รายการจัดอันดับหนังสือของ Dreame

ความฝันของเกวลินคือการได้แต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่นมีลูกที่น่ารัก แต่แล้วเหมือนฟ้าถล่มลงมาต่อหน้าเมื่อคนที่เธอคิดจะฝากชีวิตไว้กลับเดินมาบอกว่าเลือกผู้หญิงคนใหม่ที่เพิ่งรู้จักได้ไม่นาน เกวลินเชิดหน้ารับความช้ำและหนีไปรักษาแผลใจที่ชายทะเลและที่นั่นก็ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล หลังมาปาร์ตี้สังสรรค์กับเพื่อนๆ ที่บ้านพักตากอากาศสุดหรู อาทิตย์ พิริยะไพศาล ทายาทตระกูลดังที่เลือกอยู่ต่อตามลำพังกลับพบสิ่งที่ทำให้วันพักผ่อนอันแสนสงบของเขาต้องเปลี่ยนไป เพราะหญิงสาวคนหนึ่งมานั่งอยู่ที่หน้าบ้านพักของเขาในยามวิกาลแล้วจู่ๆ ก็เดินดิ่งลงทะเลไปต่อหน้าต่อตา นั่นทำให้เขาไม่อาจอยู่เฉยๆ ได้เพราะไม่ต้องการให้เจ้าหล่อนมาเป็นผีเฝ้าทะเลหน้าบ้านเขา เสียบรรยากาศหมด… “นี่มันคนนี่” “ก็คนน่ะสิครับทูนหัว คนแท้ๆ มนุษย์ผู้ชายที่มีเลือดเนื้อเต็มเปี่ยมและตอนนี้เลือดผมก็เริ่มจะเดือดพล่านร้อนไปทั้งตัวแล้วด้วยสิ ถ้าไม่อยากเสียใจก็นอนนิ่งๆ อย่าพยายามปลุกเสือให้ตื่นนะครับ ผมขอเตือน” “เสือที่ไหน คนเห็นๆ คิกๆ” เจ้าหล่อนเถียงและหัวเราะชอบใจจนอาทิตย์รู้สึกอ่อนใจ เขาน่าจะคิดได้ว่าคุยกับคนเมาก็เหมือนคุยกับเสาไฟ แต่แล้วเจ้าหล่อนก็เอ่ยถามบางอย่างที่ทำเอาเขาแทบสำลักน้ำลายตัวเอง “นี่ เจ้าเสือตัวหย่ายย เจ้าคาบเสื้อผ้าเราไปใช่ไหม ทำไมตอนนี้เราโป๊ไม่มีอะไรติดตัวสักชิ้นเลยล่ะ” ทำไมนะไอ้คำว่าคาบที่เจ้าหล่อนใช้นั้นไม่ได้ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นเสือที่น่าเกรงขามเอาเสียเลย “ก็คุณเล่นลุยน้ำทะเลแถมมาตกสระน้ำในบ้านผมอีก เสื้อผ้าคุณก็เปียกหมดน่ะสิ ขืนผมปล่อยให้คุณใส่แบบนั้นมีหวังได้ปอดบวมตาย” “เหรอ ขอบใจนะ” หญิงสาวกล่าวแล้วเงียบไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง ‘เสือ’ ที่กำลังคุยด้วย สายตาสองคู่สบกันอย่างไม่ตั้งใจ แม้ภายในห้องจะไม่สว่างนักแต่แสงจากโคมไฟบริเวณเดย์เบดก็ทำให้ทั้งคู่เห็นหน้ากันอย่างชัดเจน ฝ่ามือนุ่มยกขึ้นสัมผัสใบหน้าของชายหนุ่มตรงหน้า “เสือหล่อจัง” “ทูนหัว ผมขอเตือนว่าอยู่เฉยๆ แล้วนอนซะ” “ทำไมอะ จับหน้าแฟนไม่ได้เหรอ เราเป็นแฟนกันนี่นา นึกออกแล้วเมื่อกี้ที่ชายหาดเสือยอมเป็นแฟนเราแล้วนะ มีแฟนเป็นเสือจะโดนจับกินไหมอะ เสือตัวนี้ดุไหม อย่ากัดเรานะคิกๆ” เกวลินหัวเราะชอบใจขณะใช้นิ้วเรียวจิ้มไปตามจมูกและไล้ไปมาที่ริมฝีปากได้รูปของคนตรงหน้า อาทิตย์จับมือนุ่มเอาไว้แล้วเอ่ยถาม “แล้วรู้ไหมว่าคนเป็นแฟนกัน ถ้าแฟนนอนเปลือยไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นแถมยังก่อกวนไม่หยุดจะโดนลงโทษยังไง” “ยังไงเหรอ อยากรู้จัง” เกวลินตอบขณะเบียดกายเข้าแนบชิดจนอกอวบอิ่มเสียดสีกับหน้าอกแกร่ง อาทิตย์คำรามออกมาก่อนที่ความอดทนทุกอย่างจะสิ้นสุด

