"ระหว่างรักที่ผูกพัน กับรักที่มั่นคง...หัวใจจะเลือกใคร?" “เขา” กับ “เธอ” รักกันจนคนรอบข้างอิจฉา แต่ความรักของทั้งคู่ไม่เคยเรียบง่าย เพราะเขา...ยังรักสนุก ยังใช้ชีวิตเหมือนคนโสด ส่วนเธอ...คือผู้หญิงที่ยอมตาม ยอมรอ และให้อภัยทุกครั้ง ทุกคืนที่เขาหายไป เธอยังคงโทรหา ทุกครั้งที่เขากลับมา เธอยังเปิดประตูรอ แม้หัวใจจะเจ็บแค่ไหน แต่เธอก็ยังบอกตัวเองว่า “รัก” จนวันที่ใครอีกคนก้าวเข้ามา ชายหนุ่มที่นิ่ง สุภาพ จริงจัง และมองเห็นค่าในตัวเธอ...ในแบบที่อีกคนไม่เคยทำ เมื่อผู้ชายคนหนึ่งคือ “ความผูกพัน” และอีกคนคือ “ความมั่นคง” เธอจะเลือกใคร ระหว่างคนที่รักจนแทบขาดใจ กับคนที่พร้อมจะรักเธออย่างเข้าใจ บางที “รัก” อาจไม่พอ ถ้าไม่มี “การเติบโต” และบางครั้ง “การจากลา” ก็อาจเป็นคำตอบเดียว ที่จะทำให้ทั้งสองได้รู้ว่า... ใครกันแน่ คือรักแท้ในชีวิตนี้..

พี่ เลี้ยง เด็ก ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งตรงหน้าที่ได้เห็นหรือได้เจอนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องลวง แต่ขอร้องอย่าตัดสินใครถ้ายังไม่รู้จักเขาดีพอ. เหม (20) หนุ่มคอมพิวเตอร์กราฟิกปี 2 ผู้เสพคาเฟอีนแทนน้ำเปล่า เป็นคนเงียบๆวันๆอยู่แต่หน้าคอม วันไหนเบื่อก็กินเหล้าพาสาวเข้าห้อง...เพราะงี้แหละชีวิตถึงน่าเบื่อ "ถามจริงนี่มีลูกตั้งแต่อายุเท่าไหร่?" โมจิ (20) คณะวิทยาศาสตร์เอกเคมีปี 2 ไม่สนว่าใครจะมองยังไงขอแค่โนริมีชีวิตที่ดีก็ดีมากแล้ว "ถามจริงนี่เป็นสิ่งที่คนทั่วไปเขาถามกันหรอ?" โนริ (5) เด็กน้อยอนุบาลสามผู้น่ารัก(?) "พี่ชายไม่ชอบมี๊ผมหรอ??"

"คือพี่จะไม่ลงจากเตียงเลยหรอ?" "ลง..ทำไม?" "โอ้ยย ออกไปใช้ชีวิตบ้างเถอะขอร้องแหละ" "เธอก็ไปดิ..พี่จะนอน" จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไปหลงรักคนที่ทั้งชีวิตไม่เอาอะไรแล้วนอกจากนอน พี่สิบทั้งรูปหล่อ พ่อรวย แต่ไหงไม่ชอบใช้ชีวิตกัน??

"เวลาอยู่ใกล้นายฉันไม่เห็นผีเลย" "ข้ออ้างหรอ?" "ข้ออ้างอะไร?" "ข้ออ้างที่จะอยู่ใกล้กูไง ถ้าอยากอยู่ใกล้ก็บอกตรงๆดิกูจะได้หาโซ่มาล่ามขามึงให้ติดกับกูเลย" "กุนซือ" "ทำไม จะเสกตะปูเข้าท้องผมหรอคุณแม่มด?"

"นับวันมันยิ่งแปลก" "ใครแปลก?" "ไอ้เนมไงวันนี้กูชวนไปเตะบอลมันแม่งบอกปวดท้องเมน" "ก็ถูกแล้วป่ะ มึงงงไรเนี้ย?" "มึงบ้าหรอไอ้ซันผู้ชายที่ไหนเป็นเมน มันตอแหลแล้วกูว่า" "มึงบ้าป่ะพูมเนมมันเป็นผู้หญิง!" "มึงอย่ามาวันนั้นเตะบอลกูจับหน้าอกมันแทบจะไม่มีอ่ะ กูแบบวืดเลยนะ" "กูเชื่อมึงเลยจริงๆ" "เออดีแล้วเชื่อกูอ่ะ" #ไอ้เนมมันเป็นผู้ชาย!

