BlurbGabriela , an orphan searching for love, longing for a place to call home. Naive and innocent, she stumbles into Maximillian 'Max' Pietro Lambordi's world, a billionaire whose wealth knows no bounds, yet his soul is shrouded in darkness. Calculative and toxic, he sees the world as his playground, and others merely pawns in his game of power."I want you, Gabby," bulong ni Max habang hawak ang dulo ng buhok ni Gabriela habang nakapako ang mga tingin nito sa mga mata ng babae. She becomes more than just another conquest to him. In his twisted mind, she becomes his pet, to be molded and controlled to his every whim."You have been given the authority to treat my employees in the same position as me, but don't forget that I only bought you, you are my pet, and I am your master. Whatever I give you, that's all you'll accept. You are not allowed to be greedy or ask for more."Itinikom ni Gabriela ang mga labi. Sinalubong ang tingin ni Max na ngayon ay may matamis na ngiti. In some reason bigla nagtaraasan ang balahibo ni Gabriela after siya hawakan ni Max sa pisngi. Nararamdaman niya lang iyon sa mga delikado na tao at— agad na umiling si Gabriela at hinawakan ang kamay ni Max. "I'm sorry. I will be good next time. Don't hate me."As she falls deeper into his web of manipulation, she struggles to break free, torn between her desire for love and the suffocating grip of his dominance."I will raise you to be my perfect pet who will only obey me, pursue me, and only need me."In a world where the line between pleasure and pain blurs, their tumultuous relationship unfolds, a dark dance of desire and destruction. Will she find the strength to escape his clutches, or will she become forever ensnared in his game of control and possession?

The Yeraz family mansion stood as a monument to wealth and power, a façade concealing a legacy of betrayal and bloodshed.  For Leticia Dane Yeraz, its opulent halls held both a bittersweet inheritance and a chilling secret.  Fleeing the machinations of her stepmother and the shadows of her past, she found refuge in the quiet countryside, only to be drawn back into the heart of the storm by a chance encounter with Jacques Xierro Aragon.  A man of immense wealth and influence, Jacques harbors his own dark secrets, a past as ruthless as his present.  Their alliance, forged in desperation and fueled by a shared enemy, will unravel a conspiracy that reaches the highest echelons of power, threatening to consume them both.

Sonia Salazar was a promising Actress before the accident. She married Victor Valencia and they have a son because of the accident that make her face ruined— her career drop in rock at bottom and Victor betrayed her. His son who was around 5 years old afraid of her— afraid of public opinion Victor decide to divorce her. Then she meet Fabian Martinez who have adopted son and secretly in love to her.

Book 01-My Teacher, My Husband Is A Mafia Lord Book 02- The 3rd Petals Book 03- Babysitter of Heartless Mafia Emperor Second Generation Book 1-The Runaway Mafia boss Book 2- The Two Faced Silhouette Warning: R-18 Blurb "I think he's dead." "No, he's not! Paano siya mamatay? Ginulat lang natin siya," ani ni Sorenn Villiegas. May tatlong bata ngayon ang nasa apat na taon na gulang ang nakatayo. Pinalilibutan ng mga ito ang lalaking nakahiga sa carpet. "Heart attack?" sabat ni Elliseo Villiegas na nakatayo sa uluhan ng lalaki. "We need hide his body. Hindi pwede ito malaman nina daddy," ani ni Elija Villiegas na nanlalaki ang mata. "I buried him. Ilagay natin siya sa likod ng fountain," ani ni Elija. Napatigil si Sorenn at Elliseo. "Hindi ba dapat i-check muna natin kung buhay pa siya?" ani ni Sorenn. Napanguso si Elija. "Mas convenient kung ipaghuhukay na natin siya pagkatapos itatago." Hahawakan ni Elliseo ang lalaki nang bigla itong bumangon at sumigaw. "Ahh!" Tumakbo ang tatlong bata palayo. Tawa ng tawa si Ward Chavez. "Young master Elija. Ikaw na bata ka apat na taong gulang ka pa lang utak criminal ka na," ani ni Ward. Hindi siya makapaniwala na gusto na siya nito ibaon sa lupa nang hindi tinitingnan kung buhay pa siya. Nakita niya sumilip iyong tatlong bata mula sa pagkakatago sa likod ng sofa. Elliseo, Elija at Sorenn Villiegas. Apat na taon na gulang. Tagapagmana ng mga Villiegas. Tumawa si Sorenn at nagpa-cute kay Ward. Sinabi na nagbibiro lang naman sila. Muntikan na atakihin si Ward sa puso. Ang ku-cute kasi ng alaga niya lalo na si Sorenn. Mukha itong anghel. "Babies! Nandito na si mommy!" Naghabaan ang leeg ng triplets matapos marinig ang boses ng ina. Sumigaw si Sorenn ng mommy at naunang tumakbo. Sinalubong ni Sorenm ng yakap si Sylvia Cervantes-Villiegas. Natutuwang niyakap ng babae ang anak. Binati ni Sylvia ang mga anak ng happy birthday. "May mga binili na gifts si mommy then ipagluluto ko kayo ng mga favorite niyo na foods," natutuwa na sambit ni Sylvia at hinaplos ang buhok ng mga anak. "Mommy, nasaan si daddy?" tanong ni Elliseo. Napatigil si Sylvia matapos itanong iyon ni Elliseo. Napakamot sa pisngi si Sylvia. "Busy ang daddy niyo. Pero baka uuwi iyon mamayang gabi. Sasabay sa atin sa dinner," ani ni Sylvia. Tinaas nito ang isang kamay para i-cheer ang mga anak. Pilit na ngumiti lang si Elliseo. Sinabing gusto niya makita ang gift ng mommy niya. "Mamaya ang gift. Magbo-blow muna kayo ng candle siyempre!" "Young master! May mga bagong toys kami binili para sa inyo. Check niyo bilis," ani ni Leon Sedan. Dumating ang mga ito kasama sina Abel Brick. "Uncle!" Agad na lumapit ang tatlong bata. Maya nga dala kasing kahon sina Leon. Tambak ang gift ng triplets. Nawala ang ngiti ni Sylvia at umiwas ng tingin. Nakita iyon ni Ward. "Anong nangyari, my lady?" tanong ni Ward. Hindi maganda ang expression ni Sylvia. "Mukhang wala talagang balak ang ina ni Kiel tigilan kami. Hindi ko alam ang iba pang detalye ngunit hindi maganda ang kutob ko. Nag-aalala ako para kay Kiel. Sinisisi pa din ng ina ni Kiel si Kiel sa pagkamatay ni Kian and worst may kutob si Kiel na may isang organisasyon hinahawakan ang pamilya ng ina ni Kiel. Gusto nila patayin si Kiel at ang mga anak ko."

Blurb  "Ngayon ang araw kung saan gaganapin ang pagpili ng nararapat na guardian para sa walong prinsipe," malakas ang boses na anunsyo ng isa sa ministro ng hari.  Ito ang araw na kinakatakutan ko dahil ang guardian na tinutukoy nila ay mga Devine beast. Mga nilalang na sinugo ng langit para mag-participate sa gaganaping pagpili ng susunod na hari.  Makakapangyarihan na nilalang na siyang pipili sa prinsipe na magiging katuwang nila sa ilang libong taon na pananatili nila sa lupa.  Kung sakaling walang devine beast na lumapit sa akin siguradong itatapon ako ng buong imperial family sa labas ng palasyo. Wala akong interes sa trono pero ayoko mawala sa palasyo.  Palihim na nagtawanan ang mga kapatid kong prinsipe matapos mapadapo ang tingin sa akin.  Lahat ng mga kapatid ko may mga kapangyarihan na naayon sa kalikasan katulad ng hangin, lupa, tubig, kidlat, apoy, at yelo. Kahit walang ang devine beast magagawa nilang manatili sa itaas ngunit ako— bukod sa gawing mainit ang paligid at magpaulan ng mga bulaklak. Hindi ko na alam ang kaya ko pang gawin.  Wala akong kapangyarihan ayon sa kumakalat na balita sa palasyo. Hinawakan ko ng mahigpit ang suot kong kasuotan matapos magsimula ang ritwal para tawagin ang mga devine beast.  Nauna lumapit ang kaisa-isang anak ng reyna at pinatak ang dugo sa bilog na tinapakan niya an kasalukuyang naglalabas ng puting liwanag.  Sa isang iglap naging pula iyon at mula sa langit may bumabang pulang liwanag. Nanlaki ang mata ko matapos makitang isa iyon dragon.  Maraming nagsasabi na kapag nagawa mong tawagin ang devine beast at bumaba iyon. Pinili ka nito at panghabang buhay mo na itong makakasama.  "Gusto ko ng kaibigan," bulong ko matapos makita iyon. Gusto ko ng kasama kahit ano pa siyang nilalang. 

Blurb  Basta ang alam ko lang nagbabasa ako ng isa sa mga novel na binili ko sa bookstore. Galit na galit ako sa isa sa mga male lead na lalaki matapos nila patayin ang isa sa mga favorite character ko.  "Anong klaseng kwento ito!  Nakakagigil! Hindi naman sinaktan ni Sebastian ang female lead ah! Bakit kailangan nila patayin!" nanggagalaiti na sambit ko matapos ibato ang nahawakan kong unan at libro sa kabilang bahagi ng kama.  "Bakit naman kinawawa ng writer na iyon 'yong antagonist! matapos niya gawan ng ganoon na background pinatay niya pa!" nanggigil na sambit ko bago binagsak ang sarili ko sa kama. Tinitigan ang kisame at tumagilid.  "Kung nasa loob lang akong kwento hindi ko hahayaan na mangyari lahat iyon kay Sebastian— hindi niya 'yon deserve," bulong ko matapos maalala ang bawat line na binitawan ni Sebastian matapos aksidenteng mapatay ng main lead ang kaisa-isang kapatid ni Sebastian.  Iyon ang huling alaala ko bago ako matulog at pagkagising ko— nandito na ako sa loob ng isang novel.  "At paano ako naging si Sebastian Apostol!" sigaw ko at napasabunot sa sarili matapos ma-realize na nasa loob ako ng isang action-romance story.  "Pinuno! Anong nangyari?" Kasunod ng pagbagsak ng pintuan ang pagpasok ng mga lalaking kasalukuyang nakataas ang mga baril at nakatutok sa kabilang bahagi ng kwarto.  Halos mawalan ng kulay ang mukha ko matapos ma-realize na hindi iyon panaginip at— Tiningnan ko ang marka sa wrist ko na hugis korona at sa ibaba 'non ang pangalan na Apostol.  "Ako na talaga si Sebastian Apostol— hindi ito panaginip."

