บทที่ 6 เดินทางไปเกาะ

1551 Words

2 วันต่อมา ลานกิจกรรมหน้าอาคารวิศวะ 07:00 น. ปี๊ดดด~ เสียงนกหวีดแหลมบาดอากาศ พร้อมเสียงรองเท้าวิ่งเบา ๆ และเสียงหาวงัวเงียของเหล่าน้องปีหนึ่ง ทอฝันยืนกอดอก หน้าตึงเป๊ะ ไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม “7 โมงตรง ใครมาสายแม้แต่นาทีเดียว โดน!” น้องชายคนหนึ่งกระซิบเบา ๆ “พี่ว๊ากผู้หญิงนี่แบบ…ขนาดนกยังไม่ตื่นดีเลย แกปลุกทั้งรุ่นได้แล้วอะ” น้องสาวปี 1 อีกคนทำหน้าเหวอ “โคตรน่ากลัว…ดุจัด ดุกว่าครูฝ่ายปกครองสมัยมัธยมอีกป่ะวะ?” น้องอีกคนพึมพำ “แต่อย่างว่า…พี่ว๊ากหญิงเขาต้องเด็ดขนาดนี้แหละ ใจกล้า หน้าก็แบบ ถ้าจ้องตาแล้วไม่สะดุ้งถือว่าเก่ง!” ทันใดนั้นเอง พี่ว๊ากชายสองคน เดินเท่ ๆ ออกมาจากอาคารด้วยเสื้อคลุมคณะแบบแสกกลางคนละข้าง ไดม่อนยักคิ้วใส่กลุ่มสาวนักศึกษาปี 1 “พร้อมรึยังครับเด็ก ๆ วันนี้กิจกรรมจะ…ทรมานนิดนึง แต่รับรองว่ามันส์” ขณะที่เอริคปรับแว่น ท่าทางเนี้ยบเหมือนหลุดมาจากซีรีส์เกาหลี “วันนี้เราจะทดสอบความพร้อมทางกายภาพ และจิตใจของพวกคุณ… ใครอ่อนแอ ลาออกตอนนี้ยังทัน” ทว่ากลุ่มสาวนักศึกษาปี 1 แทบไม่ฟังคำขู่เลย เพราะมัวแต่…ชื่นชมความหล่อ น้องคนหนึ่งกระซิบเสียงสั่น “พี่เอริคหล่อมาก…ทำไมเป็นพี่ว๊ากได้วะ หน้าเหมือนพระเอกซีรีส์เลย” น้องอีกคนพยักหน้าแรง ๆ “ส่วนพี่ไดม่อน…โคตรแบดบอย แววตานี่คือพร้อมจีบคนได้ทุกคนอะ” ในขณะเดียวกัน พายุเดินถือกระติกน้ำกับกล่องข้าวมาให้กินบนรถขณะเดินทาง ก้าวเข้ามาเงียบ ๆ พร้อมผ้าขนหนูพาดคอ เสื้อยืด เสื้อช็อปคณะ กางเกงยีนส์ขาดเล็กน้อยตรงเข่า แต่น้อง ๆ ก็มองกันตาไม่กระพริบ น้องหญิงคนหนึ่งกระซิบกระตุกแขนเพื่อน “เห้ย ๆ คนถือกระติกนั่นใครอะ หล่อว่ะ แบบ…ธรรมชาติ ไม่ปรุงแต่ง” เพื่อนตอบทันที “เขาไม่ใช่พี่ว๊ากนะ แค่พี่ในคณะอะ ได้ข่าวว่าพักอยู่ห้องเช่าหอรวมราคาถูก…แต่หน้าแบบนั้นอะ ตื่นมาก็หล่อเลยอะแก” น้องคนเดิมถอนหายใจเบา ๆ “ทำไมคนจนยังดูดีขนาดนี้วะ ตัดภาพมาดูฉันดิ…” พายุกลั้นขำเบา ๆ พลางเดินไปวางกระติกใกล้ ๆ เอริค ก่อนจะกระซิบกับไดม่อน “พวกมึงแม่งโชคดีเนอะ กูอยากเป็นพี่ว๊ากมั่ง…แต่นามสกุลกูมันเปิดตัวไม่ได้ไง” ไดม่อนขำในลำคอ “มึงใช้นามสกุลแม่ตอนนี้ไอ้ควาย...