เขาเข้าหาเธอเพียงเพราะต้องการเล่นสนุก แต่เธอกลับเปิดใจให้เขาเพราะเธอรู้สึกรัก แต่เพราะการเล่นสนุกของเขาจึงทำให้เราทั้งสองได้ใกล้ชิดกันจนเลยเถิดเป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง แต่สุดท้ายความรู้สึกปลอมๆมันก็จบลงพร้อมกับความรักของเธอที่ถูกเหยียบย้ำจากคนที่ใช้คำว่ารัก เพื่อหลอกลวงจนเธอหลงทาง

"ที่มาสักเพราะอะไร อกหักมาเหรอ?" "เปล่าค่ะ ที่อยากสักเพราะอยากรู้ว่าความรู้สึกตอนโดนแทงมันเป็นยังไง" "โอ๊ะ หนูหมายถึงตอนโดนเข็มแทงเข้าเนื้อนะคะ มันคงจะเจ็บน่าดู" รอยยิ้มที่แสนใสซื่อไม่ได้ทำให้เขาใจเต้นแรงเลยสักนิด และคนอื่นคงมองเธอไม่ออกยกเว้นเขา คนที่ผ่านโลกมาเยอะขนาดนี้ทำไมจะมองไม่ออกว่าเด็กคนนี้มันอยากจะเล่นกับไฟ แต่ขอเถอะเขาไม่อยากให้เธอเข้าใกล้เลยเพราะกลัวว่าปีกนางฟ้าของเธอมันจะไหม้เอาน่ะสิ

ความรักที่เกิดขึ้น เพราะความใคร่มันจะไปยืดยาวอะไร แล้วไอ้การที่เราเคยวันไนท์กันมันทำให้นายติดใจฉันได้มากขนาดที่มาตามจีบกันต้อยๆ แบบนี้เลยเหรอ...โทษทีนะเจ้าชายพอดีฉันไม่มีเวลาไปรักใครหรอก ชีวิตนี้สิ่งที่สำคัญกว่าความรักมันคือเงินต่างหากล่ะ เงินน่ะสำคัญที่สุด!

' มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ' คำคำนี้เป็นสิ่งที่เธอได้ยินมาตลอดชีวิต และแน่นอนว่าเธอต้องเป็นมันด้วย...ไอ้สัตว์สังคมน่ะ เธออยู่ในที่ที่เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา และหลากหลายสังคมมาโดยตลอด เธอต้องคอยใส่หน้ากากเพื่อให้เข้ากับผู้คน และสถานที่ แต่ไม่มีใครถามเธอสักคำว่าที่ทำอยู่เธอชอบมันไหม...ไม่มีใครสนใจจะถามหรืออยากรู้จนกระทั่งเธอได้รู้จัก 'เขา' คนทีตั้งคำถามในสิ่งที่เธอกำลังทำ....."ทำไมต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำด้วยล่ะ ถ้าเธอไม่ต้องการเธอก็ไม่ต้องทำมันสิ"

สิ่งที่เขาเป็นทางการแพทย์เรียกว่า ภาวะตาบอดสี มันเป็นพันธุกรรมที่ส่งต่อรุ่นสู่รุ่น หรืออาจจะเป็นรุ่นเว้นรุ่น แต่ครอบครัวของเขาส่งต่อกันรุ่นเว้นรุ่น เขามีเงิน มีอำนาจจนล้นมือ แต่กลับไม่มีหมอที่ไหน หรือโรงพยาบาลไหนที่จะสามารถรักษาหรือหาสาเหตุเพื่อรักษาเขาได้ ไม่เคยมีใครทำได้ และอีกไม่นานการมองเห็นสีขาวดำของเขามันจะค่อยๆ ริบรี่ลงจนกลายเป็นมืดสนิท และตอนนี้เขาสิ้นหวัง เขาเพียงแค่นั่งรอวันให้ตาตัวเองมืดสนิทลงไปอย่างช้าๆ โดยไม่คิดจะทำอะไรจนโลกได้โคจรให้เขามาเจอกับ เธอ หญิงสาวอับโชคที่สามารถทำให้การมองเห็นของเขาดีขึ้น จากที่เคยมองเห็นได้แค่สีขาวดำ กับกลายเป็นว่ามันสามารถมองเห็นสีสันได้อีกครั้งเมื่ออยู่ใกล้เธอ เขาจึงต้องทำทุกทางเพื่อที่จะได้ครอบครองเธอมาอยู่ข้างกาย. คราม (อายุ 33 ปี) ทายาทครอบครัวที่ทรงอิทธิพลที่สุดฝั่งตะวันออก มีเชื้อสายของคนในวัง แต่ยุคหลังเป็นมาเฟีย จนปัจจุบันในยุคของเขาที่เข้าควบคุมบริษัทด้านการเงินที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค ครามเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเอง สุขุม น่าเกรงขาม หัวสูงแบบลูกผู้ดีเก่าร้อยเปอร์เซ็นต์ โสน (อายุ 23 ปี) หญิงสาวที่เพิ่งจะเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ แต่โชคกลับไม่ดีเพราะเธอไปสมัครงานที่ไหนล้วนไม่มีใครรับจนต้องกลายมาเป็นพนักงานพาทธามรายได้รายวันไปซะอย่างนั้น โสนเป็นแค่คนธรรมดาที่อยากทำงาน อยากมีเงินเดือน แต่เพราะความโชคร้ายของเธอทำให้เธอทำอะไรได้ไม่ดีสักอย่างจนเธอกลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง แถมยังขี้อายสุดๆ

เรื่องของเรามันก็ผ่านมานานแล้ว ก็คิดแล้วว่าเราต่างก็แยกย้ายกันไปมีชีวิตในทางของตัวเองแล้ว แต่การเจอกันอีกครั้งมันทำให้เราได้รู้อะไรบางอย่าง อีกคนก็ได้รู้ว่ายังไงความรู้สึกรักก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเขา ส่วนอีกคนพอได้รู้ว่าเธอมีชีวิตการเป็นอยู่ที่ย่ำแย่ก็เกิดรู้สึกผิดจนอยากจะรับผิดชอบ แต่การรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นจากอดีตเธอไม่ต้องการ เธอไม่ต้องการอยู่ใกล้เขาแม้แต่วินาทีเดียว เพราะเธอละอายแก่ใจในความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขา ชายผู้ซึ่งเป็นคนรักของพี่สาวตัวเอง....ความรักไม่ผิด แค่มันผิดตรงที่เธอไปรักแฟนของพี่สาวตัวเอง

เมื่อคนสองคนที่เคยผิดหวังจากความรักมาเจอกัน และเกิดความสัมพันธ์ข้ามคืน แต่พอตื่นพวกเขากลับต้องมาเผชิญหน้ากันอีกในฐานะเพื่อนร่วมกลุ่ม งานนี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงลำบากใจที่จะต้องเผชิญหน้า และในความลังเลที่จะเริ่มในความสัมพันธ์รูปแบบนี้...บางทีคำว่าคู่นอนก็อาจจะไม่ได้แย่ไปก็ได้สำหรับพวกเขาทั้งสองคนในตอนนี้

"แก้มคะเธอเป็นเพื่อนซันมากี่ปีแล้ว?" "ก็ตั้งแต่จำความได้" "ใช่ค่ะ เธอเป็นเพื่อนซันมาตั้งแต่เกิดแล้วและมันจะเป็นต่อไปใช่ไหมคะ?" "..." "เวลาซันหันกลับไปมองซันจะยังเห็นแก้มอยู่ข้างหลังเสมอใช่ไหม?" "ถ้าซันอยากให้แก้มอยู่แก้มก็จะไม่ไปไหน" "อืม อย่าไปไหนนะคะอยู่กับซันแบบนี้..เป็นเพื่อนที่ดีของซันตลอดไป" พวกที่พูด คะ ขา เป็นคนเจ้าชู้ไหมไม่รู้ แต่คนที่เขาชอบพูดคะขาคนนั้นคือ 'เพื่อนรัก' ของฉัน เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เกิดเลย ตั้งแต่จำความได้เขาก็เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของฉัน แต่ไม่ว่ายังไงสักวันเราทั้งสองต่างก็ต้องเติบโต อย่างตอนนี้ที่พวกเรากำลังเข้าปี 1 เรากำลังจะมีเส้นทางเป็นของตัวเอง ทั้งสังคมใหม่ ผู้คนใหม่ๆ และเพื่อนใหม่ แต่ความสัมพันธ์ของเราดูเหมือนจะมีปัญหา เพราะฉันดันรู้ใจตัวเองว่าคิดกับซันเดย์ไปมากกว่าเพื่อน....และคนที่คิดมากกว่าเพื่อนคนนี้ก็กำลังจะเจ็บซ้ำสองตอนที่ซันเดย์กำลังจะมีความรักครั้งใหม่โดยที่ฉันต้องคอยช่วยเหลือ..อ่า..ก็คงจะเป็นอีกครั้งที่ฉันต้องเฝ้ามองเขามีความสุขกับคนที่เขารักสินะ..

เพราะความโชคร้ายที่ทำให้เธอต้องตกที่นั่งลำบาก จากผู้หญิงที่ต้องทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงดูตัวเองกลับต้องพลิกผันชีวิตมาเป็นผู้จัดการของดาราดังเจ้าปัญหาที่สร้างปัญหาให้เธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรก เธอต้องเอาชีวิตเข้าไปพัวพันกับผู้ชายเฮงซวยที่เพิ่งอกหักมาจากรักเก่า เพียงเพราะเขามีของสำคัญของเธออยู่ในมือ

ชีวิตนี้คงไม่มีใครที่สามารถทำให้เราสองคนคลั่งรักได้อีกแล้วแหละ เพราะงั้นตัดความรักและคำว่ารักไปซะ แน่นอนว่าความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่ทั้งเพื่อน และห่างไกลมากจากคำว่าแฟน เราก็แค่คนสองคนที่มีความต้องการตรงกันมาเจอกันเท่านั้น เพราะงั้น...แค่มาสนุกกันก็พอแล้วเรื่องความรักน่ะปล่อยให้มันเป็นเรื่องของพวกคลั่งรักไปเถอะ!

ชีวิตที่ต้องดิ้นรนเพื่อหาเงินประทังชีวิต แต่ทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเมื่อเขาเข้ามาช่วย เดิมทีชีวิตมันก็ต้องดิ้นรนอยู่แล้วกลับต้องดิ้นรนมากกว่าเดิม เพราะเขาดันเข้ามาในตอนที่ชีวิตเธอกำลังแย่ แถมยังใช้หนี้ที่เธอมีไปซะหมด ตอนแรก 'ข้าว' เองก็ดีใจที่ 'เจ้าสมุทร' เจ้าของคลับที่เธอทำงานด้วยเข้ามาช่วยไว้ แถมเขายังเป็นคนที่เธอหลงรักมานานกว่าสามปีแล้วอีก แต่พอเธอได้มาตกอยู่ในฐานะลูกหนี้ของเขาทุกอย่างกลับเปลี่ยนไป จากเจ้าหนี้กลับกลายมาเป็นเจ้าชีวิตที่เจ้ากี้เจ้าการไปซะทุกสิ่ง จนเธอเริ่มสงสัยในความรู้สึกตัวเองแล้วว่าควรจะรักเขาต่อดี หรือควรจะรีบหาเงินมาให้เขาดี เพราะการโดนเขาจิกหัวใช้ทุกวันมันจะมากเกินไปจริงๆแล้วนะ!

ความรักที่เกิดจากการตามตื้อขอเกรดจากอาจารย์สุดโหดจนสุดท้ายได้ลงเอ่ยกัน เพียงเพราะแรงดึงดูดจากความต้องการ แต่ตอนนี้เป็นเวลา '2' ปีมาแล้วที่ 'ที่รัก' ได้คบกับ 'พระราม' ที่ได้เปลี่ยนสถานะจากอาจารย์ผู้สอนมาเป็นแฟนหนุ่มนักธุรกิจแสนเก่ง พวกเขาต่างคลั่งรักกันจนน่าอิจฉาหากแต่ความรักของพวกเขาก็ใช่ว่าจะเรียบง่ายอย่างที่คิดไว้...ใช่สิความรักน่ะมันไม่มีอะไรมาการันตีได้หรอหว่ามันจะหวานชื่นไปซะทุกวัน