Blurb "Hindi ko gusto maging Omega! Pero mas lalong hindi ko gusto maging Alpha! Kaya kung bibigyan ako ng isa pang tiyansa mamili sa pagiging Alpha at Omega. Mas pipiliin ko pa maging Omega na walang puwang sa mundong ito kaysa mapabilang sa katulad niyo! " Sa mga katulad ko na hindi nabibilang sa Alpha 'man o Beta. Impyerno na ang mundong ito dahil sa mata ng lahat kami ang pinakamababang uri. Walang karapatan mabuhay o magsalita. Impyerno na ang itinuring ko sa mundong ito matapos ako ipatapon ng pamilya ko dahil sa pagiging Omega pero lingid sa kaalaman ko. Ang impiyerno may iba't ibang bahagi pa ito na nakatago at masasabi ko lahat 'yun naranasan ko matapos ako mapunta sa eskwelahan na pinamumugaran ng mga kinaayawan kong nilalang. Sakit at pagod lahat tiniis ko. Pilit akong bumabangon sa kabila ng binabato nilang salita at pang aabuso. Lumaban pag nahihirapan, tumakbo pag nasasaktan, magtago pag gusto magpahinga. Not until dumating ang taong kinakatakutan ko. Taong hindi ko gugustuhin na lumaban pag sinimulan niya ako hawakan, tumakbo pag nasa harapan ko na siya nakatayo at magtago para hindi niya na ako makita. "You have a chance to run and hide but if i found you. I'll lock you up until you realize that no one of this places you can escape." "Except the place beside me."

Blurb  Sa 18 years na existance ko sa mundong ito. Pinalaki ako ng parents ko na puno ng pagmamahal at alaga. Pinalaki nila akong naniniwala sa prince charming at sa mala-fairy tale na mundo.  Hanggang isang araw— nagbago ang ikot ng buhay ko at namalayan ko na lang na tumatakbo ako sa daan na may walang hanggan na kadiliman.  Pilit na tumatakas sa sariling kong bangungot at anino. Hinihiling na sana matapos na ito at makapagpahinga na ako.  "Harris! Maniwala ka hindi ko kinuha ang kwintas ng mama mo!" umiiyak na sambit ko matapos ako makatikim ng malakas na sampal sa asawa ko. Nakahiga ako ngayon sa sahig at hindi magawang makatayo matapos  makaramdam ng hilo dahil sa sampal na iyon.  "Arghh!" daing ko nang hablutin ni Harris ang buhok ko at hilahin.  "Sa tingin mo maniniwala ako sa iyo? Saan nanggaling ang binili mong cheap na regalo sa akin ha!" bulyaw ni Harris. Hindi na ako nakasagot dahil sa pagbitaw nito sa buhok ko.  Humampas ang ulo ko sa sahig— naririnig ko pa ang pagmura nito sa akin at ang sakit ng pagsipa nito sa hita ko hanggang sa unti-unti iyon humina.  Unti-unting nawala ang sakit at mula sa peripheral vision ko— may nakita akong pulang likido na ngayon ay kumakalat sa sahig.  "H-Harris," bulong ko  matapos makita kong mapaupo si Harris sa sahig. Hanggang sa tumayo ito at tumakbo palabas ng kwarto.  Nanlalabo na ang paningin ko. Ito na ba ang oras ko? Unti-unting tumulo ang luha ko sa idea na ni isa sa mga pinangako ko sa parents ko wala akong nagawa. Ni isang segundo sa buhay ko hindi ako naging masaya, wala akong perfect husband at naging masayang pamilya.  "M-Mom, I-Im sorry."

Book 1-My Husband Is A Gay Possessive Mafia Boss Book 2- He Is A Mafia Lord and I'm His Secret Empress Blurb: "Samantha, are you out of mind?" "Hindi lalaki si Marc, I mean he's gay. " hindi makapaniwala na sambit ni Mr.Salavacion matapos ituro ni Samantha Suarez kung sino ang gusto niya pakasalan sa siyam na binata na nakaupo sa upuan na nasa gilid ng mahabang lamesa. "Ninong kaya ang nagpupumilit ni papa kung sino ang gusto ko pakasalan diba?" "Anak, mas mukha pang babae sayo ang gusto mo pakasalan. " sabat ng ama ni Samantha na si Mr. Suarez. "As if naman Sammy girl tayo, duhh. Mas maganda pa ako sayo. " ani ni Marc Lawrenz Salvacion habang busy sa pag aayos ng mahaba niyang buhok sa harap ng hawak na compact mirror. "And duhh, I'm not lesbian. " "Samantha mas mabuti pa na pag isipan mo itong mabuti." "Hindi basta ang kasal." "Kayo na nagsabi papa hindi basta ang kasal. Bakit kailangan ko mamili sa kanila? " - Isang status na nagsimula sa isang kontrata. May pag-asa kaya itong mag-work kung ang papakasalan ni Samantha ay mas mukha pang babae sa kanya. Humanda na kayo tumawa, malungkot, umiyak at masaktan sa isang kwento ng babaeng nasaktan at pinakasalan ang bakla na kakambal ng ex niya.

Territorial Kings Series 01 Blurb: 'Papa, hindi ko ito maintindihan.' 'Ang ganda naman nan papa.' 'Papa gusto ko po nun.' 'Papa gusto kita makasama habang buhay.' "Gaizer!" Nahila ng lalaki ang hininga nang magising siya mula sa malalim na pagkakatulog at makita ang kaibigan na nag-aalalang nakatingin sakanya. "Mukhang pagod na pagod ka, ayos ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ng binata matapos makita ang panlalalim ng mata ng kaibigan. "Pasensya na hindi ko napansin na nakatulog na pala ako dito." Medyo paos na sambit ng lalaki bago umupo mula sa pagkakahiga sa sofa at guluhin ang sariling buhok. "Mukhang hindi ka nakakatulog ng maayos, may problema nanaman ba kayo ng anak-anakan mo?" Tanong ng lalaki. "Wala naman." Maikling sagot ng binata bago umiwas ng tingin. "Alam ko ang mukhang yan Gaizer Marshall, ano nanaman bang kalokohan ginawa ni Grim?" Tanong ng binata na kinapikit ng mata ng lalaki.

"Wtf!Dad are you out of mind?!ipapakasal niyo ako sa kapwa ko lalaki at---." "Lower down your voice kiddo baka nakakalimutan mong daddy mo ako." Putol ng lalaking nasa 30s habang pretente itong nakaupo sa sofa kaharap ang mga bisita at nakatingin sa binatang walang kaimik imik na nakaupo at nakatingin sa labas ng glasswall. "Pero dad! Lalaki ako at---." "This marriage is for our business...no string attach kailangan lang ng pirma mo thats all." Kalmadong sabat ng lalaki na kinagitgit ng binata bago walang kaano anong hablutin ang kwelyo ng lalaki. "Cairo!" Sigaw ng matanda ng---. "Sino ka para makis--."naputol ang sasabihin ng binata ng magkasalubong ang mata nila. "I have a rights para makisabat besides I am your freaking fiancé after all."

"I-Ikaw ba ang pinagkakautangan ng papa ko?" nauutal na tanong ng binata sa lalaking kasalukuyang nakatalikod sa pwesto niya. "I didn't expect na ipambabayad ka talaga niya?" Ani ng baritanong boses na nagbigay ng sobrang lamig sa katawan ng binata na ngayon ay parang napako sa kinatatayuan ng bahagya itong lumingon at magtama ang kanilang mga mata. "Ang malas mo naman pala." Dagdag nito na dahilan para makaramdam ito ng takot ng makita ang matatalim at walang buhay nitong mga tingin sa binata. "S-Sino ka ba t-talaga?" Tanong ng binata. "I'm Jiro Porter and from now on...you." ani ng binata bago humarap at dahan dahan lumapit sa binata na ngayon ay parang binabad sa suka ng---. "Are." Dagdag ng binata bago malakas na suntukin ang pader sa likuran ng binata ng mapasandal ito dun at matrap sa harapan niya. "Mine." May diing sambit nito na kinalaki ng sobra ng mata ng binata.

Book1- My Secret Husband Is A Killer Book2- Zoldic's Possession Blurb "Asawa kita? Paano tayo nagkakilala? Kailan tayo kinasal? Wait— artista ka ba?" "Mayaman? Anong pangalan mo? Ilang taon na tayo kasal? Marami bang balloons 'nong kasal natin— ilang months mo ako niligawan?" Sunod-sunod ang tanong ni Adara habang nakatingin sa gwapong lalaki na nasa harap niya matapos magpakilala itong asawa niya. Matapos ang isang aksidente nawala lahat ng ala-ala ni Adara. Totally clueless ito ng magising ito sa hospital at napapalibutan siya ng mga hindi kilalang tao. "Ang dami mong tanong. Basta kasal tayo," ani ni Silver Shawn Blood habang nakatungkod ang siko sa arm rest ng upuan at nakatakip ng bibig gamit ang isang kamay. Wala siyang amnesia ngunit hindi niya maalala kung kailan sila kinasal, anong tiyura ng kasal, ilang taon silang kasal at kung nanligaw ba siya. Bakit niya lahat nakalimutan iyon. Tiningnan niya si Adara na ngayon ay gusot ang mukha. "Liar!" sigaw ni Adara. Sumiksik ito sa headboard ng kama at sinabing hindi siya naniniwala na kasal sila ni Silver. "Ano kang klaseng asawa kung hindi mo maalala kung kailan kasal natin na dalawa! Isa pa imposible na asawa kita! Mukha kang mayaman tapos gwapo! Isa ka bang sindikato? Nandito ka para ibenta lamang loob ko!" Napatanga si Silver sa sinabi ni Adara. Biglang napatanong si Adara kung lahat ba ng sindikato ay gwapo katulad niya. Hindi alam ni Silver ngunit naramdaman ni Silver ang panganib lalo na ang malaking problema. "Hindi ako maniniwala hangga't walang pruweba at hindi din ako sasama sa iyo," ani ni Adara. Napahilot si Silver sa bridge ng ilong. Wala siyang wedding picture na maipakita, doon napansin ni Silver na wala silang picture ni Adara na magkasama at ayaw din ni Adara maniwala sa isang wedding certificate since maari daw na fake iyon. "Sino ka ba talaga?" tanong ni Adara. Napatingin si Silver. Nagtama ang mata nilang dalawa. "Kung asawa kita— bakit wala kang alam tungkol sa akin either favorite kong pagkain? Wala din tayong picture. Nababasa ko naman sa mukha mo na hindi ka nagsisinungaling about sa sinabi mong asawa kita." "Pero bakit wala kang alam tungkol sa akin?" tanong ni Adara. Gusto ni Silver sabihin na asawa niya lang ito sa papel at may contract sila. Wala silang pakialaman sa business ng isa't isa— para lang silang housemate. Hindi niya nga maalala ng malinaw ang mukha ni Adara at kung tiningnan ba siya minsan ng ganoon ni Adara sa mata. "Is that— masyado kang masekreto," sagot ni Silver. Hindi alam ni Silver kung bakit niya sinabi iyon. Basta na lang iyon lumabas sa bibig niya kahit ang gusto niya sabihin ay about sa kasunduan nilang dalawa na titira lang sila sa iisang bahay pagkatapos 'non wala na. "Talaga? Masekreto ako?" ani ni Adara at napakamot sa ulo. Bumulong pa ito at natanong kung totoo iyon. Gusto din ni Silver na pati siya masekreto kaya lahat ginagawa niya para dumistansaya sa babae at itago ang maitim niyang sekreto. "Basta hindi ako naniniwala na kasal na ako sa iyo! Kailangan ko ng pruweba— hindi ako sasama sa iyo hangga't wala akang pruweba o wala akong naaalala." Nagsukatan ng tingin ang dalawa. Hinawakan ni Adara ng mahigpit ang comforter na nakapatong sa mga hita niya. Sa isip ni Adara kailangan niya mabuhay— kailangan niya maka-survive at iyon lang ang naiisip niyang paraan. Mag-act na nagka-amnesia at lumayo kay Silver. Bumaba ang tingin ni Adara. Iyon naman kasi ang gusto ni Silver— mawala siya sa landas nito since wala na siyang silbi dito. Nakuha na ni Silver ang mana niya sa mga Blood at posisyon — ito na ang tagapagmana ng mga Blood. Wala ng dahilan para manatili siya doon. "Then— mag-start ulit tayo magdate," ani ni Silver. Napatigil si Adara at napatingin. "What?" tanong ni Adara. Nag-date ba sila before ang kasal. Seryoso siyang tiningnan ni Silver. "Magda-date tayo. Hanggang sa maalala mo ako at maniwala ka na asawa kita."

