyang mga mata.

Dammit, man! Do something! Ito na ang hinihintay mo hindi ba? Galaw—galaw naman diyan!

“Take off your towel, Mr. Ale or I’ll be the one to remove it for you?” I slowly see her smile after saying those words.

Napalunok ako ng sarili kong laway.

Sigurado na ba talaga siya sa desisyon niya?

Pero nakakapanibago lang.

She fainted from the night we first met. Alam kong hinimatay siya dahil sa kaba noong gabing iyon. She even argued with me the second time we met. Ramdam na ramdam ko ang matinding pagkamuhe sa kaniyang nararamdaman noong araw na ‘yon. Na para bang kailanman ay hindi niya ako papatulan.

But now, she will suddenly say yes? And even the one offered to do it first?

It is just too strange.

Who are you? Saan ka ba galing?

Bakit bigla na lang nabuo ang mga tanong sa aking isipan na alam kong hindi ko kaagad masasagot.

Ang mga tanong na hindi ko inaasahang darating sa mundo at isipan ko.

I want to know you more, Miss Emilia Alvarez…