แต่มึงแค่ยืนเฉย ๆ ก็ดูเด่นกว่ากูละพายุ อย่ามาเนียน” เอริคพึมพำ “ดีนะไม่มีใครจำหน้ามึงได้จากข่าวในตอนเด็ก…ไม่งั้นแผนปลอมตัวของมึงเจ๊งแน่” จู่ ๆ ทอฝันตะโกนเสียงดังฟังชัด “เลิกเม้าท์ได้แล้ว! นี่ไม่ใช่รายการประกวดชายงาม! ใครอยากไปเกาะ ลุกขึ้นมาแล้ววิ่งรอบสนามสามรอบ!” น้อง ๆ โอดครวญกันระงม แต่ก็รีบลุกขึ้นวิ่ง พร้อมเสียงหอบเสียงหัวเราะคิกคัก น้องคนหนึ่งพูดไปวิ่งไป “ฉันจะวิ่งเผื่อพี่ไดม่อน! เพื่อเอริค! และเพื่อคนถือกระติก!” ผ่านไป 10 นาที ขบวนรถตู้ 5 คัน เคลื่อนตัวออกจากมหาวิทยาลัย วิ่งไปตามถนนสายชายทะเล ช่วงเช้าใกล้สาย ๆ แดดเริ่มอุ่นแล้ว รถคันที่ 1 พี่ว๊ากหลัก ทอฝันนั่งหน้าคู่คนขับ กอดอกหลับตา ใส่แว่นดำ ท่าทางเหมือนราชินีผู้ครองอาณาจักร ด้านหลังมีเอริค ไดม่อน และน้องปีหนึ่งที่โชคดีนั่งกับพี่ว๊ากสุดโหด ทอฝัน ถอดแว่นแล้วหันหลังมาพูดเสียงเข้ม “ฟังให้ดี พี่ให้เวลาพักผ่อน รีแลกซ์ก่อน ถึงเกาะเมื่อไหร่ เราเริ่มนรกทันที ใครเมารถก็อย่าบ่น พี่ไม่เอาข้ออ้างเรื่องสุขภาพจิต!” น้องผู้หญิงกระซิบเพื่อนเสียงสั่น “พี่ว๊ากพูดคำว่า รีแลกซ์ ยังฟังเหมือนคำขู่เลยว่ะ…” เอริคเอนเบาะนิด ๆ ใส่หูฟัง “แต่ตอนนี้คือชั่วโมงแห่งความสงบ พี่ไม่ถาม ไม่กวน พวกน้องจะหลับ จะดูซีรีส์ จะกินขนม…จัดไป” ส่วนไดม่อนหยิบกล่องขนมออกมา แยกแจกอย่างเท่ “ใครอยากกินมาการอง? ของโปรดกู แบ่งได้…แต่ให้ได้ไม่มาก” รถคันที่ 2 เป็นพายุกับกลุ่มน้องนักศึกษาปี 1 ชายล้วน พายุนั่งริมหน้าต่าง ถอดหมวกแก๊ปออก แล้วเอนหัวพิงกระจก มองวิวทะเลสลับต้นมะพร้าว น้องชาย 4 คนนั่งล้อมรอบ ชะเง้อแอบมองพายุเป็นพัก ๆ น้องเอ กระซิบ “ไอ้คนหล่อนั่นชื่ออะไรนะ? ไม่เห็นอยู่ในรายชื่อพี่ว๊ากเลย” น้องบีตอบ “ได้ยินชื่อว่า…พี่พายุ แต่เขาไม่ใช่พี่ว๊ากนะ เห็นว่าเป็นเด็กหอรวม อยู่ห้องท้ายสุดที่ไม่มีแอร์อ่ะ มาเรียนได้เพราะได้ทุนยากจน ไม่งั้นไม่มีทางเข้าเอกชนได้หรอก” น้องซีพยักหน้า “แต่หล่อขนาดนี้…อยู่หอไหนก็เหมือนอยู่บนปกแม็กกาซีนอะมึง” พายุหันมายิ้มบาง ๆ แบบคนได้ยินทุกอย่าง “จะซุบซิบก็เบา ๆ หน่อย กูไม่ได้หูหนวกนะ” น้อง ๆ หัวเราะแห้ง ๆ แต่พายุก็แค่ยักไหล่ แล้วหยิบหูฟังใส่ หันกลับไปมองวิวทะเล ปลายนิ้วเคาะจังหวะเบา ๆ กับกระจก คันที่ 3 – ทีมสาวน้อยเสียงใส น้องปีหนึ่งกลุ่มผู้หญิงนั่งเล่น อูโน่สลับกับร้องเพลงเบา ๆ มีเสียงขำคิกคักประปรายตลอดทาง น้องหญิงเอสะกิดเพื่อน “ฉันสังหรณ์ว่าเกาะที่ไปต้องโหดแน่เลย พี่ว๊ากผู้หญิงหน้าคือ…เหมือนโดนหักหลังมาเจ็ดชาติ” น้องหญิงบีหัวเราะ “แต่ก็มีพี่ว๊ากหล่อ ๆ ให้มองปลอบใจนะ พี่ไดม่อนคือสเปก…แต่พี่เอริคคือพ่อของลูกในอนาคตเลยอะ” น้องหญิงซีถอนหายใจ “อยากหลับ แต่ใจมันเต้น…เพราะนึกถึงคนถือกระติกวันนี้ หล่อเหมือนไม่ตั้งใจอ่ะ เห็นว่าอยู่หอรวมด้วยนะแก…” บรรยากาศรถคันที่ 4 ทีมสายเนิร์ดกับเด็กกิจกรรม ทุกคนนั่งเงียบ อ่านหนังสือบ้าง เล่นมือถือบ้าง แต่ก็ยังมีกระแสเสียงซุบซิบเรื่องเกาะของตระกูลวรรธนะเดช น้องเนิร์ดเปิด Google Map “เราไปเกาะส่วนตัวเหรอ? ไม่มีชื่อในแผนที่เลย มีแต่พิกัดแปลก ๆ…” น้องกิจกรรมขมวดคิ้ว “หรือจริง ๆ เป็นเกาะฝึกค่ายลูกเสือวะ…หรือจะมีเกมลับอะไรก่อนรับน้องจริง?” และรถคันที่ 5 รถสัมภาระกับทีมงาน เสียงเพลงตึ้บ ๆ ดังจากลำโพงพกพา พี่ ๆ ทีมจัดงานเต้นในรถกันสนุกสนาน เพราะเป็นรถเดียวที่ไม่มีกฎอะไร เสียงประกาศจากวิทยุสื่อสารรถตู้ทุกคัน จากทอฝัน “ทุกคันฟัง! เราจะถึงท่าเรือในอีก 30 นาที เตรียมตัวลงเรือ เมื่อถึงเกาะให้เปลี่ยนเป็นชุดลำลอง และพร้อมเข้าแถวตามสาย พี่จะเช็คชื่อ ใครไม่ครบ หัวหน้าสายรับผิดชอบ!” เสียงถอนหายใจดังระงมทั้งรถ แต่ทุกคนก็เริ่มตั้งตัวเตรียมรับมือกับ “ทริปเกาะสุดลึกลับ” ที่จริง ๆ แล้วเป็นเกาะของพายุนั่นเอง… อีกด้านของน้ำตาล เพื่อนสาว A ยิ้มเจ้าเล่ห์ “อีตาล! มึงเห็นปะ? ก่อนขึ้นรถ พี่เอริคกับพี่ไดม่อนนี่มองมึงแบบ…ตาไม่กระพริบเลยจ้าาา!” เพื่อนสาว B หัวเราะคิกคัก “จริง กูยืนข้าง ๆ ยังรู้สึกได้เลยว่ามึงโดน จ้องแบบแพ้แน่นอน อ่ะ แกว่าไง มีใจไหม?” น้ำตาลหัวเราะเบา ๆ พลางยกมือปัดเบา ๆ “บ้าเหรอ เขาก็มองไปเรื่อย ๆ แหละ ฉันอาจจะยืนขวางลมมั้ง” เพื่อนสาว C กระแทกไหล่เบา ๆ “โหยยยย อย่ามาทำซื่อ! เอ้า แล้วแกมีแฟนยังเนี่ย? หรือว่ากั๊กไว้แล้ว!” น้ำตาลหน้าแดงนิด ๆ ก่อนตอบเสียงอ้อมแอ้ม “ยังเลยแก ยังไม่มีแฟน” เพื่อนสาว A ดีดนิ้วเป๊าะ “นี่ไง! ทริปนี้คือโอกาสทอง พี่เอริค กับพี่ไดม่อนคือตัวเลือก! คนหนึ่งมาดนิ่ง คนหนึ่งขี้เล่น มีให้เลือกครบ!” เพื่อนสาว B ทำท่ามองไปรอบ ๆ แล้วกระซิบ “แต่กูว่า…คนที่หิ้วกระติกน้ำนั่นก็หล่อนะ เห็นเงียบ ๆ แต่หน้าดี๊ดี !” เพื่อนสาว C เบ้ปาก ยักไหล่ “หล่อแต่ไม่อิ่มปากอิ่มท้องอะดิแก กูว่าถ้าเลือกก็เลือกคนรวย ๆ ไปเลยดีกว่า ไม่ต้องลุ้นให้เหนื่อย เนอะ น้ำตาล?” น้ำตาล ยิ้มบาง ๆ อย่างไม่แสดงความเห็น “อืม…ก็มีเหตุผลนะ” เธอหันไปมองวิวเล็กน้อยเหมือนจะกลบเกลื่อน แล้วควักมือถือขึ้นมาอย่างลอบ ๆ นิ้วมือสวยพิมพ์ข้อความเงียบ ๆ ข้อความถึง “พี่พายุ” “พี่คะ ไปที่เกาะ อย่าพึ่งทำเป็นรู้จักฉันนะคะ” เธอกดส่ง แล้วรีบเก็บมือถือลงกระเป๋า ยิ้มน้อย ๆ กับตัวเอง แต่หัวใจก็เต้นแรงราวกับซ่อนอะไรไว้ในคำขอร้องนั้น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more