PAGOD na naupo si Zeigler sa kaniyang swivel chair. Alas nuebe na ng gabi ngunit hanggang ngayon ay nasa loob siya ng opisina. Napakarami niyang trabahong tinapos at ngayon ay pagod na pagod na ang katawan. Hindi na siya nag-abala pang hanapin ang anak na si Hades dahil sigurado siyang babalik din ito sa kanilang bahay sa oras na mawalan ng perang gagastusin. Isa pa ay wala siyang oras upang isipin pa ang tungkol dito, para sa kaniya ay wala naman itong mabuting naidulot sa kaniya, kung hindi mga kamalasan lamang. Nag-unat siya ng kamay bago tumayo sa kinauupuan, kinuha niya ang kaniyang telepono upang tawagan ang isa sa mga tauhan.
“Mr. Zeigler, good evening,” bati ng lalaki mula sa kabilang linya, “Mahigpit ang seguridad sa loob ng hacienda. Hindi kami makapuslit upang hanapin si Aulche