'รมตี' คือลูกสาวของคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของบิดา'พ่อเลี้ยงแสน' เขาจึงจับตัวเธอมาทำงาน (บนเตียง) ในไร่ส้มเพื่อค้นหาความจริง พ่อเลี้ยงแสน สิงขร พ่อหม้ายหนุ่มวัยสามสิบห้าปี เขาเป็นเจ้าของไร่แสนซึ่งเป็นไร่ส้มขนาดใหญ่นับพันไร่ในจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อราวหกเดือนก่อนบิดาของแสนถูกฆาตกรรม คาดว่าน่าจะเพราะขัดผลประโยชน์เรื่องที่ดิน แต่กฎหมายยังคงจับคนผิดมาลงโทษไม่ได้ ชายหนุ่มจึงต้องสืบให้รู้ว่าใครคือต้นเหตุของการเสียชีวิตของบิดา แสนใช้เวลาหลายเดือน จนกระทั่งสืบรู้ถึงคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง นั่นก็คือเจ้าของที่ดินที่ถูกกว้านซื้อไปเมื่อราวเจ็ดเดือนก่อน ซึ่งเป็นที่ดินที่ติดกับไร่แสนนั่นเอง ทว่าเธอคนนั้นกลับเป็นเพียงหญิงสาวอายุยี่สิบสองปี แต่แม้จะเป็นเพียงหลักฐานเล็กน้อยแสนก็ไม่อยากมองข้าม เขาจึงตัดสินใจจับเธอมากักขังไว้ในไร่ส้มของตน 'รมตี วรามุกข์' ลูกสาวเศรษฐีที่ดิน ครอบครัวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จนร่ำรวย ทว่าเธอกลับไม่เคยปรารถนาสมบัติเงินทองอันมหาศาลพวกนั้นเลย รมตีเรียนจบได้สองเดือนแล้วและเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เธอได้รับโฉนดที่ดินผืนหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่เป็นของขวัญวันเรียนจบจากบิดา หญิงสาวจึงจำใจต้องเดินทางมาดูที่ดินผืนนี้ตามคำขอของคนเป็นพ่อ จึงถือโอกาสนี้ท่องเที่ยวพักผ่อนทางภาคเหนือสักระยะก่อนกลับกรุงเทพฯ ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้น รมตีถูกคนแปลกหน้าจับตัวมาขังไว้ภายในห้องสี่เหลี่ยมกลางไร่ในขุนเขาแห่งหนึ่ง และเขาคนนั้นยังได้พรากสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดในชีวิตไปอีกด้วย "อย่าทำอะไรฉันอีกเลยนะ ฉันไม่รู้เรื่องการเสียชีวิตพ่อของคุณจริงๆ ปล่อยฉันไปเถอะนะ" เสียงสั่นเครืออ้อนวอนขอร้อง แม้จะเป็นการขอร้องครั้งที่ร้อยแต่กลับไม่เคยเป็นผล "จะขอร้องอ้อนวอนฉันทำไม ฉันอุตส่าห์ไม่ให้เธอทำงานหนักในไร่แล้ว ตอนนี้เธอมีหน้าที่แค่นอนอ้าขาบนเตียงให้ฉันทุกคืน มันคงไม่เหนื่อยมากเกินไปมั้ง ไว้ฉันสืบให้แน่ใจก่อนว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อฉันจริงๆ ฉันถึงจะปล่อยเธอไป" พ่อเลี้ยงแสนพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาไม่อยากมองหน้ารมตี เพราะมีความรู้สึกสับสนมากมายในหัวใจที่ไม่สามารถแสดงออกมาได้ จากนั้นจึงหมุนตัวเดินออกจากห้องนอนไป

“ในวันที่เราเผลอใจ...คำว่า ‘เพื่อนสนิท’ ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป” ศรัณ ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งหน้าตา ฐานะ และความอบอุ่น เป็นเหมือนเจ้าชายในฝันของใครหลายคน แต่สำหรับ นาเดีย เขาคือ “เพื่อนสนิท” คนเดียวที่เธอรัก…โดยไม่เคยกล้าบอกออกไป จนกระทั่งคืนนั้น... วันที่เขาอกหัก และเธอที่อ่อนไหว หัวใจสองดวงที่เคยเดินคู่กันในฐานะเพื่อน กลับเผลอไหลเลยเถิดไปไกลเกินกว่าคำว่า “เพื่อน” แต่เมื่อแฟนเก่าของเขากลับมา เมื่อเขาเลือกจะกลับไปหาแฟนเก่า เขากลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงเลือกจะหายไป และมีใครอีกคนเพื่อเยียวยาหัวใจ แต่ความใกล้ชิด กลับเปลี่ยนเป็นความหวง เขาห้ามเธอมีใคร... ทั้งที่เขาไม่เคยรักเธอก่อนเลยด้วยซ้ำ "ระหว่างเรา...มันคืออะไรกันแน่?" ความรักที่ไม่เคยมีสถานะ มิตรภาพที่กำลังถูกกัดกินด้วยความรู้สึกเกินเพื่อน ระหว่างคนที่พลาด...กับคนที่รักข้างเดียวมาตลอด เธอจะตัดใจได้...หรือเขาจะยอมรับหัวใจตัวเองในที่สุด

