ตอนที่ 5 พ่อมา!!!

1414 Words

ใบหม่อนวิ่งหนีไม่คิดชีวิต ที่เดียวที่คิดว่าจะหนีเขาพ้นก็เห็นจะเป็นห้องน้ำผู้หญิง ใบหม่อนรีบเข้าไปในนั้นแล้วก็ล็อกห้องทันที เด็กสาวนั่งเครียดอยู่ในนั้น เธอไม่น่าทำแบบนั้นเลย ไม่น่าเลย รนหาที่แท้ๆ “ก็ใครใช้ให้นายบังคับฉันล่ะ” ใบหม่อนโพล่งออกมาด้วยความโมโหที่หมอนั่นจะให้เธอกราบ บ้าไปแล้ว ใครจะทำแบบนั้น ใบหม่อนอยากกรี๊ดออกมาดังๆ ชีวิตอันสงบสุขของเธอมันคงจบสิ้นลงแล้ว ใครๆ ก็รู้ว่าคนที่เป็นศัตรูกับวิกเตอร์มีชะตาชีวิตยังไง มีความเป็นไปได้สูงว่าเธอจะเรียนไม่จบ “ทำไมทำอะไรโง่ๆ แบบนั้น ทำไมไม่ใจเย็นๆ” ใบหม่อนดุตัวเองที่ทำอะไรไม่คิด เด็กสาวนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ตรงนั้นจนถึงเวลาเข้าเรียนบ่าย เธอค่อยๆ ย่องออกมาจากห้องน้ำ มองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบเข้าไปในห้องเรียน สถานการณ์ในห้องเรียนบ่ายวันนั้นเรียบร้อยดี ไม่มีวี่แววของวิกเตอร์แต่อย่างใดจนใบหม่อนแทบลืมไปแล้วว่ามีเรื่องกับเขาทว่านึกได้ทีไรก็กลัวขึ้นมา เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน ใบหม่อนก็เผ่นหนีกลับบ้านทันที เด็กสาวหันซ้ายหันขวาด้วยความหวาดระแวง เธอกลัวจะถูกตามทำร้ายแต่ดูเหมือนจะคิดมากไปเอง เพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอทั้งนั้นจนถึงบ้าน … …ใบหม่อนตื่นไปเรียนแต่เช้าตรู่ เด็กสาวรีบไปชมรมเพราะไม่ชะตากรรมตัวเอง อย่างน้อยถ้ามีเรื่องอะไรคนที่ชมรมก็น่าจะพอรู้ …แม้กระทั่งตอนนี้ใบหม่อนก็ยังไม่วางใจ… ใบหม่อนจำวีรกรรมของวิกเตอร์ได้ดี เธอจำได้ว่าตอนปีหนึ่ง เด็กทุนคนหนึ่งถูกเขาไล่ล่าจนตกบันได ใบหม่อนเห็นตอนที่วิกเตอร์วิ่งตามมา วันนั้นเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เจอกัน วิกเตอร์พยายามจะเดินเข้ามาหาเธอ ใบหม่อนคิดว่าเขาจะมาทำร้ายเลยรีบวิ่งหนี หลังจากนั้นเธอก็คอยระวังตัวไม่ให้เขาเจอหน้าเธออีกเลย แต่แล้วเมื่อวานเขาก็เจอเธอ แถมยังเจอแบบ ไม่ดี “หม่อน ทำไมมาเช้าจัง” เสียงใครคนหนึ่งทักขึ้น ใบหม่อนหันไปก็เห็นว่าเป็นปลาดาว วันนี้ปลาดาวใส่หมวกมาเรียนแล้วก็เอาผมลงมาปิดหน้า เห็นแบบนั้นใบหม่อนก็รู้ได้ถึงความผิดปกติ “ดาว ดาวเป็นอะไร” ใบหม่อนรีบลุกเข้าไปหาปลาดาว ตอนนี้ใบหม่อนรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่คนเดียวที่มาชมรมเพื่อหาที่หลบภัย ปลาดาวก็เช่นกัน “เปล่าจ้า ไม่ได้เป็นไร” “ตาดาวมันเขียว” ใบหม่อนพูดเบาๆ “ดาวเดินชนประตูน่ะ เซ่อซ่าตลอด” “ดาว ดาวมีอะไรอยากเล่าให้หม่อนฟังไหม หรือมีอะไรที่หม่อนพอจะช่วยได้ไหม” ใบหม่อนถามไถ่อย่างห่วงใย “……….