เศษปรารถนา

บทที่4

หลังค่ำคืนเร่าร้อนจบลง ทั้งคู่ยังทำหน้าที่พ่อและแม่ปกติ ต่างกันตรงที่วันนี้พวกเขาตกลงว่าจะไปส่งลูกสาวพร้อมกัน หลังส่งพิงใจเข้าเรียนเรียบร้อย ชายหนุ่มก็วนรถพาภรรยาคนสวยไปที่สำนักงานเขต ตลอดเส้นทางเต็มไปด้วยไออุ่นของความรัก มือหนาเกาะกุมมือเธอทุกแยกไฟแดงทำเอาคนตัวเล็กหัวเราะให้กับอาการเห่อเมียของเขา หลังจากกลับมาคืนดีกันตั้งแต่เมื่อคืน ตรีศูลเอ่ยว่าเขาขอโอกาสจดทะเบียนสมรส เพื่อแก้ไขสิ่งผิดพลาดที่เคยทำลงไป

อิงดาวชะงักไปครู่หนึ่ง เนื่องด้วยตนเองไม่ได้ยึดติดกับอะไรพวกนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายเมื่อเจรจากันไปมา ตรีศูลยังยืนยันว่าต้องการทำให้เธอมั่นใจทั้งทางพฤตินัยและนิตินัย เขาอยากสร้างความเชื่อมั่นว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก หญิงสาวจึงตอบตกลง

"หลังจากนี้พี่จะไม่คุมแล้วนะ"

"ทำไมล่ะคะ" อยู่ๆ เสียงเข้มก็เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา อิงดาวย่นคิ้วฉงนใจ

"พี่อยากมีเจ้าตัวเล็กมาเป็นเพื่อนน้องพิงค์ ดาวคิดว่ายังไงบ้าง ยินดีหรือเปล่าที่จะเป็นแม่ของลูกพี่อีกครั้ง"

"พี่ตรีพูดเหมือนไม่รู้จักดาว พี่ก็รู้ดาวอยากมีลูกมาตลอด" อิงดาวหัวเราะเบาๆ เดี๋ยวนี้ตรีศูลเกรงใจเธอจนวิทยาตั้งฉายาว่าเป็นคนกลัวเมีย จะทำอะไรเขามักปรึกษาก่อนเสมอ นี่สินะที่ผู้คนบอกว่าชีวิตคู่คือการร่วมทุกข์ร่วมสุข แชร์ทุกๆ เรื่องราวไปด้วยกัน

"งั้นดาวขอถามพี่ตรีได้ไหมคะ ทำไมอยู่ๆ พี่ถึงเปลี่ยนใจอยากมีลูกอีกคน"

"ตอนแรกพี่ยอมรับนะว่าพี่ยังไม่พร้อม ด้วยอะไรหลายอย่าง พี่อยากให้ครอบครัวเรามั่นคงกว่านี้ แต่หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นทำให้พี่กลับมาทบทวนว่า ทำไมพี่ต้องรอให้ตัวเองยิ่งใหญ่ หรือไปถึงจุดหมายตอนนั้นถึงค่อยทำล่ะ ในเมื่อเราสามารถสร้างพร้อมกันได้"

"ถ้าพี่ตั้งใจแบบนั้น ดาวก็โอเคค่ะ หลังจากนี้เรามาเริ่มต้นใหม่ด้วยกันนะคะ" หญิงสาววางมือบนหลังมือแกร่ง ความอ่อนโยนและสดใสของเธอกะเทาะเปลือกหัวใจแข็งกร้าวจนไม่เหลือซาก

มีไม่กี่เหตุผลที่ผู้ชายคนหนึ่งจะตกหลุมรักผู้หญิงอีกคน มากกว่าความงดงามภายนอก คืออิงดาวพร้อมจะเป็นคู่คิดคู่ชีวิตที่ดี

