“ชวนสาวไปคอนโดฯ อีกแล้ว ไปนอนเฉยๆ ใช่ไหม ห้ามทำอะไรนีลนะคะ” นิชาดาพูดแล้วหลุดขำ
“ถ้าบอกว่าใช่ พี่ก็โกหกนีลแล้วล่ะ เมียสวยเขาไม่ได้เก็บไว้มองนะครับ มีเมียสวยก็ต้องจัดให้หนัก ให้สมกับความสวยของเมียจริงไหมครับ”
“พี่เชนขี้โกง”
“ถ้าอย่างนั้นนีลก็ตกลงแต่งงานกับพี่สักทีสิ จะได้มีน้องให้น้องนนท์สักทีไง คุณพ่อคงมีความสุขท่านอยากได้หลานจะแย่แล้ว ส่วนพี่อยากเป็นคุณพ่อสุดหล่อ ไม่อยากมีลูกช้า เดี๋ยวพาลูกไปไหนคนเขาจะว่าหลานไม่ใช่ลูก” ราเชนพูดด้วยสายตาเป็นประกายเมื่อพูดถึงลูก อดคิดไม่ได้ว่าลูกของเขากับหญิงสาวจะออกมาน่ารักเพียงใด
“พี่เชนแน่ใจแล้วเหรอคะว่าอยากแต่งงานกับนีล” นิชาดาคิดมาตลอดว่าตนเองไม่มีอะไรคู่ควรกับชายหนุ่ม นอกจากความรักที่มีให้เขาอย่างสุดหัวใจแล้ว ก็ไม่มีอะไรเลยที่คนอย่างเธอจะทำให้ราเชนมีความสุขหรือภูมิใจที่มีเธอเคียงข้างกายได้
“ถามแบบนี้เหมือนนีลลืมไปแล้วว่าเราสองคนผ่านอะไรกันมาบ้าง
