เช้าวันต่อมา_
"เช็ดตัวหน่อยนะคะพี่สิงห์จะได้สบายตัว" เสียงหวานเอ่ยบอกทางคนเจ็บบนเตียง ขณะที่เธอนำผ้าเปียกหมาดมาเช็ดตามใบหน้าหล่อเหลา จนหลายวันมานี้เริ่มมีหนวดเคราขึ้นบ้างแล้ว
"คุณบัวอยากได้อะไรเพิ่มเติมไหมคะ เดี๋ยวมดแดงจะได้เตรียมมาให้ค่ะ" ฝ่ายคนบอกรีบเอ่ยถาม เมื่อเธอได้รับหน้าที่ต้องกลับไปเตรียมของที่บ้านให้เจ้านายหญิง
"ข้าวต้มก็พอค่ะ บัวอยากกินแต่ข้าวต้ม"
"ได้เลยค่ะ งั้นเดี๋ยวมดแดงจะช่วยป้าวันเพ็ญทำให้สุดฝีมือเลยนะคะ"
"ค่ะ" เสียงหวานบอก เธอยังเลื่อนผ้าเช็ดไปทั่วใบหน้าหล่อเหลา ไม่มีตรงส่วนไหนเลยที่ทำให้เธอละสายตาจากเขาได้
"จุ๊บ~" ริมฝีปากบางแนบจูบลงบนปากหยัก เมื่อเหลือแค่เธอและคนเจ็บอยู่ในห้องกันตามลำพัง เธอเพิ่งสังเกตุเห็นว่ามุมปากหยักกระตุกยิ้มขึ้น ราวกับกำลังฝันดีบางอย่างอยู่
"เป็นยังไงบ้างนะตอนนี้ฝันอะไรอยู่เหรอ"
"ฝันถึงเมีย..." เสียงแหบพร่าเอ่ยแผ่วเบา
"พี่สิงห์! พี่สิง
