เย็นวันเดียวกัน บ้านตระกูลวรรธนะเดช บริเวณโต๊ะอาหารกลางสวนหลังบ้าน
บรรยากาศยามเย็นอบอุ่น แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านต้นไม้ที่เรียงรายรอบสวน โต๊ะอาหารไม้ตัวยาวถูกจัดอย่างสวยงามด้วยจานชามสีพาสเทลเรียบหรู กับอาหารที่ข้าวฟ่าง พายุช่วยกันทำ พร้อมของหวานฝีมืออคิน ที่ซีโร่แอบแหย่ว่า ‘มันคือเค้กหรือฝุ่นรวมพลัง’
จากนั้นในตอนเย็นกลุ่มคนสำคัญทยอยมาถึง
ซีโร่ เดินมาพร้อม น้ำหนึ่ง ด้วยสีหน้าผ่อนคลายผิดจากมาดเจ้าของคลับอันดับหนึ่ง
ไดม่อน ยิ้มขำพายุตั้งแต่ยังไม่ทันนั่ง
เอริค หอบไวน์ชั้นดีมาหนึ่งขวด ยิ้มยิงฟัน
และที่เซอร์ไพรส์ที่สุดคือ ใต้ฝุ่น พ่อของพายุที่วันนี้สลัดชุดทำงานแล้วกลับมาในลุคสบาย ๆ แต่ยังดูน่าเกรงขามนิด ๆ ตามบุคลิก
ใต้ฝุ่นยิ้มบาง ๆ
“นาน ๆ ที จะพลาดได้ไง เห็นว่าไอ้ซีโร่มาบ้าน”
ซีโร่ลุกขึ้นยิ้มกว้าง ทักเสียงดัง
“เฮ้ย! ไอ้ใต้! นี่มันยุคปฏิวัติไดโนเสาร์กลับมาแน่ ๆ ถึงมึงจะยอมหยุดงาน!”
เสียงหั
