แอบรักเลขาตัวแสบ

ตื่น...ตัว

"ภาพไม่ชัด ผมยืมไอแพดคุณหน่อย"

แก้มหอมขมวดคิ้ว

"ภาพไม่ชัดหรอค่ะ"

"ใช่..เร็วคุณผมจะได้รีบเช็ค"เขาเร่ง

"ค่ะๆ"

เธอรีบลุกเอาไอแพดไปให้เขา

"นี้ค่ะ"เธอเปิดรูปภาพแล้วยื่นให้เขา

"กาแฟเย็นหมดแล้วไปอุ่นให้ผมหน่อย"

"ค่ะ สักครู่นะคะ"แล้วเธอก็เดินถือถ้วยกาแฟออกไป

การันต์รีบกดเลื่อนผ่านรูปภาพ และไปสะดุดข้อความที่ยังไม่ได้ตอบ

[เย็นนี้คุณหอมว่างไมครับ]

[ผมอยากช่วนคุณหอมไปท่านข้าว]

[ผมรอคำตอบนะครับ]

การันต์ขบกรามแน่น

(บังอาจจะมาจีบเลขาฉันหรอ ฝันไปก่อนเถอะ)

ก๊อกๆๆ

การันต์รีบเลื่อนกลับมาที่รูปภาพแทน เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู

"กาแฟได้เเล้วค่ะ"

"เดียวคุณให้ฝ่ายออกแบบส่งงานตรงไปที่คุณทวีปได้เลย ไม่ต้องผ่านมาทางนี้แล้ว"

เธอขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ถามอะไร

"รับทราบค่ะ"

เธอตอบรับแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ พร้อมกับทำตามคำสั่งเจ้านาย

ไลน์

ไลน์

เสียงข้อความยังดังขึ้นมาอีก

การันต์เหลือบตามองเห็นเลขาสาวกดตอบแล้วข้อความก็เงียบไป

การันต์มองด้วยความว้าวุ่นในใจ ไม่รู้วาเลขาสาวตอบกับข้อความไปว่ายังไง

"เรียงฝ่ายบัญชีให้ผมหน่อย ส่งงานอะไร

มาไม่เรียบร้อย"

แก้มหอมมองเจ้านายหนุ่ม วันนี้คงปวดหัว

กันทั้งบริษัทแน่

"ได้ค่ะ"เธอตอบรับ แล้วกดโทรศัพท์ภายในติดต่อแผนกบัญชีให้เขามาพบเจ้านาย

ก๊อกๆๆ

"เออ...ขออนุญาตค่ะ"

หัวหน้าฝ่ายบัญชีเดินตัวรีบเข้ามาอย่างรู้

ชะตากรรม

"มี..มีให้แก้ไขตรงไหนหรอค่ะท่านประธาน"

พนักงานสาวถามขึ้น

"ทุกตรง ไปดูไปเช็คแล้วค่อยเอามาส่งผม"การันต์พูออย่างไม่สบอารมณ์และโยนแฟ้มลงบนโต๊ะ

"ค่ะๆ...ดิฉันจะรีบไปเดียวนี้เลยค่ะ"

พนักงานสาวเหลือบตามองมาทางเลขา

คนเก่งของท่านประธานอย่างขอความช่วยเหลือ เธอรู้ว่าอารมณ์นี้แก้มา10รอบ

ก็ไม่ถูกใจท่านประธานอยู่ดี และมีคนเดียวที่จะช่วยได้ก็คือเลขาคนเก่งนั้นเอง

"เฮ้อออ..."

แก้มหอมแอบถอนหายใจ

[เป็นอะไรของเขาเนีย]เธอคิดในใจ

เสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น

"สวัสดีค่ะ ห้องท่านประธานค่ะ"

แก้มหอมรับสาย

"............."ปลายสายตอบกลับมา

"สักครู่นะคะ"เธอเอาโทรศัพท์แนบอก

แล้วรายงานการันต์

"คุณทวีปต้องการเรียนสายด้วยค่ะ"

การันต์พยักหน้าพร้อมกับยกหูโทรศัพท์บนโต๊ะตัวเองขึ้นแนบหู

แก้มหอมกดโอนสายทันที

"ว่าไงคุณประทวีป"

"................"