คนอย่าง 'จอมใจ' เปลี่ยนงานพาร์ทไทม์มาก็เยอะทำงานมาก็มาก แต่งานที่ใหม่นี่สามารถพูดได้เต็มปากว่าน่าอยู่และเจ้าของร้านก็นิสัยดีมากแต่ติดอย่างเดียว...ติดที่น้องชายเจ้าของร้านที่ชื่อ 'อาทิตย์' นี่แหละ! จริงอยู่ว่าเขาหล่อมากแต่เขาก็เงียบมากเช่นกันและเขาดูเหมือนจะไม่ชอบเธอ จอมใจคิดอย่างนั้นแต่ไม่ใช่! จริงๆแล้วอาทิตย์ชอบเธอแต่ป้าขอเถอะอาทิตย์อายุสิบเจ็ดเองนะนี่มันเด็กม.5เอง! คุกเลยนะคุก!

"เค้าจะให้ธีร์ไปจีบผู้หญิงคนนึง ทำยังไงก็ได้ให้เธอรักธีร์มากที่สุดแล้วจากนั้นธีร์ก็ทำยังไงก็ได้ให้เธอเจ็บปวดทรมานจากการกระทำของธีร์ให้ได้มากที่สุด เค้าไม่ได้ให้เธอบอกเลิกทีเดียว แต่ให้ธีร์ทำให้อีนั้นบอกเลิกธีร์เอง" "เขาทำไรเธออ่ะทำไมแค้นขนาดนั้น?" "มันทำให้พี่เราตาย แบบนี้พอจะทำให้เค้าแค้นไหม?" ธีร์ขมวดคิ้วมองสบตากับฟิวส์ที่กำลังยืนกำมือแน่น และแน่นอนว่าถ้าไม่จนตรอกและอยากจะแก้แค้นจริงๆฟิวส์คงไม่กลับมายืนตรงนี้หลังจากที่เลิกกันไปแล้ว แถมเขายังเป็นคนที่ทำให้เธอเดินจากไปเองเพราะเบื่อ..ที่ฟิวส์เลือกธีร์ก็เพราะเหตุนี้แหละ ธีร์ถนัดมากเรื่องทำให้คนที่รักตัวเองเจ็บเนี่ย "รับปากแล้วหนิว่าจะทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้" "ก็เออ..สัญญาแหละ แต่จะให้กูไปจีบยัยนั้นแล้วหักอกนี่มันไม่ปัญญาอ่อนไปเหรอ?" "ก็ดูสิ่งที่มันทำกับเค้าสิ ธีร์ไม่สงสารเค้าเหรอ" "ให้ตาย แล้วจะให้ทำไงบ้าง?"

เป็นพ่อแมวนี่มันลำบากจริงๆ เพราะแมวที่ผมเลี้ยงเนี้ยไม่รักดีเอาซะเลยเอะอะกัดเอะอะขู่จนวันนึงได้มาเจอกับสัตวแพทย์นิสัยแมว(?) นี่แหละเลยทำเอาใจพ่อแมวหวั่นไหว แถมเธอคนนี้ยังทั้งขู่ทั้งหยิ่งไม่ต่างจากลูกสาวที่ผมเลี้ยงแบบนี้ใจของไอ้ใบเตยมันฮึกเหิมที่จะรุกจีบว่ะ น้องภีมครับน้องแม่งโดนใจเฮียเป็นบ้าเลย!!

พายุโซนร้อนก่อตัวได้ทุกทีแต่พายุโซนรักมักก่อตัวเฉพาะที่และเฉพาะคน -SPAL- "หนูนิ่มมานั่งนี่ค่ะ" "ตะ...แต่นิ่มไม่อยากนั่งกับพี่" "ทำไมเป็นแบบนี้คะ?" "ก็.." "ถ้าไม่อยากนอนร้องไห้ทั้งคืนก็อย่าขัดใจพี่!" "..." "ดีค่ะ เป็นเด็กดีของพี่นะคะ"