เอ่อ ก็มี คือว่า…” “อ้าว สองคน มาเช้าจัง” แชรี่ทักขึ้นเมื่อเห็นสองสาว ปลาดาวที่เห็นคนอื่นมาก็รีบดึงหมวกปิดหน้าแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป จากนั้นรุ่นพี่คนอื่นๆ ก็ตามเข้า “กูไม่มีวันเชื่อข่าวลือบ้าๆ บอๆ นั่น” “แต่นั่นมันมาจากเพจคนส่งกรรมเลยนะ” เด็กทุนรุ่นพี่คุยกัน “วิกเตอร์กับสาวในมหาลัยเนี่ยนะ ไม่มีทาง แกเคยเห็นวิกเตอร์เดินกับผู้หญิงในมหาลัยไหม ไม่เคย ระดับเขาต้องดารา นางแบบตัวท็อป!” “เอ่อ พวกพี่พูดเรื่องอะไรกันเหรอคะ” ใบหม่อนที่ได้ยินชื่อของวิกเตอร์ก็ชักอยากรู้เพราะกลัวว่ามันจะมีผลต่อตัวเธอ “อะไรยัยหม่อน เธอไม่ได้ตามเพจคนส่งกรรมเหรอ” แชรี่หันมาถามใบหม่อน “หม่อนเคยได้ยินแต่ไม่ได้ตามค่ะ” “ตามบ้างก็ดีแกจะได้รู้ว่ามหาลัยนี้มันเน่าแค่ไหน” รุ่นพี่คนโหดพูดขึ้น “ค่ะ” ใบหม่อนยิ้มตอบเบาๆ “แล้วเธอรู้จักวิกเตอร์ไหมล่ะ” รุ่นพี่อีกคนถาม “รู้จักค่ะ! ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ” “ยัยใบหม่อน แกเผือกเรื่องชาวบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ ปกติไม่เคยเห็นสนใจชาวบ้านชาวช่อง” แชรี่ถาม “หรือแกชอบวิกเตอร์” “ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่ค่ะ” “อำเล่น รู้หรอกน่า อย่างแกคงเรียนอย่างเดียว” “ต่อให้มันชอบ วิกเตอร์ก็ไม่ชายตาแลมันหรอก” รุ่นพี่อีกคนพูด “ค่ะ ว่าแต่มันเกิดอะไรขึ้นคะ” ใบหม่อนซักต่อ “ก็เพจคนส่งกรรมอ่ะ บอกว่าวิกเตอร์กำลังซุ่มคบสาวในมหาลัย แกรู้ไหมข่าวนี้มีคนทั้งยินดีและคนที่ผิดหวัง” “คนที่ผิดหวังเหรอคะ?” “ก็สาวๆ ทั้งมหาลัยชอบวิกเตอร์แล้วก็หวังทั้งนั้นแหละย่ะ” “หวัง หวังอะไร” ใบหม่อนสงสัย “ก็หวังจะเป็นซินเดอเรลล่าไง ได้แต่งงานกับเจ้าชายกลายเป็นเจ้าหญิงชั่วข้ามคืน” แชรี่เสริม “พวกพี่ก็อยากเป็นด้วยเหรอ” ใบหม่อนย้อนถาม “หรือเธอไม่หวัง ใบหม่อน!” รุ่นพี่สวน “ไม่ค่ะ ไม่มีอยู่ในหัว” ใบหม่อนพูดจากใจจริง “เหรอ ไม่เชื่อหรอก! ใครก็อยาก แต่ปากแข็ง แกก็ด้วยแหละ” แชรี่ยัดเยียด “ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าใครกัน ถ้าไม่ใช่เลอาจะเป็นใคร?” “อาจจะเป็นโซเฟีย ลูกสาวท่านฑูติ” “ไม่น่าใช่ น่าจะเป็นวีล่า ดาวมหาลัย” พวกรุ่นพี่กำลังวิเคราะห์ว่าใครจะได้หัวใจของวิกเตอร์ไป ทว่าใบหม่อนกลับไม่สนใจฟัง