Book 1-My Husband Is A Gay Possessive Mafia Boss Book 2- He Is A Mafia Lord and I'm His Secret Empress Blurb "Hindi ko alam kung bakit lagi kana lang umiiyak tuwing binubully ka at sinasabihan na panget. Hindi ka pa ba sanay?" Mula sa ilalim ng lamesa napaangat ng tingin ang batang si Sierra. Nakita niya si Laurde Khlehenton na nakasilip muka sa likuran ng lamesa.  "Manahimik ka! Hindi mo ako naiintindihan kasi wala kang ganitong mukha!" Mas umiyak pa ang babae na kina-pokerface ng batang lalaki na nasa 11years old. Umayos ng tayo ang bata at tinulak ang lamesa palayo.  "Dapat ba may ganyan muna akong mukha para maintindihan kita?" "I don't know what are you talking about pero mas lalo kang pumapanget kapag umiiyak ka." "Wala na bang isasama 'yang ugali mo Laurde? Promise na-appreciate ko 'yan. Umiiyak ako kaya dapat kino-comfort mo ako." "I'm your future wife remember?" ani ng batang si Sierra na pinupunasan ang pisngi gamit ang mga palad.  "Magkaroon ka naman konting konsiderasyon." "I'm not one of your brother. Huwag kang mag-expect na magiging mabait ako 'sayo." "Ang sama ng ugali mo! Panget!" "Masakit talaga masabihan ng panget lalo na kung nanggaling 'yon sa mas panget 'sayo!" "Magsumbong ka. Panget," ulit pa ng batang lalaki.  6 years old si Sierra Salvacion nang malaman niya na ikakasal siya sa edad na 18 sa lalaking nag-ngangalan na Laurde Khlehenton.  Hindi magkasundo ang dalawa kahit simula pagkabata. Lagi itong nag-aaway na kahit ang dalawang pamilya walang magawa.  Ngunit sa kabila ng sitwasyon na iyon. Alam ng dalawa ang responsibilidad nila sa pamilya. Sa ayaw 'man nila o gusto kailangan nila magpakasal para sa proteksyon, pamilya at impluwensya.  "Sierra, kasal na kayo ni kuya diba? Bakit hindi niyo bigyan ng chance ang isa't isa malay niyo mag-click din kayong dalawa. Alam mo 'yon magkaroon ng himala maging katulad din mommy Sam at daddy Marc ang love story niyo diba?" "Lax, alam kong alam mo na imposible 'yan. May girlfriend si Laurde at isa pa alam mo naman na hindi kami magkasundo. Himala na lang talaga kung magkasundo kaming dalawa." "Girlfriend? Duhh parang hindi mo kilala si kuya parang nagpapalit lang iyon ng damit kung makapagpalit ng babae." "Kaloka, ang love hindi 'yan binabase sa communication 'niyong dalawa. Eh ano kung hindi kayo magkasundo?" "Kahit naman mga normal na mag-asawa nagkakaroon ng misunderstanding." "Lax, naririnig mo ba ang sinasabi mo?" "Ang kuya mo ugaling demonyo lang 'yon pero ang mukha 'pang langit. Sa tingin mo papatol 'yon sa tulad ko?" "Kahit ako pa ang iisang babae sa mundo siguradong hindi ako papatulan 'non. Sino bang magkakamali na magkagusto sa babaeng walang kayang gawin na kahit ano." "Hindi na nga maganda, hindi pa malino. Sinong magkakamaling mahalin ako."

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. --- Ang takot sa kadiliman ay hindi madali kung ito lang paraan para magawa mong magtago sa karamihan, Itago ang mga sekretong nais mo maibaon sa karamihan.

Let's be honest, being married to a superstar has its perks. Phinea Lawson knows this better than anyone. "Bakit parang wala ako nakikita masyado tao sa building na ito?" tanong ni Phinea. Hawak siya sa kamay ni Victor na may suot na facemask at cap. "What do you mean? Nandito mga staff ng building. Gusto mo ipatawag ko sila?" confused na tanong ni Victor. Hindi ang asawa niya tipo na nag-eenjoy sa attention medyo curious siya bakit ngayon naghahanap ito ng tao. "No, bakit mo sila tatawagin? Parang last week kasi madami ako nakikita na tao dito pero this past few days wala na ako nakikita bukod sa mga staff." Tumingin si Victor sinabi na binili niya ang building. Parang last week nasabi ko na iyon sa iyo. Napatigil si Phinea at nanlalaki ang mata na nilingon ang asawa. Victor Difabio, her incredibly famous and undeniably adorable husband, has a penchant for spoiling her rotten. Tawa ng tawa si Victor noong nagpadyak si Phinea sahig at naiinis ito sinabihan si Victor na tigilan nito pagsasayang ng pera. "Hindi iyon pagsasayang kung para naman sa asawa ko iyon. I told you lahat ng bagay na gustuhin mo ibibigay ko sa iyo ng buo. Sa iyo lang, Phinea." Hinawakan ni Victor ang dulo ng buhok ni Phinea. Pinangalanan ni Victor ang buong building na iyon kay Phinea. Kailanman hindi nagkaroon ng bagay na matatawag si Phinea na sa kaniya. No gifts even nga asawa niya is not supposed for her but— Victor Difabio give her everything. Land, yacht, their house and may sarili na din siya bank account even ang ring ni ni Victor is may pangalan niya. "Lahat ng nakikita mo Phinea is sa iyo even ang sarili ko at buhay ko," ani ni Victor at hinalikan ang dulo ng buhok ni Phinea. But their blissful life isn't without its bumps in the road – from jealous rivals to meddling family members, their love story is a delightful mix of heartwarming romance and hilarious chaos "Totoo ba ang kumakalat balita mr Difabio na kasal ka na nga daw at ito ay ang iisang anak ng mga Lawson? Hindi ba may long time boyfriend siya?" "Sino iyong girl sa backstage?" "Totoo ba na si miss Peregrine ang babae na iyon na nasa litrato at nakasama mo palabas ng isang apartment building?" Sunod-sunod ang pagflash ng camera habang nanatili naman nakaupo si Victor sa mahabang table at nasa isang conference. Napangiwi si Victor sinabi na never niya tinanggi na kasal siya sa anak ng mga Lawson but its not mean na iyon is si Peregrine Lawson. "Meron ako iisang asawa, siya iyong kasama ko sa backstage, litrato at may ari ng building. My only one Phinea." Napasapo sa noo si Phinea sa noo na kasalukuyang nakatayo sa kabilang bahagi ng conference room. Hindi niya alam kung matatakot siya dahil binanggit nito ang pangalan niya and may chance na mailabas sa public about sa kaniya o makaramdam ng relieve dahil— "He choose me again." Tiningnan ni Phinea si Victor. May bagong drama gagawin si Victor kasama ang twin sister niya na si Peregrine. Pwede niya itake advantage ang issue para mas lalo tumaas ang rating ng drama but nilinaw ni Victor agad ang sa kanila ni Peregrine. —proving that even a superstar's love can be delightfully messy and utterly captivating. "Wala ako ibang gusto mula sa iyo Phinea. Hindi ko hinihiling na bigyan mo ako ng mga material na bagay at ibalik sa akin ang same affection at attention na binibigay ko sa iyo. Just dont leave me behind again." Umiiyak si Victor habang hawak ang kamay ni Phinea na kasalukuyang nakahiga sa hospital bed. Si Phinea ang dahilan bakit siya bumalik, si Phinea ang dahilan bakit siya nageexist sa panahon na iyon. "Hindi... Hindi iyon mangyayari." Napatigil si Victor noong magising si Phinea. Napaangat siya ng tingin at nakita niya si Phinea na nakatingin sa kaniya. "Hindi ko akalain na may side ka na ganito. Si Victor Difabio ka, may million na nga fans at palaging nasa ilalim ng spotlight." Ngumiti ng mapait si Victor sinabi na iisa lang si Phinea. Iisa lang si Phinea na ayaw niya mawala at iisang babae na nais niya makasama front and behind the camera.