ลูกพีชเป็นหญิงสาวที่ขี้เกียจตัวเป็นขนในยุคปัจจุบัน ที่อยู่ ๆ ก็ดันทะลุมิติมาในอยู่ในยุคคล้ายจีนโบราณ จากลูกพืชกลายเป็นชิงเถาที่เป็นบุตรสาวของบ่าวในจวนผู้อื่น นางต้องหาวิธีพาครอบครัวไถ่ถอนตัวเองออกไปให้ได้ หาเงิน ต้องหาเงินเท่านั้น เงินเท่านั้นที่จะทำให้ชีวิตพวกเราดีขึ้น!!!

5ปีกับความรัก 5ปีกับชีวิตหลังแต่งงาน รักกันดี เป็นครอบครัวที่ใคร ๆ ก็อิจฉา แต่แล้วทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป มันรวดเร็วไปหมด จนเธอไม่รู้ว่า...เลิกรักกันไปตอนไหน นางเอก พรรณรายา หรือ รายา อายุ 29 ปี เธอสวย เพียบพร้อม และเป็นภรรยาที่ดี สายตาคนอื่นอาจจะถูกมองว่า เอาแต่ใจ ตามสไตล์ลูกคุณหนู แต่ความจริง เธอก็แค่แม่บ้าน ที่เคร่งครัดความเรียบร้อยและความสะอาด ตอนที่ยังเรียนอยู่ เธอมีสังคมเพื่อน ได้เที่ยว ได้กิน ได้ใช้ชีวิตแบบอิสระ แต่พอมีเขาเธอยอมตัดทุกอย่าง เพื่อมาเป็นภรรยาที่ดี พระเอก ภานุเดช หรือ ภานุ อายุ 30 ปี เขาดูดี หล่อ ฉลาด มีความสามารถ เขาคือสามีตัวอย่าง ต้นแบบสามีแห่งชาติ ที่ใคร ๆ ต่างก็ยกย่องให้ เพราะเขาอบอุ่น เอาใจใส่ภรรยา และเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี เขาทำหน้าที่สามีอย่างเต็มที่ ไม่มีเรื่องนอกใจ เพื่อตอบแทนเธอที่เป็นภรรยาที่ดี ตอบแทนความรัก แต่... ทำไมถึงเปลี่ยนไปล่ะ ผู้ชายที่แสนดีหายไปไหน ผู้ชายที่อบอุ่นหายไปไหน คนที่ชอบเอาใจใส่ภรรยาหายไปไหนแล้ว เขานอกใจหรือเป็นเพียงจุดอิ่มตัวของความรัก ที่มันมักจะเกิดขึ้นได้ แต่แบบไหนมันน่ากลัวกว่ากันล่ะ สำหรับเธอ... มันน่ากลัวหมดเลยนะ เพราะมันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่า เขาไม่ได้รักแล้ว เขาหมดรักแล้ว แค่ไม่รู้ว่าการเผชิญเรื่องแบบไหนมันเจ็บปวดมากที่สุด การถูกนอกใจหรือจุดอิ่มตัว จุดเริ่มต้นของคำถาม... "เราไม่รักกันตอนไหนเหรอคะ?"

หนึ่งปีเต็มที่เขาหายไปจากชีวิตเธอ เธอร้องไห้ เธอเสียใจ และคิดถึง พอมาวันนี้เธอทำใจได้เขาก็กลับมา การเผชิญหน้าในครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ❝พี่ขอโทษ ที่หายไป❞ ❝พี่กับฉัน เราไม่รู้จักกันอีกแล้ว❞ โปรย... "หายไปตั้งนาน กลับมาทำไมเอาป่านนี้" "พี่ขอโทษ พี่ก็กลับมาแล้วนี่ไง ดีกันนะ" "กลับมาสายไปหรือเปล่า" "ทะ ทำไมล่ะ?" "เพราะฉันเปิดใจให้คนอื่นแล้ว" "......" ********************************************

“ไม่ต้องกลัว นี่ก็เป็นครั้งแรกของฉันเหมือนกัน” สายลม สรัณชัย วุฒิกุลศิริไพศาล นักศึกษาหนุ่มปี 2 คณะบริหาร ลักษณะนิสัยนิ่ง เงียบ ไม่ค่อยพูด "จะเดินกลับมาเองดี ๆ หรือจะให้ฉันไปลากกลับมา" ลูกแพร แพรณิตา สุขดำรงค์ นักศึกษาสาวปี 2 คณะบริหาร ลักษณะนิสัยเป็นคนร่าเริง น่ารัก ใครเห็นก็รักและเอ็น "ระ...เราไม่กลัวลมหรอกนะ ไม่ต้องมาขู่เลย"