7 แพ้ลูกอ้อนคุณหมอคนสวย

1349 Words

“นี่ พอก่อน” เทียนอี้ถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับ มองพิมรักที่ตอนนี้เป็นฝ่ายรินเหล้าใส่แก้วด้วยตัวเอง ทั้งยังยกดื่มไม่พักตั้งนาสิบนาทีก่อน กระดกเหล้าเป็นน้ำเปล่าเลยทีเดียว.. “บอกให้พอได้แล้ว” เขาเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้าจากมือเธอ เลยโดนมองค้อนตาขวางคล้ายว่าไม่พอใจใส่ มองปราดเดียวก็รู้ว่าคออ่อน แต่คงอยากดื่มย้อมใจสิท่า มันก็คงไม่แปลกหรอกโดนกระทำไว้เจ็บแสบขนาดนั้น “ไหนบอกให้นั่งดื่มเป็นเพื่อนไงคะ” เธอยิ้มหวานใส่ บ่งบอกว่าแอลกอฮอล์เริ่มซึมเข้าสู่เส้นเลือดแล้ว “เธอดื่มเอาเป็นเอาตายอยู่คนเดียว” “แค่นี้ไม่ตายหรอก.. ยังไกลหัวใจตั้งเยอะ” เทียนอี้พรูลมหายใจเชิงไม่สบอารมณ์ คว้าข้อมือบางแล้วกระชากเข้าหาตัว จนพิมรักเซถลาใบหน้าจุ่มเข้าที่แผงอก “อ่า หัวฉัน” พิมรักร้องโอดครวญ พลางยกมือขึ้นลูบหน้าผาก ก่อนช้อนสายตาที่ปรือปรอยมองเทียนอี้อย่างคาดโทษ นอกจากจะบ้าอำนาจแล้วยังชอบใช้กำลังอีกหรือไง.. ตาบ้านี่ “อยู่กับฉันอย่าคิดถึงมันให้เห็น” “.....” “ตั้งสติหน่อยเถอะ” เทียนอี้กดเสียงต่ำคล้ายว่าจะดึงสติ พิมรักชะงักงันไปชั่วขณะ สายตาเศร้าหมองอย่างปิดไม่มิด เมื่อนึกย้อนถึงวันวานที่เคยหอมหวานกับคนรักเก่า แค่ถูกนอกใจก็รู้สึกย่ำแย่พออยู่แล้ว นี่ข่าวยังแพร่กระจายในที่ทำงานอีกต่างหาก เขารู้กันถ้วนทั่วหมดแล้วว่าหมอพิมรักโดนนอกใจ.. อีกอย่างชู้รักของณดลคงอยากเปิดตัวเต็มที ทั้งกดติดตามอินสตราแกรมเธอมา ลงรูปภาพแบบติดแขนและภาพแผ่นหลังของณดลในตอนแอบคบกัน แย่หน่อยที่พิมรักดันไม่มีเซ้นต์จับผิดเอาเสียเลย พอเลิกให้แล้วก็คงเปิดตัวกันสมใจสักที.. “ป่านนี้พวกเขาคงพากันหัวเราะเยาะฉันอยู่บนเตียง ตอนที่ช่วยกันวางแผนจะปิดบังฉันยังไง” “พิมรัก” “ฉันมันโง่อย่างที่คุณบอกที่เลือกผู้ชายแบบนั้นมาทำพันธุ์ ถึงขั้น อึก วางแผนที่จะแต่งงาน” พิมรักทิ้งศีรษะซบแผงอกกว้างของเทียนอี้ ตอนนี้น้ำเมากำลังทำให้เธอรู้สึกอ่อนไหวหนัก หยาดน้ำตาที่พยายามจะกักเก็บก็เริ่มกลิ้งหล่นบนใบหน้า ยังไม่ได้บอกพ่อด้วยซ้ำว่าเลิกกับณดลแล้ว.. เธอแทบไม่อยากร้องไห้ให้ใครเห็น เวลาอยู่ในหน้าที่ของงานก็ต้องแสร้งว่าเข้มแข็ง ทั้งที่ข้างในแบกรับไว้ไม่ไหวแล้ว “พี่ณดลคนที่แสนดีของฉันหายไปแล้ว ฮึก” “แสนดีเหรอ เหอะ” “ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ฉันรักจะกล้าทำร้ายกัน” เจ้าของใบหน้าสวยยกกำปั้นทุบอกอีกฝ่าย เริ่มพร่ำเพ้อพรรณนาปนตัดพ้อกับความรักที่พังลง จนเสื้อของเทียนอี้เปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำตา ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธหรือผลักเธอออก แค่นั่งฟังเจ้าตัวระบายความอัดอั้นตันใจ พลางยกแก้วเหล้าขึ้นจิบไปด้วย ความรักมันซับซ้อนจะตาย.. เขาถึงไม่ค่อยหลวมตัวอยู่ในความสัมพันธ์ได้นาน “เขาคงกำลังกอดผู้หญิงคนนั้น ฮือ แล้วก็วาดฝันในอนาคตไปกับเธอ สุดท้ายก็ลืมเรื่องระหว่างเราจนหมด” “ตั้งสติหน่อยคุณหมอคนสวย” “ฉันไม่ได้มีดีอย่างที่คุณคิดหรอก คุณทุ่มเงินผิดคนแล้วคุณเทียนอี้” เสียงหญิงสาวอู้อี้อยู่ในลำคอ พลางยกมือขึ้นปัดป่ายเช็ดน้ำตา จนใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อลามไปยันปลายจมูก “ดูถูกรสนิยมฉันเกินไปแล้วพิมรัก” “.....” “เธอคิดว่าฉันรสนิยมห่วยเหรอถึงมาสนใจเธอ” สุ้มเสียงทุ้มต่ำพูดกรอกอยู่ข้างใบหู มือซ้ายถือแก้วเหล้า มือขวาก็ม้วนผมยาวสยายถึงกลางหลังของคุณหมอเล่น สายตาช่างแพรวพราวราวกับเพชร.. คุณหมอคนสวยคงไม่รู้ตัว ว่าเผลอเข้าใกล้จุดอันตรายของผู้ชายอย่างเทียนอี้เข้าให้แล้ว ไม่รู้ว่าความอดทนอดกลั้นที่มีจะพังลงเมื่อไหร่ แต่คงไม่นานหรอกที่จะได้เชยชมของสวยงามอีกครั้ง พิมรักสะอึกสะอื้น ก่อนจะผละออกจากอ้อมอก มือยันลงบนโซฟาหนังสีดำ ช้อนสายตามองคนที่ทำให้ใจสั่นไม่หยุด แล้วมุ่นคิ้วเข้าหากันเชิงตั้งคำถาม ที่พูดมาไม่ได้พูดเพื่อเอาใจกันหรอกใช่มั้ย “คุณพูดจริงเหรอคะที่บอกว่าเขาพลาดของดี” “จริงสิเด็กดี” “ฉันแค่สูญเสียความมั่นใจนิดหน่อย..” เทียนอี้เอียงคอด้วยความสงสัย คิ้วเข้มพลันเลิกขึ้นเล็กน้อย “ผู้หญิงคนนั้นทั้งเด็กกว่า แล้วก็หน้าตาดี มีผู้ติดตามในไอจีหลักหมื่น คงเป็นสาวในฝันของพี่ณดลที่ฉันเป็นให้ไม่ได้” คนเมาเริ่มตัดพ้อด้วยความรู้สึกแย่ ใต้ตาแดงก่ำได้น่าสงสารจับใจ จนอาจลืมไปว่ากำลังระบายกับชายแปลกหน้าที่เจอกันไม่ถึงอาทิตย์ฟัง เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้ม ก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ โน้มเข้าหาคนตัวหอมพร้อมกับช้อนสายตามองอย่างอ้อยอิ่ง กลิ่นน้ำหอมของเทียนอี้ลอยมาแตะปลายจมูก ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวแทรกกับกลิ่นเหล้าและบุหรี่ แต่กลับดึงดูดเธอให้นิ่งงันไม่ถอยหนีเสียอย่างนั้น