“เปียกหมดเลย” วาเอ่ยขณะก้มมองเสื้อยืดตนเอง ตอนนี้ทั้งสองอยู่ภายในบ้านแล้วแต่ทว่าเสียงฟ้าฝนข้างนอกยังคงคำรามอย่างหนัก
“อื้อออ”
“พี่เบลล์ถอดเสื้อไปตากก่อนไหมคะ เดี๋ยวไม่สบาย”
“ไม่เป็นไร”
ชายหนุ่มตอบก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวยาว ส่วนวานั้นเดินเข้าไปหาผ้าขนหนูไปห้องนอนแต่ทว่าไม่มีเนื่องจากบ้านสวนนี้ใช้เป็นแค่ที่พักตากอากาศจึงไม่มีคนอาศัยมีคนงานมาทำความสะอาดบ้างอาทิตย์ละครั้งซึ่งก็ไม่ใช่วันนี้
วาเดินออกมาก่อนจะนั่งลงข้างๆ ทั้งสองนั่งเงียบไม่มีบทสนทนาใดๆ นอกจากเสียงฟ้าฝนด้านนอกที่ไม่มีทีท่าว่าจะเบาลงเลย
“ฝนตกหนักมากเลยค่ะ น่าจะตกอีกสักพักเลย”
“อือพี่ก็ว่างั้น”
“พี่เบลล์ไม่หนาวเหรอ”
“ไม่ค่อย วาหนาวมั้ย”
“นิดหน่อย”
ชายหนุ่มมองดูหญิงสาวข้างๆ ที่เนื้อตัวเปียกปอน เสื้อยืดของเธอนั้นเปียกฝนจนทำให้เห็นทรวงทรงองค์เอว
“…วากอดพี่เบลล์ได้มั้ย วาหนาว”
“…”
วากระเถิบเข้าไปใกล้ๆ