When Lin Shen and Aelira first cross paths at the training event, the contrast between them is palpable. Lin Shen, with his stoic and disciplined aura, represents the epitome of his sect’s strict moral code. He moves through the gathering of students with quiet grace, his expression unreadable and his demeanor cold. The other students admire him from a distance, their whispers reverent as they watch him demonstrate his flawless martial techniques. He radiates control, a man who seems to have no need for emotion or deviation from duty. In stark contrast, Aelira stands out in her own way, her presence like a breath of fresh air among the rigid formality of the event. She moves with effortless confidence, her eyes bright with curiosity and her spirit untethered by the constraints that hold others in place. Her reputation precedes her, though it’s a mixture of awe and suspicion. Many know of her talents as a healer, but even more know of the whispers surrounding her use of forbidden arts. The students give her a wide berth, uncertain whether to admire or fear her. Lin Shen notices Aelira almost immediately, though he doesn’t show it. Her defiance of the rules, her refusal to be bound by convention, is a sharp contrast to everything he has been taught. And yet, there’s something about her that he cannot ignore. It’s not just her beauty or the way she moves, but the way she seems so alive, so unafraid of what others think. He is drawn to her in a way he doesn’t understand, though he forces himself to keep his distance. She, in turn, notices the eyes of the model cultivator upon her, and where others might shy away from his cold gaze, Aelira meets it head-on, her expression open and unafraid. Their interactions during the event are brief at first—fleeting glances, silent acknowledgments—but it is clear that there is a tension between them, a connection neither of them can easily dismiss. Lin Shen finds himself watching her more than he should, curious about this woman who seems to live in direct opposition to everything he has been taught. Aelira, for her part, sees through his carefully constructed facade, sensing the inner turmoil that Lin Shen has long since buried. When they finally speak, their conversation is a dance of contrasts—his rigid discipline clashing with her free-spirited nature. Aelira questions his adherence to rules without ever truly living, while Lin Shen challenges her willingness to walk the path of darkness for the sake of others. Yet, beneath their words is a growing understanding that perhaps they are not so different after all. Both bear the weight of expectations, both have sacrificed parts of themselves for the sake of their ideals, and both find themselves on paths they never truly chose. As the training event progresses, their interactions become more frequent, though always veiled in formality. The other students watch in confusion as the untouchable Lin Shen and the infamous Aelira seem to be drawn to one another. They speak in riddles, in unspoken truths, and despite the surface differences, a bond begins to form. For the first time, Lin Shen finds himself questioning the rules he has always followed so blindly, and Aelira, in turn, begins to wonder if perhaps not all who follow the light are bound by narrow-minded judgment. Their connection is not without tension, and both know that the worlds they come from would never allow them to truly be together. Yet, the spark has been lit, and neither can deny that their fates are now intertwined, whether by destiny or defiance.

Kidnapped by the obscure Santino, she finds herself falling for her captor, a young billionaire driven by a thirst for revenge. “Sorry, but there’s no wedding happening today. You’re coming with me,” he said, his voice laced with a chilling amusement. Before Rory could react, he grabbed her waist, lifting her in a bridal style. In the middle of the bustling street, under the scorching sun, Rory was kidnapped by this unknown man, the wedding car left abandoned. “No… No! Let me go!” Rory screamed, finally recovering from the shock and realizing what was happening. The man, however, swiftly got into the car, leaving Rory trapped beside him in the backseat. Rory ripped off her veil, her gaze fixed on her captor. “What do you want from me? Why did you take me? Look, you won’t get anything from an old woman like me,” she said, her voice trembling slightly. Rory’s words were met with silence. The man’s gaze was intense, unsettlingly so. He wasn’t ordinary. “You’re rich,” he finally replied, a smirk twisting his lips. He pointed to her expensive wedding dress, a half-billion dollar piece. “You’re from the Jihoon and Alto families, right?” he asked, his hand reaching for her neck. Fear gripped Rory as he touched her, a cold dread spreading through her. "Starting today, things are definitely going to get interesting Torn between duty and desire, Solveigh must choose between a life of quiet desperation and a chance at true love with a man who embodies both danger and protection. Rory gasped as the man shoved her against the wall. Her body stiffened, and she forcefully commanded him to leave her alone. "Scared of your fiancé seeing us?" the man sneered. Rory tried to push him away, but her strength seemed to fail her. Their passionate connection ignites amidst a backdrop of family secrets and devastating betrayals... “I want to go back to the Philippines,” Rory said. Her recovery was stable and fast. The assistant and Santino’s friend exchanged glances after hearing that. Santino was in the living room when Rory approached him and said she wanted to go back. “Am I a joke to you, sister? How dare you think I’ll bring you back?” Santino asked, angrily grabbing Rory’s arm and telling her not to be abusive. “What, are you going back to that idiot who doesn’t even remember you or make an effort to find you when you disappear?” Santino shouted. He firmly stated that Rory belonged to him, whether she liked it or not. “I’m the reason you’re still alive today, remember that,” Santino added, letting go of Rory’s arm nonchalantly. Rory’s ears seemed to ring after hearing that. Rory clenched her fist and said she didn’t want to live. “I never asked you to save me! Why do all of you want to use and control me? Did you ask me if I wanted to be saved? If I wanted to live?” Rory yelled. Santino paused and gripped the document he was holding tightly. “You’ve done so much for me, you saved me, but I can’t give you my all sincerity to thank you, and I have nothing to offer because right now, even the will to live is gone,” she added. For the past month, Rory was aware of the many favors Santino had done for her. Even though she was asleep and unconscious, it didn’t mean she couldn’t hear. Due to her condition, half of her organs needed to be replaced and operated on. Santino went to different countries to personally obtain those organs, and sometimes he had to get them illegally even it is dangerous for him. “You’re not in a position to decide if what I did was worth it or not. I’m not expecting your sincerity, or expecting you to thank me,” Santino said. Rory paused and slightly raised her gaze. “In short, I don’t expect anything from you because I know you’re stupid enough to blame the person who saved you and blame yourself for the mistakes of others,” he added, kneeling on the floor. He poked Rory’s forehead and called her a pig-brained fool. “I totally overstimate you. Instead of replacing your lungs, I should have prioritized replacing your brain.” Leaving them both fighting for a second chance at happiness.

Simula ng magkaisip si Hilda Alegre bukod sa pagmamahal at maka-survive wala na siyang ibang hinihiling pa. Inasam niya ang pagmamahal na iyon at proteksyon mula sa sarili nito na ama kalaunan ay nabigo din siya after mag decide ito na ipakasal siya sa italiano na matanda. Naisip ni Hilda hindi nagba-bound sa dugo at laman ang pagmamahal. Pinili ng ama ni Hilda na ibenta siya— dugo niya at laman para mailigtas ang step sister niya na ni walang isang patak ng dugo galing sa ama niya. Umalis si Hilda at tumakas sa kapalarang inilatag sa kaniya ng sariling ama. Hinanap nito ang kalayaan sa italy. "Saan ba ako nagkamamali?" ani ni Hilda na ngayon ay hawak ang ulo habang nakatitig sa pregnancy test na hawak. She marely survive by little lucky of hers and now— may isa pa siyang buhay na kailangan protektahan. "Hindi nga ako sigurado sino ang tao na nakasama ko sa kwarto." May pagkakautang siya na need bayaran kay Arthur Cage Nicastro kaya tinanggap niya ang mission na bantayan ko ang anak nito na si Aron Nicastro. But during mission may nangyari na aksidente. Lasing siya 'non at ang huling nakasama niya ay si Aron Nicastro. "Importante ba sino ang ama?" bulong ni Hilda tapos sumandal sa sofa. Walang buhay ang mga mata na tiningnan mabuti ang pregnancy test. "If nag-fail ang mission, nakahanap ako ng opportunity at the end— if gusto ko mabuhay. Kailangan ko ulit tumakas at wala ako balak iwan ang bata na ito. Sino 'man sa dalawang Nicastro ang ama."

Eiran Hael Morreli, 25 years old, is an actor with a lot of scandals and a bad reputation. He's been involved in a lot of controversies. He's been married to Ishaan Kavish Axelrod for a year. It was an arranged marriage between their families, and Hael absolutely despises Ishaan. Hael has a boyfriend, they've been together for three years, and they're still in contact even though Hael is legally married. Hael is head over heels for his boyfriend and gives him all the money, credit cards, and cars that Ishaan gives him. Hael uses Ishaan to support his boyfriend's career and Ishaan's money to enjoy a luxurious life with his boyfriend's family. Ishaan Kavish Axelrod, 28 years old, is a businessman and the richest man in the country. He's Hael's legal husband, he's violent, a control freak and has very low emotional intelligence. Their relationship didn't start well—Hael cheated on him, constantly hurt his pride and trust, and Ishaan finally decided to give up. The only thing he's holding onto is their marriage certificate. One day, four days after their wedding anniversary, when Ishaan decided to finally let go of Hael and let him do whatever he wanted, Hael suddenly became affectionate towards him. "This is not right," Ishaan mumbling.

Eiran Hael Morreli, 25 years old, actor na madaming issues at talaga hindi maganda ang image. Madaming kinakaharap na kontrobersyal. 1 year na kasal kay Ishaan Kavish Axelrod. Arrangement ito ng dalawang pamilya at sagad sa buto ang pagkadisgusto kay Ishaan. May boyfriend si Hael, 3 years sila at patuloy pa din ang komunikasyon sa kabila ng idea na may asawa si Hael at legal. Head over heels si Hael sa long time boyfriend nito lahat ng pera, cards na binigay ni Ishaan at sasakyan is binibigay lang ni Hael sa boyfriend nito.Ginagamit ni Hael si Ishaan para suportahan ang career ng boyfriend niya at pera ni Ishaan para ienjoy ang luxury life with his boyfriend's family.Ishaan Kavish Axelrod, 28 years old, businessman at pinakamayaman na tao sa bansa. Legal husband ni Hael, bayolente, control freak at sobra mababa ang emotional intelligence. Hindi maganda ang naging simula ng relasyon ni Hael at Ishaan— sa mga panloloko ni Hael, patuloy na pagsira sa pride at tiwala niya nagpasya na din si Ishaan na sumuko. Wala na iba kinikeep pa si Ishaan kung hindi ang wedding certifacate nila.Isang araw 4 days after ng wedding anniversary nila sa araw na nagdecide na si Ishaan na tuluyan bitawan si Hael at hayaan ito sa gusto niya— bigla na lang nagbago si Hael at naging affectionate sa kaniya.Sa loob lang ng isang gabi nagbago ang personality ni Hael at actions nito towards sa kaniya. Nakita ni Ishaan ulit iyong Hael na minahal niya since highschool sila. Hael na free spirit, full of life, reasonable, mabait at higit sa lahat malakas ang sense of will.Babalik si Hael sa nakaraan kung saan isang taon pa lang kasal nila ni Ishaan. Fresh pa ang lahat at nasa harapan pa ni Hael si Ishaan na healthy tapos buhay na buhay.