"คุณก็ส่งต่อไปให้ผู้ที่เกี่ยวข้องสิ"

"................"

"หน้าที่นี้ผมยกให้คุณ และทุกความคืบหน้าคุณส่งงานผ่านแก้มหอมมาให้ผม

คุณทำได้ไมคุณทวีปถ้าไม่ได้ผมจะได้ให้คนอื่นทำ"เขากล่าวเสียงเข้มลงไปในโทรศัพท์

"............."

"ดีก็แค่นั้น"

พูดเสร็จเขาก็วางโทรศัพท์ทันที

"ใกล้จะได้เวลาประชุมแล้วหอมขอตัว

สักครู่นะคะ"

เธอพูดขึ้นก่อนเข้าประชุมเธอจะเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยทุกครั้ง

การันต์ไม่พูดอะไร แก้มหอมจึงเดินออกมาจากห้อง

"พี่หอม พี่ต้องช่วยพวกเราด้วยนะคะ"

พอเดินออกมาก็เจอฟ้าใสที่พี่ๆในออฟฟิศส่งให้มาเป็นตัวแทนเจรจากับแก้มหอม

"ช่วยอะไรฟ้าใส"

แก้มหอมถามงงๆ

"เรื่องท่านประธานไงค่ะ วันนี้โดนกันเป็นรายตัวเลยมีแต่พี่หอมเท่านั้นที่ช่วยพวกเราได้"

"พี่ก็ยังไม่รู้เลยว่าคุณการันต์เขาป็นไร

แล้วจะให้พี่ช่วยยังไงละ"

"ช่วยยังไงก็ได้ให้ท่านประธานอารมณ์ดีก่อนจะเข้าประชุม ไม่งั้นพวกเราเละแน่น้าาพี่หอมช่วยพวกเราหน่อยนะ"

มีน้องๆพนักงานมายืนผสานเสียงกดดันเธอเพิ่มขึ้นอีก

"เฮ้ออ...พี่จะรองดูก็แล้วกัน เเต่พี่ไม่รับปากนะว่าจะสำเร็จ"

"ขอบคุณค่าาา"น้องๆในออฟฟิศผสานเสียงกันขึ้นมา

"พี่ขอไปห้องน้ำก่อน"เธอพูดพร้อมกับเดินไปห้องน้ำ

ก๊อกๆๆ

แก้มหอมเปิดประตูเข้าไปในห้องที่มีเจ้านายนั้งหน้ายักษ์อยู่

(เฮ้อออ..เอาวะลองดู)แก้มหอมคิดในใจ

"คุณการันต์ค่ะ"

[เงียบ]

"คุณการันต์ค่ะหอมรู้นะว่าคุณได้ยิน"

เขาเงยหน้าขึ้น

"ก็ได้ยิน แต่ไม่รู้จะพูดอะไร"

เขาตอบแบบกวนๆ

"คุณเป็นอะไรค่ะ พนักงานกลัวคุณกันทั้ง

ออฟฟิศแล้ว"

"เปล่า"

"เปล่าได้ไงค่ะ ใครดูก็รู้ว่าคุณอารมณ์ไม่

ดี"

[เงียบ]

"ถ้าหอมทำอะไรให้คุณไม่พอใจก็มาลงที่หอมค่ะ อย่าไปลงที่คนอื่น"

การันต์ทิ้งหลังพิงพนักเก้าอี้ ยกมือกอดอกและเลื่อนเก้าอี้ให้หันมาตรงกับจุด

ที่แก้มหอมยืนอยู่ แล้วมองมาที่แก้มหอม

"คุณแน่ใจว่าถ้าผมลงที่คุณแล้วคุณจะรับไหว"

เขาพูดพร้อมกับขมวดคิ้วเพื่อปิดบังอะไร

บางอย่างในดวงตา

แก้มหอมฟังดูก็รู้สึกแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

"ไหวค่ะ ถ้าหอมผิดหอมรับไหว"

"คิดให้ดีๆก่อนพูดนะแก้มหอม"

เขาจองเธอตาไม่กระพริบ แก้มหอมเริ่มไม่มันใจแล้ว

"หอมทำให้คุณโกรธขนาดนั้นเลยห่อค่ะ"

