เสียงรองเท้าส้นสูงดังกระทบพื้นออกมาจากห้องรับแขกของบ้าน วริษายิ้มทักทายสองพ่อลูกมาแต่ไกล
“กลับกันค่ำมืดเชียวนะคะ พาลูกไปถึงไหนมาเหรอธีร์?” เสียงของวริษาทำเอาหนูน้อยอิงฟ้าสะดุ้งขึ้นเล็กน้อย เหมือนความรู้สึกกลัวว่าคนเป็นแม่จะต่อว่าหรือด่าทอเช่นเคย
“ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะในเมืองมา จะออกไปไหนน่ะ?”
“อ๋อ ไปปาร์ตี้งานวันเกิดเพื่อนเก่านิดหน่อยค่ะ ยัยเปรมเขาเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลีย เลยนัดรวมตัวกันนิดหน่อยค่ะธีร์” วริษาตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปหาลูกสาวใกล้ ๆ ก้มลงลูบผมลูกเบา ๆ ดวงตาเหลือบมองไปที่สามีที่ดูเหมือนมีเรื่องให้เครียด ก่อนจะเอ่ยถามลูกสาวขึ้นอีกครั้ง
“ไปเที่ยวข้างนอกมาสนุกไหมคะอิงฟ้า?”
“สนุกค่ะแม่” หนูน้อยตอบกลับ ใบหน้ามีความสุขมากไม่เหมือนตอนอยู่บ้านกับเธอเลยสักนิด
“แล้วไปทำอะไรมาคะ ไปเจอใครมาหรือเปล่า?”
“เจอพี่อัยค่ะ พี่เขาตาบอดด้วยนะคะแม่ แต่ดูใจดีมาก หนูชอบพี่เขา” มือของธีร์ธัชที่กำล