Anais Bailey Madrigal  known to everyone simply as Bailey, had always lived in the shadow of her sister’s brilliance. Her sister was the star, dazzling and bright, effortlessly commanding the admiration and love of everyone around them. In contrast, Bailey was the steady, unassuming moon, her quiet beauty and gentle demeanor often overlooked. Resilience was Bailey’s armor, resourcefulness her shield. She had learned early on that life would not hand her anything on a silver platter, and so she had become adept at seizing opportunities where she found them. When a prominent family sought a bride for their son, it was her sister who was their first choice. Yet, her sister, ever the seeker of perfection, declined the proposal, put off by the son’s rumored have disfigure because of an accident and reclusive nature. It was in that moment that Bailey saw her chance. She stepped into the role, meeting the Nicastro family with a heart full of hope and trepidation. Their kindness and warmth were a balm to her long-wounded soul, offering a glimpse of the unconditional love and support she had always yearned for. Determined to prove herself, Bailey dedicated herself to maintaining her position as Piero Nicastro’s fiancée, eager to show the world—and herself—that she was worthy. Castor Piero Nicastro, a young man of immense wealth and privilege, was a shadow of his former self. Diagnosed with a terminal illness, he had retreated from life, choosing solitude over the companionship and vibrancy he once knew. His family, desperate and heartsick, pinned their hopes on this arranged marriage, believing that Bailey might be the light to guide Piero back from the brink. At university, Bailey encountered Piero, unaware of his true identity. To her, he was simply another student, someone with whom she could converse and share the trials of academia. Piero, intrigued by her kindness and unpretentious nature, found himself drawn to her. Despite his initial resistance, her presence began to stir something long dormant within him—a flicker of purpose, a glimmer of hope.

Blurb Dahil sa isang malagim na aksidente tuluyang nasira ang magandang mukha ni Sonia Salazar— Valencia. Ito ang naging dahilan para masira at tuluyang bumaliktad ang mundo niya. Pinandirihan siya ng pamilya ng asawa, kinatakutan ng nag-iisang anak na siyang niligtas niya at tuluyan na siyang pinagpalit ng asawa sa ibang babae. "I think— mas magandang mag-divorce na lang tayo. Hindi ko kayang tagalan ang tiyura mo at isa pa natatakot na sa iyo si Vladimir. Pasensya na Sonia— ayoko din na mas magalit pa sa akin ang pamilya ko at tuluyan nilang tanggalin ang kompanya sa akin. Kailangan ko ang kompanya para kay Vladimir," iyon ang mga salitang binitawan ni Victor Valencia. Ang unang asawa ni Sonia at ang taong nangako sa harap ng diyos na sa hirap at ginhawa magsasama silang dalawa— hindi siya iiwan at sasaktan. Hindi maintindihan ni Sonia— bakit iyon ginawa ng kaniyang asawa at ang taong buong puso niyang pinagkatiwalaan. Nakatayo si Sonia sa harap ng fountain sa gitna ng park. Tinitingnan ang mukha niya na balot ng benda. Sunod-sunod tumulo ang luha ng babae. "Hayop ka Victor. Ibalik mo ang anak ko," umiiyak na sambit ni Sonia at napaupo sa lupa habang nakahawak siya ng mahigpit sa gilid ng fountain. Patuloy ang paghihinagpis ni Sonia habang nakaupo sa lupa. Bukod kasi hindi binigay ng dating asawa ang anak ay pinalayas siya ng mga Valencia sa mansion na walang kahit na ano at matutuluyan. Hindi na din niya alam kung saan siya ngayon pupunta at saan magsisimula. Napahikbi ma lang si Sonia dahil sa sobrang frustration. "Are you sick?" Napatigil si Sonia at lumingon. May nakita siyang bata na nasa anim na taong gulang. Napaatras ang mga kasama nitong bata. "France! Run! Monster siya!" sigaw ng mga bata. Tumakbo ang mga ito kaya napalingon ang bata. Napatayo si Sonia at napaatras. Napatingin ang bata sa kaniya at inaabot pa din ang puti nitong panyo. Hindi iyon inaabot ni Sonia sa takot na baka bigla itong tumakbo din kapag lumapit siya. "Mommy, ang tagal kitang hinintay. Nandito ka lang pala. Uwi na tayo. Mis ka na namin ni daddy," ani ng bata. Na-shocked si Sonia. Aalis na si Sonia nang habulin siya ng bata at hawakan ang laylayan ng suot niyang jacket. "France! What are you doing here. Hindi ba sinabi ko sa iyo na huwag kang aalis ng school ng hindi kita sinusundo?" Napalingon si Sonia. May gwapong lalaki ngayon ang palapit sa kanila at mukhang hindi siya napansin. Naalala niyang sikat na celebrity ito at madalas niya makita sa mga billboard. Napatigil ang lalaki matapos marinig ang sinabi ng anak. "Daddy, nakita ko na si mommy." Doon nagtama ang mata nilang dalawa. Agad na kinuha ng lalaki ang anak at binuhat. "Hindi siya ang mommy mo," ani ng lalaki at tumalikod. Biglang nagwala ang bata at sumigaw ng mommy. Pinaghahampas nito ang ama na napamura na lang. Sa isip ni Sonia mukhang may matinding anger management ang bata. Nabitawan ito ng ama. Tumakbo ang bata palapit sa kaniya at yumakap. "Mommy, don't leave me again. Promise, I will be a good boy. Magbe-behave na ako. Mommy, please, don't leave me." Sa isang iglap nang araw na din iyon bigla si Sonia na nagkaroon mg anak at kinilala siya nitong mommy. Ayaw umuwi ng hindi siya kasama. Napasapo ang lalaki sa noo. "Maari bang sumama ka sa amin ngayon? Babayaran kita ng malaking halaga. Kailangan ko lang iuwi ang anak ko," ani ng lalaki. Pinagtitinginan na sila doon at tinatakpan na ng lalaki ang mukha niya. Malaking gulo kung may mga reporter pa na pumunta doon at mas dumami iyong tao na nakakapansin sa kaniya. Sa isip ni Sonia paano siya makakatanggi kung may dalawang pares ng asul na mga mata ang ngayon ay nakapako ang tingin sa kaniya. Nagmamakaawa na sumama na siya. Sa pagdating ng dalawang tao na iyon ay kahit ilang minuto ay nawala sa isip niya ang walang hiya niyang dating asawa at ang buong pamilya nito. "O-Okay sasama ako." Hindi alam ni Sonia. Miyembro 'man ang mga ito ng kulto o sindikato. Wala na siyang pakialam. Wala ng halaga ang buhay niya— wala na ang anak niya, wala na ang lahat sa kaniya mula sa career at sa pamilya. "Mommy, uwi na tayo."

The Billionaire's 7 Year Old Wife by Toripresseo 6 years old si Keith Pittman noong namayapa ang parents ni Keith dahil sa isang car accident. Tanging ang naiwan lang sa kaniya ng mga ito bukod sa assets ng mga Pittman ay isang last will kung saan isa sa mga nakasaad sa kasulatan na kailangan ni Keith pakasalan ang anak ng kaibigan ng parents niya para mailipat sa pangalan niya lahat ng assets ng mga Pittman. Ang anak ni Bryan Reynold. Hindi nagustuhan ni Keith 'nong malaman iyon specially sa part na bigla na lang dinala ng butler niya sa mansion niya ang batang pakakasalan niya at pinakilala as his fiancee which is 7 years old pa lang that time. Hindi makapaniwala si Keith na kailangan niya alagaan at palakihin ang batang iyon in future para pakakasalan niya. It's look funny for him at same time rediculous not until— malaman niya na hindi lumaki ang batang si Bible kasama ang mga tunay nitong mga magulang. Lumaki ito sa tinuring ng batang pangalawang pamilya at nakaranas ng maraming pang-aabuso. Dahil sa awa at out of responsibility— pinatira niya sa mansion ang bata, ibinigay ang justice na nararapat dito, pinakain, binihisan at pinag-aral sa kilalang school. He hide his young fiancee under his wings and protect her ngunit hanggang saan at kailan gagawin iyon ni Keith kung ginagawa lang iyon ni Keith dahil sa last will. Maitutuloy niya pa kaya ang balak niya pagnasa wastong gulang na ito pakakasalan niya ito then idi-divorce after maipasa ang last will. "Keith, here. Sa iyo na lang itong last candy ko," ani ng batang si Bible at ngumit. Sinabi nito na huwag ng sad si Keith. "Sa tingin mo gaganda na ang mood ko dahil lang sa isang candy? Isa pa marami ako binigay na candy sa iyo tapos isa lang ibibigay mo sa akin?" tanong ni Keith habang nakaupo sa bench at tiningnan ang candy na pinatong ni Bible sa mga palad niya. "But iyan ang pinaka-most important at sweets na laman ng candy bag ko because last siya. Hindi mo alam kung gaano kahirap ibigay sa iyo ang last candy ko since last na iyan," ani ni Bible at nakanguso na pinaglalaruan ang mga daliri. Natawa si Keith sinabi na masyado glutton si Bible. Ginawa pa nitong reason iyong pagiging last ng candy since naubos na nga niya lahat. Ngumiti ng matamis si Bible after isubo ni Keith ang candy na binigay sa kaniya ng batang babae. Noong tinitigan ni Keith si Bible bumulong lang ng sweet si Keith. How far he can do for Bible, his 7 year old wife kung alam ni Keith sa sarili niya na siya lang ang meron si Bible, ang kasal at last will ay siyang parang bomba na sasabog sa lahat ng ginawa niya, mga memories at sisira kay Bible in future.

Warning: R-18 "This is insane, paano ko mapapaalis ang babaeng iyon sa bahay na ito ng hindi nalalaman ni mom! Paano!" ani Messiah Jimenez habang parang tanga na nagpapabalik-balik habang naglalakad sa gitna ng living room. Nakaupo lang naman si Eira Averie sa baitang ng hagdan habang ngumunguya ng bubble gum. "How about uminom ka na lang ng sleeping pills, matulog ka maghapon at gumising kana lang after 2 years para tapos ang problema natin dalawa. Honestly, hindi ka magandang ka-bondong. Masyado kang boring," sabat ni Eira Averie Mayers na kinatingin ng masama sa kanya ni Messiah. "Huwag mo akong kausapin! hindi kita close," asik ni Messiah. May ilan naman katulong sa paligid nila na parang nalilibang pa habang pinanonood ang dalawa na nag-iingay. "Sino naman gusto maging ka-close mo? tulungan na lang kita mag-isip." "Bakit hindi mo na lang tawagan ang mommy mo, sabihin mo na susunod ka sa kanila sa france at magiging mabait ka ng bata para tapos na ang problema natin na dalawa," ani ni Eira na mas kinausok ng ilong ni Messiah. "At sa tingin mo gagawin ko iyon?" asik na tanong ni Messiah na kinataas ng gilid ng labi ni Eira. "Then magtiis ka, mag-act ka na goodboy para magkasundo tayong dalawa," may ngiti na sambit ni Eira. Sa ngiting iyon ni Eira tila nagbukas ang pintuan ng impyerno para kay Messiah. Eira Averie was possessed by angelic voice and face of an real Angel pero tuwing ngingiti ito pakiramdam ni Messiah may hindi magandang mangyayari sa kanya anytime.