รถคันหรูถอยจอดในลานกว้าง หลังจากนั้นทั้งคู่ก็จับจูงกันขึ้นไปที่สำนักงานเขต ทั้งสองจดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาตามกฎหมายกันอย่างสมบูรณ์ เมื่อเสร็จสิ้นทุกกระบวนการ ตรีศูลกุมมืออิงดาวลงมาที่รถก็ขอทำบางอย่าง เขาเซลฟีรูปคู่กับหญิงสาว จากนั้นจึงโพสต์ลงในช่องทางโซเชียลมีเดียส่วนตัว

'My wife'

เพื่อนฝูงและผู้คนรอบข้างต่างแห่แสดงความยินดี หลังรู้ข่าวว่าไฮโซคนดังสละโสด นอกจากนั้นชายหนุ่มยังส่งภาพดังกล่าวไปให้มารดาอีกด้วย เมื่อจบภารกิจช่วงเช้า ตรีศูลก็ขับรถไปส่งหญิงสาวที่บริษัท หลังเธอเปิดตัวกับชายคนรักจึงไม่มีใครนินทาว่าอิงดาวแอบมีความสัมพันธ์กับเตชินอีกเลย

ทั้งนี้เจ้านายหนุ่มเองก็ถอยตัวออกห่าง เพราะรู้ว่าไม่ควรเกี่ยวข้องกับคนมีเจ้าของแล้ว ฟ้าหลังฝนสำหรับคนเจอมรสุมจึงปรากฏสายรุ้งสดใส วันนั้นตลอดทั้งวันหญิงสาวตั้งใจทำงานอย่างมีความสุข กระทั่งช่วงเย็นพวกเขาก็มุ่งหน้าไปรับลูกสาวด้วยกัน พวกเขาตั้งใจไปเดินห้างต่อเพื่อดูหนังรอบดึก

การ์ตูนเรื่องโปรดของพิงใจเข้าโรงเป็นเวอร์ชันคนแสดง เจ้าหนูน้อยตื่นเต้นทันทีที่ได้ยินว่าพ่อกับแม่จะพาไปดูหนังเรื่องนี้ เมื่อรับประทานอาหารเย็นเรียบร้อย พวกเขาก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อยรอคอยเวลา ทั้งสามก้าวผ่านโซนของเล่น กระทั่งไปหยุดตรงหน้ากระจกของร้านเวดดิงแห่งหนึ่ง

"สวยจังเลยค่ะคุณแม่" พิงใจชี้ไปทางชุดเจ้าสาวฟูฟ่อง ทำเอาคนเป็นพ่อและแม่หันมองตาม อิงดาวนิ่งไปชั่วครู่ขณะจับจ้องชุดปักเพชรชั่วอึดใจ ส่วนตรีศูลก็แอบสังเกตเธอไปด้วย

"น้องพิงค์ชอบเหรอครับ" ชายหนุ่มแสร้งถามลูกสาว แต่จริงๆ อยากได้คำตอบจากใครอีกคนมากกว่า พิงใจพูดเจื้อยแจ้ว ก่อนพยักหน้าเปิดเผยความรู้สึกอย่างไม่คิดปิดบัง ต่างกับอิงดาวที่มีเพียงรอยยิ้มบางๆ ตรีศูลจึงแอบกังวลว่า บางทีเธออาจต้องการงานแต่งงานเหมือนผู้หญิงคนอื่น

อิงดาวไม่มีโอกาสแม้แต่จะสวมชุดเจ้าสาว พิธีของพวกเขาเป็นเพียงงานผูกข้อไม้ข้อมือเล็กๆ แต่ชายหนุ่มจำได้ว่าวันนั้นเธอใส่ชุดเดรสเกาะอกเรียบหรู เปิดเปลือยผิวขาวผ่องราวกับพระจันทร์เดือนแรม แต่ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่ผู้หญิงคนนี้งดงามที่สุดในสายตาสามี

"ไปเถอะค่ะ ใกล้เวลาหนังฉายแล้ว" เสียงหวานฉุดรั้งความสนใจให้ตรีศูลกลับมาอยู่ในช่วงเวลาปัจจุบัน หลังสิ้นสุดคำนั้น ทั้งสามก็จูงมือกันเข้าโรงภาพยนตร์

แต่กลับมีบางสิ่งค้างคาในใจชายหนุ่ม...

