“แกนี่มันชอบแกล้งเมียไม่เลิกจริงๆ นะเชน อะๆ เอาเถอะ ฉันจะยอมวันหนึ่งถือว่าเห็นแก่ที่แกมีน้ำยาทำหลานให้ฉันได้อีกคนก็แล้วกัน” รังสิมันต์พูดอย่างติดตลก เขาเองก็อยากมีหลานเพิ่มอีกสักคนสองคน และเจ้าลูกชายก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ
“แหม เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะคะ” นิชาดาแกล้งทำหน้าแง่งอนด้วยความหมั่นไส้พ่อลูกคู่นี้
“ว่าแต่นิชาดีใจไหมคะ หนูกำลังได้เป็นพี่สาวแล้วน้า” นิชาดาหันไปหาลูกสาวที่กำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
“ดีใจที่สุดเลยค่ะ หนูจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย ไม่ต้องง้อพี่นนท์แล้ว” นิชาพูดด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว ก่อนจะหันไปสนใจอาหารในจานต่อ
“แต่ต่อให้มีน้องอีกคน พี่นนท์ก็ยังเป็นพี่ชายแล้วก็เพื่อนเล่นนของหนูได้เหมือนเดิมนะครับลูก” ราเชนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขาไม่อยากให้นิชาห่างจากน้องนนท์ เพราะถึงอย่างไรสองคนนี้ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ที่สำคัญนิชาดาเองก็รักน้องนนท์เหมือนลูกแท้ๆ
“ก็พี่นนท์ไม่ค่อยมี