พิมรักกะพริบตาเชื่องช้า มองเทียนอี้ไม่ละสายตาไปไหน “เธอน่ะสวยทุกจุดเลยพิมรัก” “คุณหมายถึง.. ตรงไหน” “ต้องให้บอกด้วยเหรอว่าจุดไหน” ชายหนุ่มยกยิ้มร้าย สายตาเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจอก ก่อนจะใช้นิ้วหัวแม่มือบดคลึงที่ปากเธอไปมา ชวนให้รู้สึกวาบหวามจนมวลท้องน้อยไปหมด “บอกสิ จุดไหนเหรอ” เธอถามเสียงอ่อย สายตาออดอ้อนจนใครบางคนใจกระตุกวูบ “เธอเมาแล้วคุณหมอ” “ไม่เมาสักหน่อย” ว่าแล้วก็กอดอกมุ่ยปากเชิงแง่งอน กลบภาพคุณหมอจอมพยศอย่างสิ้นเชิง ทำเอาเทียนอี้หลุดยิ้มชอบใจใหญ่ “เมาแล้วชอบอ้อนเหรอ” “แล้วอ้อนได้มั้ยคะ” ไม่พูดเปล่าร่างบางยังปีนขึ้นไปนั่งบนตักแกร่ง ยกเรียวขาคร่อมตัวของเทียนอี้ โดยที่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ นอกจากเอนหลังพิงโซฟาแล้วใช้มือประคองเอวคอดกิ่วไว้ หากได้สติกลับคืนมา แล้วจดจำการกระทำของตัวเองได้ คงอยากแทรกแผ่นดินหนีแน่ แต่ตอนนี้ไม่รู้เอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้กล้าปีนขึ้นตักชายหนุ่มโดยไม่สนอันตรายแบบนี้ ทั้งล่อแหลมและสุ่มเสี่ยงไปหมด.. “อ้อนได้ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” “พี่ณดล.. ไอ้คนเลว” “ฉันไม่ใช่มัน” “เลวที่สุดเลย” พิมรักต่อว่าชายคนรักเก่า แต่ดันมองหน้าเทียนอี้ประกอบคำพูด จนลืมคำสั่งที่บอกว่าอย่าคิดถึงคนอื่นให้เห็นไปแล้ว เทียนอี้ส่ายหน้า สายตาคมคายมองคนบนตัก ก่อนจะยื่นใบหน้าแล้วกระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเธอ “เพ้อหนักแล้วคุณหมอ” พูดจบก็ขบเม้มใบหูด้วยความมันเขี้ยว ทำเอาหญิงสาวตัวสั่นด้วยความกระสัน “อื้อ อย่ากัด” “บอกว่าอย่าคิดถึงมัน” คำขู่ดังขึ้นข้างใบหู แต่ดวงตาของพิมรักเริ่มหนักอึ้ง ไม่ต่างจากศีรษะที่โอนเอนไปมา จนสุดท้ายก็ทิ้งตัวเข้าหาเทียนอี้อย่างหมดแรง ให้ตายสิ ดันพลั้งปากบอกว่าไม่ทำอะไรคนเมา เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันหรือเปล่าล่ะ มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปาก เมื่อนึกถึงภาพในอดีตที่เคยร่วมเตียงกับสาวสวยคนหนึ่ง โหมไฟราคะใส่กันด้วยความกระหายอยาก ตั้งแต่เที่ยงคืนจนเกือบถึงเช้าของวัน ผ่านมาสี่ปีแล้วก็ยังไม่คิดจะลืมเลย.. “ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปี ลืมหน้าผัวคนแรกได้ยังไง”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more