คืนนั้นหลังจากที่ดูหนังเรื่องโปรดของลูกสาวเสร็จ กลับมาถึงบ้านตรีศูลและอิงดาวก็เล่านิทานให้ลูกสาวฟังก่อนนอนเหมือนทุกที เมื่อพิงใจหลับตาลง ทั้งคู่จึงมองหน้ากันชั่วขณะ แววตาของเขาทำให้อิงดาวรู้ว่าคนรักคงมีบางอย่างอยากจะพูด นิ้วเรียวชี้ไปข้างนอกเพราะกังวลลูกสาวอาจสะดุ้งตื่น พวกเขาหยุดตรงระเบียงแล้วหญิงสาวเป็นคนเปิดบทสนทนาก่อน

"พี่ตรีเป็นอะไรหรือเปล่า ดาวเห็นพี่นิ่งๆ ตั้งแต่อยู่ในห้างแล้ว" เสียงนุ่มถาม

"ดาวดูออกด้วยเหรอว่าพี่ไม่สบายใจ"

"อยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ มีเหรอคะดาวจะไม่สังเกตพี่ พี่เป็นอะไรพูดกับดาวตรงๆ ได้นะ ดาวยินดีรับฟังทุกอย่าง"

"วันนี้ตอนเดินผ่านร้านชุดแต่งงาน พี่รู้สึกผิดว่ะดาว พี่ไม่รู้ดาวคิดเหมือนพี่ไหม แต่พี่แม่งเหมือนเป็นผัวไม่เอาไหน ขนาดงานแต่งยังจัดให้ดาวไม่ได้เลย"

"ทำไมพี่คิดอะไรแบบนั้นคะ ดาวไม่เคยต้องการงานแต่งหรืออะไรใหญ่โตจากพี่เลย เราเอาเงินตรงนี้มาสร้างบ้านดูแลน้องพิงค์ มันก็เหมือนพี่ทำเพื่อดาวแล้ว การได้อยู่กับพี่และลูกคือความสุขของดาว ไม่ใช่อะไรพวกนั้น"

"ดาวแน่ใจใช่ไหม" ตรีศูลถามอีกย้ำขณะก้าวไปเผชิญหน้าเธอ

"ในอนาคตดาวจะไม่ทิ้งพี่ไปใช่หรือเปล่า" คำถามนี้ของเขาทำเอาอิงดาวเปล่งเสียงหัวเราะ ผู้ชายคนนี้กลัวเธอทิ้งตั้งแต่เมื่อไหร่กัน คนตัวเล็กเขย่งปลายเท้าเพื่อจุมพิตแก้มสาก จากนั้นจึงกอดรัดชายหนุ่มด้วยความรักที่มี

"รักขนาดนี้จะทิ้งได้ยังไงกัน" หัวใจแข็งแกร่งเต้นแรงขึ้นเพราะถ้อยคำจากปากเธอ ตรีศูลรับกอดอิงดาว ผู้หญิงคนนี้คือความสุข คือทุกอย่างในชีวิตเขา ดาวดวงน้อยเหมือนแสงสว่างสาดส่องลงมาจากฟากฟ้า เธอคือของขวัญที่สวรรค์ประทานให้มา สอนผู้ชายคนนี้ให้รู้ว่ารักแท้จริงหน้าตาเป็นเช่นไร

"พี่รักดาวมากนะ" เสียงทุ้มกระซิบข้างหู ก่อนทั้งคู่จะผละห่างแล้วสบตากัน มือนุ่มกอบกุมใบหน้าหล่อ ถัดจากนั้นจึงจรดริมฝีปากจูบเขาอย่างอ่อนโยน ตราบใดที่ผู้หญิงคนนี้ยังอยู่ตรีศูลจะได้รับความรักเสมอ

หัวใจที่แตกสลายตัดสินใจเริ่มต้นใหม่เพราะรัก...

รักจากลูกสาวและผู้ชายคนนี้...