ตอนนี้เธอรู้สึกใจชื้นขึ้นมา ถ้าตอนนี้วิกเตอร์กำลังมีความรักก็เป็นไปได้ว่าเขาอาจจะไม่ใส่ใจเรื่องของเธอ แล้วโลกของใบหม่อนก็กลับมาสดใสอีกครั้ง วันนี้เธอไม่ต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ แล้ว เด็กสาวนั่งฟังเหล่ารุ่นพี่วิเคราะห์ว่าใครเป็นแฟนของวิกเตอร์อย่างออกรสออกชาติ จนกระทั่งใกล้ถึงเวลาเข้าห้องเรียน ใบหม่อนกับปลาดาวจึงขอตัวไปเรียน วันนี้ทั้งวันของใบหม่อนกลับมาเป็นปกติ ไม่มีเรื่องอะไรให้กังวล บรรยากาศในมหาลัยวันนี้ค่อนข้างคึกคัก ใบหม่อนรู้สึกได้ว่าหลายคนกำลังตื่นเต้น ไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหนก็มีแต่คนกระซิบกระซาบบางอย่าง ไม่ต้องเดาใบหม่อนก็พอจะรู้ว่าเรื่องอะไร ทว่าในห้องเรียนวันนี้ เลอากลับดูอารมณ์เสียกว่าทุกวัน เธอนั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับ ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะเมื่อวานเธอเพิ่งถูกวิกเตอร์ปฏิเสธไป แล้ววันนี้กลับมีข่าวว่าเขามีแฟนหลายคนคิดว่าเป็นเลอา แต่เลอารู้ดีว่าไม่มีวันเป็นเธอ ใบหม่อนนั่งเรียนเงียบๆ คนเดียวเหมือนทุกวัน เด็กสาวนึกถึงหลังเลิกเรียนแล้ว แม้รู้ว่าเหนื่อยที่ต้องไปช่วยยายขายของแต่ก็มีความสุขเมื่อนึกว่ายายต้องซื้อกับข้าวร้านโปรดเอาไว้ให้แน่ๆ แค่คิดก็อยากกลับบ้านแล้ว… และแล้วก็ถึงเวลาเลิกเรียน ใบหม่อนบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนหยิบของใส่กระเป๋า จิตใจของเธอเบิกบานแม้พรุ่งนี้จะมีสอบก็ไม่ใช่ปัญหา “วิกเตอร์ วิกเตอร์มา!” เสียงสาวๆ ในห้องโวยวาย ใบหม่อนตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินชื่อวิกเตอร์ “ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่” ใบหม่อนพูดกับตัวเอง เด็กสาวปลอบใจตัวเองว่าการมาของเขาไม่เกี่ยวกับเธอ “มาหาเลอาชัวร์” สาวๆ โต๊ะหน้าใบหม่อนพูดขึ้น “งั้นข่าวลือที่บอกว่ามีสาวก็เป็นเลอาสินะ” “อื้อ เหมาะสมกันมาก สวย หล่อ กิ่งทองใบหยก เราเทียบไม่ติด” “ไม่เป็นไร แบบนี้ดีแล้วทำใจง่ายเพราะคู่แข่งเกินเอื้อม” พวกเธอคุยกัน ใบหม่อนค่อยๆ หันไปมองที่ประตูทางเข้าขณะเดียวกันก็พยายามหลบหน้าหลบตาไม่ให้วิกเตอร์เห็นหน้าเพราะกลัวเขาจะจำได้ …และแล้วใบหม่อนก็เห็นหน้าเขาเต็มตา… …วิกเตอร์กำลังเดินเข้ามาในห้องเรียนโดยมีเพื่อนผู้ชายสองคนขนาบข้าง… วิกเตอร์ตัวจริงเสียงจริงกำลังมา!!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more