ใครๆก็รู้ว่าอาจารย์ 'พระราม' น่ะดุ ทั้งกดเกรดและกดคะแนนจน 'ที่รัก' นักศึกษาตัวน้อยๆคนนี้คะแนนตกต่ำจนมีเปอร์เซ็นต์ที่จะติดเอฟสูงมาก! แต่ด้วยความโชคดีเธอจึงได้รู้ว่าจริงๆแล้วอาจารย์คนดุคนนี้น่ะแซ่บและน่าล่อขนาดไหน เพราะงั้นถ้าจะต้องทำคะแนนให้สูงเพื่อรอดเอฟที่รักคนนี้คงไม่มีหวังรอดเพราะโง่เกินคน แต่ถ้าอ่อยล่ะ? ถ้าอ่อยให้อาจารย์พระรามตกอยู่ในบ่วงรักจนโงหัวไม่ขึ้นที่รักคนนี้ก็มีสิทธิ์เอแล้วไหม!! ก็แค่พรากผู้เฒ่ามันจะเท่าไหร่กันเชียว?

ทฤษฎีเร้นรัก เมื่อตอนนั้นที่ได้รู้จักเขา เขาดีกว่านี้. โซ่ (25) มือเบส - นายแบบ คนดังจากวง 'โนเนม' ที่เริ่มเดินทางสายดนตรีจริงจังหลังจากฟอร์มวงในตอนเรียนจบ ไม่ชอบที่สุดคือสิ่งที่เหนือการควบคุม "เข้าใจคำว่าลูกไก่ในกำมือป่ะ ถ้าเข้าใจก็อย่าพยายามจะออกจากกำมือผม" กิ่งหยก (23) นักศึกษาฝึกงาน (นิเทศศาสตร์) "แล้วหยกต้องยอมพี่ตลอดไปเลยเหรอ?" ----------- เพราะเรื่องในอดีตที่นำพาเธอกลับมาเจอเขา ผู้ชายที่เคยช่วยชีวิตแต่การกลับมาพบเจอกันครั้งนี้มันกลับนำพาเธอให้กลับไปรู้สึกเหมือนครั้งตอนที่คิดอยากฆ่าตัวตาย จากคนเคยช่วย กลับกลายเป็นเหตุผลที่อยากทำให้อยากตาย...รึต้องหายไปจากโลกนี้มันถึงจะทำให้เขาใจดีกับเธอบ้าง.

"มีคนบอกว่าถ้าฉันยอมคุณฉันจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ" "..." "แล้วถ้าฉันยอมล่ะ?" "เธอก็จะได้ทุกอย่าง อย่างที่ต้องการ" ----- Whoever said money can’t solve your problems พวกคนที่บอกว่าเงินแก้ปัญหาไม่ได้ Must not have had enough "money" to solve ’em ผมว่าพวกเขาก็แค่มีเงินไม่มากพอที่จะแก้ไขมันเท่านั้นแหละครับ They say, “Which one?” I say, “Nah, I want all of ’em” พวกเขาพูดว่า "เอาอันไหนดีนะ" ผมบอกไปว่า "เอามันทั้งหมดนั้นแหละ" Happiness is the same price as red-bottoms ความสุขมันก็มีค่าเท่าๆกับรองเท้าคริสเตียน ลูบูแตงนั้นแหละครับ

เคยรักจนหวัง แต่เมื่อความฝันพังทลาย กลับกลายเป็นแค้นที่ฝังลึก สังเวียนความรักจึงเกิดขึ้นอีกครั้ง. ไตรทศ (23) ผู้ครอบครองเข็มขัดแชมป์โลกในรุ่น Welterweight ผู้ได้ฉายา ราชาผู้ไร้พ่าย เขาไม่เคยแพ้ใครบนสังเวียน และเธอ...เขาจะทำให้เห็นเหมือนกันว่าการแพ้จนหมดสภาพมันเป็นยังไง แพร (23) หญิงสาวคนนึงที่ทำงานกับบริษัททำความสะอาดแห่งหนึ่งในประเทศ เธอไม่ต้องการมีตัวตนกับใคร หรือเป็นคนสำคัญที่ไหน เธอเพียงแค่ต้องการใช้ชีวิตให้ผ่านพ้นไป และทั้งหมดที่เธอทำไปก็เพื่อไม่ให้น้องชาย ผู้ที่เป็นคนแรกและคนเดียวที่เธออยากให้มีชีวิตที่ดีต้องมาลำบากเหมือนเธอ