Blurb "Magaling anak— magiging malaya na din ang lahat mula sa mga lobo na walang ginawa kung hindi alilain lahat ng bampira. Tayo na ang mamumuno sa buong kaharian ng Castelliona," ani ng ama ni Valkyrie matapos itaas ang hawak nitong kopita na naglalaman ng dugo ng tao.  Matapos marinig iyon ni Valkyrie isang half blood vampire. May bahagi sa kaniya ang hindi natuwa— hindi pa din nawala sa isip niya ang reyna ng mga lobo na kinulong siya ng ilang libong taon sa palasyo.  Umalis si Valkyrie sa bulwagan at tinungo ang pinakamataas na bahagi ng palasyo. Mula doon nakikita niya ang buong lugar ng castelliona na sinasabing pinagkait ng mga lobo sa mga bampira.  Pumasok sa isip niya ang reyna na namatay mismo sa mga kamay niya. Napaluhod ang binata at tiningnan ang mga kamay niya.  "Bakit hinayaan ng mahal na reyna na gawin ko iyon? Kaya niyang protektahan ang sarili niya sa akin— bakit hindi na lang niya ako pinatay?" ani ng binata hanggang sa namalayan niya na lang ang mainit na bagay na tumutulo galing sa mga mata niya.  Tumulo iyon sa mga palad niya na puno ng dugo ng reyna. Binaon niya iyon mismo sa katawan ng reyna at walang awa na dinukot ang puso ng reyna ng mga lobo.  "Bakit hindi ka lumaban? Bakit mo hinayaan na mamatay ka sa mga kamay ko?" "Bakit mo ako niyakap at tinanggal ang marka mo bago ka mawala? Bakit mo ako niligtas?" basag na sambit ng kalahating bampira habang patuloy ito sa pagluha at nakatingin sa mga kamay niya na binabalutan ng dugo ng reyna.  "Sagutin mo ako. Bakit hindi mo ako pinatay?"

Book 01-My Teacher, My Husband Is A Mafia Lord Book 02- The 3rd Petals Book 03- Babysitter of Heartless Mafia Emperor Second Generation Book 1-The Runaway Mafia boss Book 2- The Two Faced Silhouette Warning: R-18 Blurb "Kiel, I'm so tired— gusto ko na umuwi," reklamo ng babae. Nakasubsob ito sa table kung nasaan ang libro na pinababasa sa kaniya ng teacher nito. "Ilang beses ko na sinabi sa iyo na huwag mo ako tatawagin na Kiel lalo na kapag nasa university tayo," saway ng lalaki na nakaupo sa gilid ng teacher's table— naka-cross leg at may hawak na libro. Inayos ang suot na salamin at nakatingin sa iisang estudyante na nasa room na iyon. Nakahilig ang babae sa table. Inangat ng babae ang kamay— at tinatakpan ang nakikita niyang buwan. "Tayong dalawa na lang naman dito. Isa pa hindi pa ba tayo uuwi?" "Puputok na ugat ko sa ulo kaka-aral," ani ng babae at umayos ng upo. Tiningnna niya ang gwapong lalaki na nakaupo sa unahan. Nag-act ito ng cute. "Honey, hubby, sweety— uwi na tayo. Tama na aral," ani ng babae. Pinagsiklop pa nito ang mga palad at todo ang pagpapa-cute. Napahawak sa sentido ang lalaki at kitang-kita sa expression ng lalaki na nag-give up na siya. "Fine, iligtpit mo na ang mga gamit mo," ani ng lalaki. Agad na napatalon ang babae matapos tumayo at niligpit ang mga gamit niya. Tapos na ang klase at makakauwi na siya. Tumayo na din ang lalaki then binaba ang hawak na libro sa table. Sa ilalim ng table— may lalaki doon na nakatali ang buong katawan at may tape sa bibig. Takot na takot ito habang nakatingin sa teacher— noong nagtama ang mata nila ng teacher na nakayuko at nakatingin sa kaniya. Napaihi sa takot ang lalaki. "Teacher! Tara na uwi na tayo! Nagugutom na ako kanina pa. Mis ko na ang luto ni nanny!" Nauna lumabas ang babae sa pinto dala ang bag. Kinuha ng lalaki ang bag niya at tumalikod at inayos ang salamin. "Bilisan mo Kiel maglakad! Late na tayo para sa dinner," natutuwa na sambit ng babae at humarap sa lalaking naglalakad palabas ng classroom. "How many times I'll tell you na kapag nasa university tayo— tawagin mo akong teacher, wife." Humagikgik ang babae at natatawang tumalikod at patalon-talon na naglalakad. "Okay, teacher."

Book 1- My 3 Wive's obsession Book 2- The Twin wants to devour me Book 3- Strange tides Book 4- Hopelessly, Devoted to you SPG! SPG! R-18 Blurb Malaanghel ang kaniyang mukha May magandang ngiti na talagang nakakapanghina Maganda siya Malakas ang dating at sopistikada "Bakit kayo umaatras? Hindi ba gusto niyo ako makita?" Halos mawalan ng kulay ang mukha ng tatlong gwapong lalaki matapos bumangga ang likod nila sa pader. Sa maliit na katawan ni Desiree Ortega— napabagsak niya ang hihigit sa sampung lalaki na doble ang laki kaysa sa kaniya. Nagkalat ang mga ito sa sahig na nasa abandonadong gusali. Itinutok ni Desiree ang hawak na tubo sa gilid ng ulo ni Loki Lucero na napalunok na lang habang nakatingin sa mga mata ni Desiree. "Actually, wala naman ako balak patulan kayo lalo na at kayo iyong mga lalaking tipo ko," ani ni Desiree. Kinuha ang tubo at umayos ng tayo. "Pero iyong kuhanin niyo ako dahil gusto niyo makita ang kakambal ko. Bigla akong nagselos," ani ni Desiree at nilagay ang tubo sa balikat niya at ngumisi. "Mas maganda naman ako sa kakambal ko hindi ba?" tanong ni Desiree. Sinabi ni Azure Lucero na mas mabait si Jasper. Nahampas siya ni Desiree ng tubo sa sikmura. Napaluhod ito at agad siya dinaluhan nina Loki. "Ikaw! Sumusobra ka na! Hindi ka lang namin pinapatulan dahil ayaw namin mas magalit si Jasper! Magpasalama—" Napatigil si Tiago Lucero na nakaupo sa sahig hawak sa braso si Azure nang hawakan ni Desiree ang panga niya at ilapit ang mukha. "Bakit— anong gagawin mo?" tanong ni Desiree. Sigarilyo, beer at mint candy. Naamoy lahat iyon ni Tiago— nakatingin silang lahat kay Desiree. Pare-pareho silang napapatanong kung sino ba talaga ang babae at kung kakambal ba talaga nito ang nakilala nilang pinaka-soft hearted and caring na tao. Nilapit ni Desiree ang labi sa mukha ni Tiago. Aalis si Loki nang iharang ni Desiree ang tubo na tinungkod niya sa pader at sa espasyo kung saan lulusot ang lalaki. "Gawin niyo ang gusto ko— tutulungan ko kayo kausapin ang kakambal ko. Papayagan ko din kayo lumapit sa kaniya ng ilang metro ng hindi nasasaktan," ani ni Desiree matapos ilapit ang bibig sa tenga ni Tiago. "No! Bakit kami papayag! Akala mo ba natatakot kami sa iyo!" sigaw ni Tiago. Umayos ng tayo si Desiree at bahagyang ngumisi matapos idutdot sa noo ni Tiago ang tubo. "Hindi ko kayo tinatanong. Inuutusan ko kayo. Mukha ba akong nagtatanong?" may ngisi na sambit ni Desiree at tiningnan sina Tiago na para bang ang liliit lang ng mga ito na nilalang.

Blurb Wala akong kinamulatan na maayos na pamilya. My father is a cheater kaya palaging umiiyak ang mommy ko ngunit nagtiis siya dahil nga mahal niya si dad hanggang sa mamatay siya nandoon iyong sama ng loob niya sa dad ko. Namatay si mama dahil sa stressed dahil hindi na niya iyon kinaya. Noong namatay ang mama ko ni isang beses hindi pumunta ang papa ko para sumilip. Kalokohan lang ang pagmamahal para sa akin at ang kasal. Kung magmamahal ako at hindi niya iyon deserved wala akong balak magpakatanga gaya ng mama ko. Hindi ko hahayaan na maranasan ng magiging anak ko iyon. Tiningnan ko ang anak ko na si Myles Fornasari Navarro. My only daughter and my special one. "Pinapangako ko na hindi mo mararanasan ang sakit na naranasan ko. Aalis ako pero hindi kita iiwan. Lalayo tayo sa lahat lalo na sa mommy mo," bulong ni Barry Navarro habang nakaupo sa isa sa mga upuan sa bus at yakap ang anak niyang babae na nasa apat na taon pa lamang. Isa si Barry sa pinakamaswerteng lalaki sa mundo. Nakapangasawa siya ng isang independent, mayaman, maganda at matalinong babae. Hindi niya na kailangan mag-work para sustentuhan ang pangangailangan nila. Sino ba ayaw ng ganoon na asawa hindi ba? Pero iba si Barry— mahal niya ang dating asawa ngunit— alam niya sa sarili niya na hindi siya mahal nito. Ayaw niya na ipilit specially kung ang tingin lamang sa kaniya nito ay isang substitute ng taong totoong mahal nito. Hinaplos ni Barry ang buhok ng anak na babae na siyang sobrang kamukha ng ina. "Hayaan na natin ang mommy mo maging masaya. Kapag pinilit pa kasi natin siya— tayong tatlo lang din masasaktan." Hinalikan ng lalaki ang noo ng anak at kinulong ito sa mga bisig. Magpapakalayo-layo na sila. Pupunta sila sa lugar na sisiguraduhin ni Barry na hindi sila makikilala. "Gagawin ko lahat para punuin ka ng pagmamahal. Ibigay sa iyo ang pagmamahal ng isang ina at ama."