"ใช่"

"งันหอมขอโทษแล้วกัน"

"ไม่มีความจริงใจเลยสักนิด"เขาพูดขึ้น

"หอมขอโทษค่ะ ถึงแม้หอมจะไม่รู้ว่าคุณโกรธอะไรหอมก็ตาม"

"2 ข้อ ผมจะยกโทษให้"

"อะ..อะไรค่ะ"แก้มหอมเริ่มไม่ไว้ใจเขาแล้ว

"รับปากก่อนว่าทำให้ผมได้"

"บอกมาก่อนสิค่ะ"เธอต่อรอง

"งั้นก็ไม่เป็นไร ประชุมวันนี้สนุกแน่"

แก้มหอมได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจทันที

"เฮ้อออ...ก็ได้ค่ะบอกมาเลย"

"1 นวดบ่าให้ผมหน่อย"นวดบ่าพอไหว

"แล้วข้อ2ละค่ะ"

"ทำข้อ1ก่อน"

"ก็ได้ค่าาาา"

"เชิญครับ"เขาทำท่าขยับนั้งในท่าสบายๆ

(เฮ้อออ..จะบีบให้คอหักไปเลย)เธอคิดในใจ

"ด่าผมในใจเพิ่มอีกข้อดีไม"เขาพูดอย่างรู้ทัน

"มาค่ะๆ หอมนวดให้จะได้หายเครียด"

เธอรีบพูดพร้อมกับเดินไปอยู่ด้านหลังเขา เธอวางมือลงไปบนบ่าที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ เธอใช้นิ้วครึงเบาๆ ไปเลื่อย

การันต์นั้งยิ้มอย่างพอใจ เขาแอบสูดดม

กลิ่นหอมๆที่ตัวเธอ

(เป็นเอามากแฮะ)เข้าคิดขำตัวเองในใจ

เขาหลับตาลง ที่เธอบีบแทบไม่รู้สึกอะไร

แต่ไอที่รู้สีกกลับเป็นอย่างอื่น

เขาลืมตาขึ้นมาอย่างตกใจ

(อะไรวะเนีย)แค่สัมผัสจากมือบางๆกับกลิ่นตัวหอมๆของเธอมันทำให้เขามีอารมณ์ขึ้นมา ทั้งๆที่เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้

กับผู้หญิงคนไหนมานานมากแล้ว

แก้มหอมรับรู้ถึงความผิดปกติของเขา

"คุณการันต์เป็นอะไรหรือป่าวค่ะ"

เธอชะโงกหน้ามามองหน้าเขา เขาหันไปมองมันยิ่งเพิ่มความรู้สึกให้เขาเขาไปอีก

การันต์เลื่อนเก้าอี้เข้าใต้โต๊ะกลัวว่าเธอจะ

เห็นเจ้ามังกรของเขาที่มันกำลังพองตัวเต็มที่

"เปล่า..พอแล้วคุณกลับไปทำงานเถอะ"

เขาพูดขึ้น แก้มหอมมองหน้าเขาที่ตอนนี้

หน้าเริ่มแดงเหงือแตกออกเป็นเม็ดๆทั้งๆที่ เครื่องปรับอากาศก็ทำงานเย็นเฉียบ

"คุณการันต์ไม่สบายหรอป่าวค่ะ"

เธอพูดพร้อมกับเอามืออังที่คอเขา

"ตัวก็ไม่ร้อนนี้ค่ะ"

"หอมได้โปรดกับไปนั้งที่เถอะ"

เขากัดฟันพูด แก้มหอมมองดูเขางงๆ

"มีอะไรให้หอมช่วยก็บอกนะคะ"

"ช่วยอยู่ห้างๆผมก่อนเถอะ"

เขาพูดขึ้นเบาๆ

"อะไรนะคะ"เธอถามย่ำขึ้น

"เปล่าคับ เออ..ผมหิวกาแฟ ผมขอกาแฟอีกแก้ว"

แก้มหอมขมวดคิ้วแต่ก็ทำตามคำสั่งเขา

"ค่ะ เดี๋ยวหอมไปเอาให้สักครู่นะคะ"