สังคมที่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ที่ที่คนทุกคนต่างยิ้มแย้มแจ่มใสปกปิดภายในที่เน่าเหม็นของตัวเองด้วยรอยยิ้ม สังคมที่ 'เขา' ได้มาเจอกับ 'เธอ' ที่ที่บังคับให้พวกเขาใส่หน้ากากและเปิดเผยแต่ด้านดีๆของตัวเองเพื่อการจับคู่ แต่เพราะเรื่องบัดซบอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ทั้งสองต่างเห็นอีกด้านของกันและกัน อีกด้านที่สังคมชั้นสูงไม่มีทางได้เห็น เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เกิดพันธะ...พันธะที่พวกเขาทั้งสองต่างพร้อมใจที่จะร่วมกันลงนามเพื่อการอยู่รอดในสังคม. ------------ นี่ไม่ใช่เรื่องตลกหรือจะเรียกว่าตลกร้ายดีเพราะจะขำมันก็ขำไม่ออก เพราะจู่ๆไม่รู้ว่าความโชคดีหรือโชคร้ายที่แม่พา 'โรส' มาดูตัวซึ่งมันเป็นการเผชิญหน้ากันครั้งที่สองของเธอกับ 'ยักษ์' นักธุรกิจพันล้านที่มากด้วยความสามารถและหน้าตา ส่วนเรื่องที่มันตลกร้ายนั้นคือพวกเขาเคยเจอกันมาก่อนแล้วน่ะสิ เพราะใครจะไปคิดว่าคนที่ตัวเองเคยวันไนท์สแตนด์ด้วยจะกลายมาเป็นคู่ดูตัวของกันและกันในวันนี้! "หรือเพราะเราเป็นคู่กัน แฮะ! คู่เวรคู่กรรมน่ะว่าไปอย่าง!"

เคยชอบใครตั้งแต่แรกเจอไหม? ใช่ทุกคนต้องเคยมีรักแรกแหละ แต่นี่มันไม่ใช่ความรักมันคือความอยากที่จะได้ของฉันล้วนๆ แล้วฉันจะต้องได้เขามาครอบครองด้วยนะ แต่ประเด็นคือคนที่ฉันชอบเนี่ยดันโคตรจะเนิร์ดเลยน่ะสิ ไม่เรียนก็ทำงาน ไม่ทำงานก็เรียนวนไปซะแบบนี้คนอย่าง 'จีน' คือเพลียใจ ทำไมจะต้องทำงานหนักแค่ 'หมอก' เอ่ยปากขอจีนก็พร้อมจะเปย์ให้ทุกอย่างแล้วไหม? แต่จริงๆฉันรู้ว่าเขามันฮอตเนิร์ด ส่วนฉันมันฮอตเพราะไฟในตัวยังไงล่ะ เขาคงไม่รู้ว่ายิ่งยากยิ่งอยากได้มันเป็นยังไง เดี๋ยวจีนคนนี้จะทำให้เห็นเอง!

ความช้ำใจของเด็กสาวผู้หลงรักเพื่อนพี่ชายตัวเองหากแต่รักกันไม่ได้เพราะฝ่ายชายปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่ชอบเธอ และความรักเขาข้างเดียวของ 'เอวา' ผู้นี้ก็ได้ดำเนินมาจนเธอเข้ามหาลัย แต่จู่ๆรักข้างเดียวก็เหมือนกับจะสมหวัง เพราะจู่ๆ 'ดีเดย์' ชายหนุ่มที่ใจแข็งมานานหลายปีกลับเป็นคนเดินมาบอกเธอเองว่า 'ถ้ายังรักพี่มากพี่ก็จะลองเปิดใจให้เธอ' แล้วแบบนี้จะไม่ให้เอวาดีใจได้ยังไงในเมื่อคนที่เธอแอบชอบมานานหลายปีเริ่มเปิดใจให้แบบนี้! "เอวาจะไม่ถอย เพราะพี่เดย์คือคนที่เอวาอยากจะแต่งงานด้วย!"