Book 1- My 3 Wive's obsession Book 2- The Twin wants to devour me Book 3- Strange tides Book 4- Hopelessly, Devoted to you SPG! SPG! R-18 Introduction Wala naman problema si Jasper like magaling ito sa academics, gwapo and masasabi mong almost perfect na talaga dahil mabait din ito. Friendly at mabilis mag-adopt sa kahit na anong sitwasyon at environment. Except na lang talaga sa pagiging confused nito sa sexual orientation niya at pagiging clumsy. May mga habit kasi si Jasper Ortega at mga preference na talaga naman— magdududa ka kung straight ba ito o hindi. Mas prefer ni Jasper ang make up, art at paggawa ng mga designs kaysa mag-aral ng martial arts at sa sports. Gusto din ni Jasper na something na cute katulad ng pink sweater, hairband and hairpin sa madaling salita mas prefer niya iyong something na girly kaysa sa mga bagay na magmumukha siyang manly. Isama pa na mas komportable siya na makipag get along sa mga babae na medyo hindi normal sa mga straight. He found it wierd specially wala siyang nararamdaman na something special makipag-get along 'man siya sa boys or sa girls. "What if— gay ako."

Book 1- My 3 Wive's obsession Book 2- The Twin wants to devour me Book 3- Strange tides Book 4- Hopelessly, Devoted to you R-18! R-18! R-18. Read with your own risk! Blurb 11 years old si Fider Salvatore noong mapunta siya sa mansion ng mga Ortega. Naghiwalay kasi ang mga magulang niya matapos nga mahuli ng ina niya na matagal ng nagtatrabaho sa mga Ortega na niloloko siya ng kinakasama nito na ama ni Fider. Binitbit ng ginang ang anak at dinala sa mansion ng mga Ortega ngunit bago iyon ay ini-explain ng ginang ang lahat kay Fider ang sitwasyon sa mansion ng mga Ortega. Binilin sa kaniya ng ina na kahit anong mangyari wala itong sasabihin o ikokomento kung ano 'man ang makita nito sa mansion. "Mabait ang mga madam sa Ortega family lalo na iyong asawa nilang lalaki," ani ng ginang. Inayos ni Fider ang suot na salamin at tiningnan ang ina. "Papayag kaya sila na isama niyo po ako?" tanong ng batang lalaki. Tumingin ang ginang at ngumiti. "Sila ang kausap ko kanina. Nalaman nila ang nangyari at sila mismo ang nagsabi na isama kita at dalhin doon. Kailangan din kasi ng playmate ng anak nilang lalaki. Puro babae kasi ang mga kapatid medyo worried ang ina ng mga bata. Naglalaro na rin kasi ng barbie ang anak nilang lalaki," natatawa na sambit ng ginang. Ang ina ni Fider ang halos nagpalaki sa mga bata na nandoon kaya naman natural na malapit ang ginang sa mga bata. Bumaba na sa jeep ang ginang kasunod ang anak na lalaki. Sinabi ng ginang na papasok pa sila ng subdivision. Naglakad ang mag-ina at huminto sa harap ng napakalaking gate. Namangha ang batang lalaki matapos makita ang malaling gate at napakalaking mansion. "Mula doon sa dulo hanggang dito pagmamay-ari ng mga Ortega. Kapag nilibot kita kailangan tandaan mo bawat bahagi ng mansion dahil baka maligaw ka." Binati sila ng gwardya at binuksan ang gate. Namangha ang bata at ginala ang paningin sa paligid. "Nandiyan na ba sina madam?" tanong ng ginang sa gwardya. "Si sir Jackson lang ang nasa loob, si ma'am Paige at ma'am Dahlia," sagot ng gwardya. Nagpasalamat ang ginang at hinawakan na ang anak patungo sa mansion. "Marami din kasi ako ginagawa sa shop. Huwag ka na magalit Paige," ani ng lalaki. Napatingin ito sa pinto habang nakaupo sa sofa at nakaakbay sa dalawang magandang babae. "Manang Fe," ani ni Jackson at tumayo. Lumapit ang ginang hawak ang anak na lalaki at yumuko. "Siya ba iyong anak mo? Sana naman manang Fe sinabi mo na may anak ka at matagal mo na siyang dinala dito. Napalayo ka pa tuloy sa anak mo," ani ng magandang babae at tumayo. Tumawa ang ginang at sinabing nag-aaral din kasi ang anak niya. Nakatitig si Fider sa tatlong tao na nasa harapan niya. Normal lang ang mukha ng lalaki na sinasabing padre de pamilya ng mga Ortega. Hindi pangit hindi din kagwapuhan ngunit iba ang level ng kagandahan ng mga sinasabi ng ina niya na asawa nito. Hindi lang dalawa kung hindi tatlo pa. He found it wierd pero sabi nga ng ina niya hindi niya pwede basta i-judge iyon without knowing anything. "Mommy! Nandiyan na ba si nanay Fe! Ilang days ko na siya nakikita!" May mga yabag na narinig ang batang lalaki. Napatigil si Fider matapos makakita ng mga dalagita na mukhang mga kaedaran niya lang din. Magkamukhang-magkamukha ito at halos walang pagkakaiba. "Ha?" Lumapit ang dalawa. Hinawakan ni Jackson ang ulo ng dalawang anak na babae. "Mula ngayon dito na titira si Fider— magiging kalaro na siya ni Jasper kaya maging mabait kayo sa kaniya," ani ni Jackson at tiningnan ang kambal niya. Ni head to toe siya ng mga ito. Biglang nahiya si Fider at yumuko. Natawa ang ina at sinabing marunong mahiya si Fider sa magagandang babae. "Daddy! Pwede din namin siya maging playmate diba?" sabay na tanong ng dalawang babae at lumingon sa ama. Napatigil si Fider at nag-taas ng tingin. "Ha? Bakit hindi? Basta hindi niyo siya ibu-bully katulad ng mga nakakalaro ni Jasper," ani ni Jackson. Ngumiti ang dalawang batang babae— the wierd one. "Siyempre daddy— hindi namin siya ibu-bully," sabay muling sagot ng dalawang batang babae habang nakahawak sa laylayan ng suot ng ama. Lumingon ang mga ito kay Fider. Hindi alam ni Fider kung imagination niya lang ngunit parang kumislap ang mga mata nito at nag-iba ang tingin nito sa kaniya. "I like him," sabay muling sagot ng dalawang batang babae. Hindi nakagalaw si Fider at parang nanigas ang mga tuhod niya. Nanlamig din siya dahil may something sa mga tingin ng mga batang babae ang nakapagpalamig ng buong katawan niya. Feeling niya kakainin siya ng buo ng dalawa. Totoo ba na gusto siya ng mga ito. Mga tanong na biglang pumasok sa isip niya.

Book 1- My 3 Wive's obsession Book 2- The Twin wants to devour me Book 3- Strange tides Book 4- Hopelessly, Devoted to you SPG! SPG! R-18 Wala ako sa sariling umalis ng hospital matapos nga sabihin ng doctor na kailangan ng ma-operahan ang mama ko. Matagal na pala iyon iniinda ni mama at hindi 'man lang niya iyon sinabi sa akin.  "Saan ako kukuha ng pera pang-opera kung kahit 1 thousand wala ako," ani ko na naiiyak. Hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Sinubukan kong puntahan ang lola ko sa side ni papa. Lumuhod ako sa harap niya at nagmakaawa para pautangin ako ng pera ngunit walang nangyari.  Pinagtabuyan lang nila ako. Bakit sila ganoon sa mama ko. Sa lalim ng pag-iisip ko hindi ko namalayan na nasa gitna na pala ako ng kalsada at may pulang sasakyan na palapit sa direksyon ko.  Sa isang iglap nakita ko na lang ang sarili ko na nasa sahig. Masakit ang katawan at nanlalabo ang paningin.  "Shit! Ayos ka lang ba!" sigaw ng babaeng hindi ko kilala. Sobrang ganda nito at muntikan ko na itong mapagkamalang anghel.  Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at sinabing huwag na akong dalhin sa hospital. Bigyan na lang niya ako ng pera.  "Gusto ko maipagamot ang mama ko," naiiyak na sambit ko. Pilit akong bumabangon. Hinawakan ko ang ulo ko at doon nakakita ako ng maraming dugo.  "Bakit ba ang malas ko ngayon," nanghihina na sambit ko hanggang sa tuluyan na ngang umikot ang paningin ko. Wala na akong alam sa mga sumunod na nangyari.  Hanggang sa nagising ako sa isang hospital. Noong una nanlalabo ang paningin ko ngunit nang luminaw iyon. Bumungad sa akin ang puting kisame.  Napabalikwas ako at napahawak ako sa ulo ko. Nakita kong may mga naka-kabit sa akin na apparatus.  Hihilahin ko iyon nang may pumigil sa kamay ko. Napatingin ako iyon 'yong babae na nakabangga sa akin.  "Wala akong pambayad sa hospital bills. Ilabas mo na ako dit—" "Sinong may sabing ikaw magbabayad ng hospital bills? Ako ang magbabayad," ani ng babae. Sopistikada ito at mukhang mayaman.  Masyado na akong desperado at kinapalan ko na ang mukha ko. Sinabi kong kakalimutan ko na ang nangyari— ilabas na ako agad sa hospital para hindi na lumaki ang bills. Bigyan ako ng pera kahit magkano. Tiningnan niya ako na parang nababaliw na. Yumuko ako matapos makita kung anong klaseng tingin ang pinukol niya sa akin.  "Para saan ang pera at masyado ka yatang desperado. Alam mo bang muntikan ka ng mamatay kanina? Then nagawa mo pang sabihin sa akin na huwag ka ng dalhin sa hospital at bigyan na lang kita ng pera." Niyukom ko ang kamao ko. Hindi ko alam kung sino siya pero nasabi ko sa kaniya ang kondisyon ng mama ko.  "Kung bibigyan kita ng doble sa kailangan mong pera— gagawin mo ba lahat ng gusto kong mangyari?" tanong ng babae. Napaangat ako ng tingin at sinalubong ang tingin niya.  "Kahit ano— kahit habang buhay ako magtrabaho sa iyo. Kahit buhay ko ibibigay ko— iligtas mo lang ang buhay ng mama ko." Nagulat ako ng kapalit ng 124 million at sa hospital fees ng mama ko. Kailangan ko pakasalan pinakamagandang babae na nakilala ko sa timeline na iyon ngunit mas nagulat ako noong sinabi niya na kailangan ko din pakasalan ang mga kapatid niya.  Himala ba ito o sumpa. Biyaya ba sila o bagong problema. Hindi ko alam basta isa lang ang alam ko.  Imposibleng maging mabuti akong asawa kung tatlo sila. Imposibleng makapagmahal ako ng isa kung may tatlo akong asawa. 

