NAPANGITI AKO NANG makita ang mensahe ni Thor sa akin. Nag-send pa siya ng litrato na hawak ang ginawa kong almusal niya. Naka-pout na naman siya. Kinikilig na naman ako hanggang langit. Non-stop naman kasi talaga siyang magpakilig sa akin. Kaya, nga minsan napapagkamalan na lang ako sa gilid ni Vivien na nababaliw. Baliw naman talaga ako, baliw na baliw na kay Thor Hernandez!
Hindi tuloy ako mapakali sa kinauupuan ko ngayon. Isang subject na lang uwian na namin, at dinner date na rin nga namin. Kaya ako na-e-excite na umuwi na, e.
Nang sabihin ng professor namin na dismissed na kami ay mabilis na iniwan ko ang upuan. Absent noon si Vivien sa hindi ko alam ang kadahilanan. Lakad-takbo kong binaybay ang pababa ng building namin. Inayos ko pa ang sarili ko bago makarating sa gate. Nasa la