เรื่องราวความรักของเด็กคนนึงที่แอบรักผู้หญิงคนนึงมานานหลายปี และมันก็นานมากเกินไปสำหรับการรอคอย แต่เมื่อเขาเจอเธออีกครั้ง ทุกอย่างกลับเหมือนวันแรกที่เขาเจอเธอเลย วันแรกเขารู้สึกรักเธอยังไง วันนี้เขากลับยังรักและรอคอยเธอเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เขาพร้อมแล้ว พร้อมที่จะลงสนามรักเพื่อคว้าใจเธอแล้วจริงๆ

เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดทำให้เขาเอาแต่ตามจองเวรเธอ ทั้งๆที่เธอคิดมาเสมอว่าชีวิตนี้คงจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเมื่อมีเขาเข้ามา 'แยมโรล' ตัดสินใจแล้วว่าจะตัด 'พระลักษณ์' บุคคลเจ้าปัญหาที่ไม่เคยโผล่หัวมาช่วยงานออกจากกลุ่มจนเขาติดเอฟ ซึ่งการตัดสินใจในวันนั้นส่งผลให้พระลักษณ์ตามติดจองเวรเธอถึงวันนี้ แล้วใครจะไปคิดว่าเรื่องราวที่มันเริ่มจากความเกลียดซังจะจบลงที่เตียง โดยที่เธอเองที่เป็นฝ่ายต้องการเขา! "ก็บอกแล้วไงว่าจะทำให้ลืมทุกคน" พระลักษณ์ทิ้งท้ายก่อนเรื่องทุกอย่างจะเริ่มต้น

ติณณ์ = ติณณภัทร อายุ 25 ปี นักแข่งจักรยานยนต์ทางเรียบชิงแชมป์โลกคลาส MOTO PG คลาสการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดในรุ่น (การแข่งขันมีรุ่น MOTO 0 ,MOTO 1 และ MOTO PG) เขาเป็นหนึ่งเดียวของประเทศที่สามารถก้าวผ่านได้เข้าไปสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศในด้านการแข่งรถระดับโลก และความเก่งกาจของเขาก็ไม่เป็นสองรองใคร นักแข่งหน้าใหม่ผู้ที่ได้ชายาม้ามืดแห่งสนามที่กำลังจะก้าวขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของโลก แต่กลับต้องมาสะดุดกลางอากาศเมื่อเกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันทำให้เขาต้องหยุดการแข่งเพื่อรักษาตัว จากอุบัติเหตุคราวนั้นทำให้เขาเกิดอาการบางอย่างที่ไม่มีใครสามารถบำบัด หรือรักษาให้หายได้จนเขามาเจอกับเธอ ผู้ที่ทำให้อาการของเขาดีขึ้นได้ราวกับปาฏิหาริย์ พิณ = พิณนรา อายุ 23 ปี หญิงสาวนักบำบัดหน้าตาสวยแถมนิสัยยังน่ารักเหมาะกับใบหน้าที่ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงทดลองงานในบริษัทยักษ์ใหญ่ของประเทศในด้านการบำบัดรักษาผู้ที่ผ่านการเกิดอุบัติเหตุให้ดีขึ้นอีกครั้ง ด้วยงานนี้ทำให้เธอได้มาเจอกับเขา นักแข่งผู้ที่นิสัยดุร้ายเหมือนกับหน้าตา เขาหล่อมากก็จริง แต่เขาหล่อเหมือนตัวร้ายในหนัง ทั้งเจ้าเล่ห์ และร้ายกาจในเวลาเดียวกันจริงๆคนแบบเขาควรหนีให้ไกล แต่ถ้าเขาต้องการอะไรแล้วไม่มีเลยที่เขาจะไม่ได้ ทั้งการบำบัดจากเธอรวมถึงร่างกายของเธอด้วย ก็ไม่แน่ใจเช่นกันว่าบำบัดยังไงทำไมเรื่องของพวกเขาถึงมาจบกันบนเตียง แต่ตอนนี้เรื่องทุกอย่างดูเหมือนจะวุ่นวายมากขึ้นเรื่อยๆ มากซะจนเธออยากหนีจากเขาไปให้ไกล แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิด ยิ่งดิ้นหนีก็เหมือนเชือกจะยิ่งรัดพวกเขาสองคนเข้าหากันมากขึ้นซะจนดิ้นไม่หลุดแล้วตอนนี้...