Blurb Gusto ni Lucinda Lucero maprotektahan ang pamilya niya. Gusto niya alisin sa landas nila si Serkan Marcel Rufos na hinire ng daddy niya bilang butler niya na pinaniniwalaan ni Lucinda na secret lover ng daddy niya.  Naniniwala si Lucinda na kaya nandoon si Serkan ay para maipagpatuloy ng matandang Lucero at ni Serkan ang relasyon nito na matagal ng tinatago sa kanila. Galit na galit si Lucinda dahil doon kaya may naisip na plano si Lucinda.  Maglalagay siya ng maliit na camera sa room ni Serkan. Gagamitin niya ang video na iyon para mawindang daddy niya at ni Serkan. Kailangan niya makita ang sekreto ni Serkan.  Kung magkakaroon siya ng ebidensya magagamit niya iyon para sapilitan na mapaalis doon si Serkan.  Iyon ang tunay na plano ni Lucinda. Huhulihin niya si Serkan at ang ama niya na may ginagawang milagro then tatakutin niya ang mga ito na kapag hindi naghiwalay ay ilalabas niya ang video na iyon.  Ngunit anong gagawin ni Lucinda at magiging reaksyon nito kung iyong taong pinaniniwalaan niyang may secret affair sa ama niya ay nahuli niya sa sarili nitong kwarto.  Naked— moaning her name while masturbating.

Blurb "Sexsomnia is recognised as a rare sleep disorder in which a person engages in sexual activity during their sleep. In general they'll have no recollection of events during the act or when they wake up." Naisara ni Keehan Alvarez ang laptop matapos mabasa ang nakasulat tungkol sa condition niya sa internet. Then nalaman niya din na walang treatment.  Sumandal ang lalaki sa gilid ng kama at niyakap ang katawan niya. Hanggang sa maalala niya ang sinabi ni Jaxon Gueverra. Ang tinuring niya ng kapatid at bestfriend.  "Stop making a scene Keehan. I just making you a favor for god's sake as if may mawawala sa iyo doon at sa tingin mo kaninong kasalanan iyon." "Pero hindi mo sinabi sa akin ang kondisyon ko! Hindi ba pagte-take advantage ang ginawa mo sa akin! Jaxon kaibigan ba talaga kita?" In some reason nakaramdam na ng pandidiri si Keehan sa katawan niya. Nalaman niya na highschool pa lang ay ginagamit na ng bestfriend niya ang katawan niya. Ni wala itong sinabi tungkol sa condition niyo.  Humingi siya ng explanation ngunit puro reason lang ang sinasabi nito. Hinilig ni Keehan ang ulo sa mga tuhod.  "Seems like—I don't want to sleep again."

Blurb I have a condition called Achromatopsia kung saan wala akong ibang nakikita bukod sa gray. Malungkot na kulay ito para sa akin. Ikaw ba naman walang ibang makitang kulay bukod sa gray diba?  Ngunit anong magagawa ko? Ganito na ako 'nong pinanganak ako. Kahit ang mga doctor ay walang magawa sa kondisyon ko.  Bumuga ako ng hangin at umupo sa lumang swing. Mukhang this time sobrang dissapointed na ang parents ko kaya iniwan na lang ako dito sa probinsya.  Ilang doctor na ang nilapitan namin tungkol dito at halos na naikot na namin ang buong mundo para makahanap ng gamot ngunit wala. Kahit ilan pang opera— walang nangyayari.  Tinulak-tulak ko ang sarili ko sa swing. Kung may paraan lang para makakita ako ng normal— kahit kapalit 'non ang buhay ko gagawin ko talaga.  Malungkot mabuhay ng ganito— 20 years old na ako nabubuhay ng halos walang nakikita. Mas gusto ko pa mabuhay ng bulag kaysa iyong ganito.  Sabi ng lola ko espesyal ang mga matang ito ngunit sa paanong paraan? Wala akong nakikitang kulay bukod sa gray.  Napatigil ako sa pagpapagalaw ng swing matapos ako makarinig ng mga kaluskos. Napalingon ako— gubat ang bahaging nasa likuran ko ngunit wala akong nakikita.  Pagharap ko nagulat ako matapos may makita akong dalawang lalaki sa lumang slide. As in nakikita ko sila— nakikita ko ng malinaw ang mukha at suot nilang damit.  May nakikita din akong ibang kulay na bumabalot sa kanila. Magkaiba ang kulay na iyon— sugatan ang lalaking may suot na itim na roba.  Nagulat ako matapos mag-anyong napakalaking lobo ang isa sa mga ito at patungan ang kalaban nitong sugatan din.  Hindi ako siguradong kung pareho ba silang mga tao o nanaginip lang ako pero kinuha ko ang bakal. Malakas kong hinampas ang lobo sa ulo dahilan para matumba ito at mawalan ng malay.  Nabitawan ko ang bakal at napaatras. Hindi ito maganda. Hindi maganda ang nakikita kong kulay sa mata ng nilalang na nakahiga ngayon sa sahig at nakatingin sa akin.  Umatras ako at tumalikod. Tatakbo ako para umuwi nang sa isang iglap may mga braso ng nakapulupot sa katawan ko— mula sa likod hawak niya ang panga ko.  Hindi ako makagalaw anong nangyayari. Inamoy-amoy niya ang gilid ng leeg ko. Ramdam na ramdam ako ang mainit nitong hininga sa leeg ko at nakikiliti ako dahil doon.  "Balak sana kitang gawing hapunan pero dahil niligtas mo ako kanina. Nagbago ma isip ko— kahit papaano may konsensya naman ako," malamig na sambit ng lalaki. Binitawan niya ang panga ko.  "Hanggang sa muli— Dahlia." Paglingon ko— nawala na ang lalaki pati na din iyong lobo. As in sa mga oras na iyon— hindi ko alam kung totoo ba iyon o imahinasyon ko lang.  Parang walang nangyari doon isama pa na ang reyalidad na imposibleng makakita ako ng ibang kulay bukod sa grey.  "Dahlia! Wake up. Hindi iyon totoo," ani ko at sinapak-sapak ng mahina ang pisngi ko. Napatigil ako at napahawak sa gilid ng leeg ko.  Hindi ba talaga iyon totoo? Bakit ramdam ko pa din ang hininga at labi niya sa leeg ko. Pati iyong paghawak niya sa panga ko kanina. "Ngunit hindi ako pwede magkamali. Nakita ko ang napakagwapo niyang mukha kanina— masyado iyong malinaw para maging panaginip."

Blurb  "Pinatawag mo din ako." "Tinatanggap mo na ba ang kapalaran mo?" Mula sa madilim na bahagi ng kwarto. Nag-anyong isang anino ang isang nilalang. Minulat nito ang mga pulang mata at tiningnan ang babaeng nakahiga sa madumi at malamig na higaan na kahoy.  Naliligo sa sariling dugo. Bulag ang kaliwang bahagi ng mata at halos hindi na makilala ang mukha dahil sa bugbog.  "Bigyan mo ako ng isang pagkakataon na mabuhay." "Ibalik mo ako sa nakaraan." "Nasiraan kana ba ng ulo? Alam mo ang mangayayari kapag kinontrol mo ang oras at panahon. Hindi ka mabubuhay ng matagal. Magiging isang normal kana lang na tao." "Namamatay, tumatanda at—." "Hindi ko kailangan ng kahit anong kapangyarihan! Gusto ko mabuhay! Maprotektahan ang hari at mga kapatid ko! Gusto ko baguhin lahat!" Napatigil ang lalaki matapos marinig iyon. Tumulo ang luha ng babae na kinaismid ng binata.  "Kapag binalik kita sa nakaraan. Mawawala lahat ng kapangyarihan mo. Kung tatangkain ka ulit patayin ng ama at sarili mong mga kapatid. Imposible ng makaligtas ka." "A-Alam ko." Tumingin ang babae sa labas ng bintana kung saan nakikita niya ang maliwanag na buwan.  "Pero mangyayari lang iyon. Kung hindi ko magagawang baguhin ang lahat mula sa sarili ko." "Inuulit ko. Mawawala lahat ng kapangyarihan mo." Tiningnan ng babae ang lalaki na nakatayo sa madilim na bahagi ng kwarto.  "I have my goal. Magagawa ko iyon kahit wala akong kapangyarihan. Gagamitin ko lahat ng alam kong paraan para mabuhay." "Then, kung 'yan ang desisyon mo. Wala na akong magagawa. Ibabalik kita sa nakaraan." Nagsara ang pulang kurtina sa kwarto. Binalot ng dilim ang paligid kasunod 'non ang malamig na hangin na umikot sa apat na bahagi ng kwarto.  "Anong mangyayari sa iyo pagkatapos nito? Mavis."

Blurb  "Renz, ikaw muna maghatid kay Sir. Sebastian sa sasakyan." "Saan ka pupunta?" tanong ng binata na nakaupo sa wheel chair.  Ngumiti ang babae at lumuhod sa harapan ng binata.  "Nakalimutan ko yata 'yong bag ko sa office boss." "Renz, samahan mo si Genesis na kuhanin ang bag niya." "Boss hindi ka pwede pumunta sa sasakyan mag-isa. Babalik din ako." Tumayo si Genesis at ngumiti sa amo. Hinawakan nito ang handle ng wheel chair at nag-gesture kay Renz.  "Babalik agad ako boss!"  Kalmadong sambit ng dalaga bago tumalikod. Sinundan si Genesis ng tingin ni Sebastian hanggang sa makapasok ito ng elevator.  "Nag-aalala ako kay Genesis. Pagkahatid mo sa akin sa kotse sundan mo si Genesis." Alanganin tumawa si Renz at walang salitang tinulak ang wheel chair ng amo.  "Hindi si Genesis 'yong tipo na dapat niyo alalahanin boss," natatawang sagot ni Renz.  —  Nag-bago ang expression ng dalaga matapos lumabas sa elevator at tinungo ang conference room.  Personal itong pinuntahan ni Sebastian Gustavo para kausapin ang mga investor ngunit kinuwesyon lang ng mga ito ang kalagayan ni Sebastian at sinabi na babagsak din ang kompanya nito.  Sinipa ni Genesis ang pintuan na kinatayo ng mga tao na nanduon. Tinanggal nito ang ipit sa sariling buhok at nakangising tiningnan ang mga tao na nasa loob.  "M-Ms. S-Salcedo." "Buti naman nakilala niyo na ako." "Ms. Salcedo!" Hinablot ni Genesis ang kwelyo ng isa sa mga matandang nanduon.  "Anong sinabi mo kay Sebastian?" Halos mawalan ng kulay ang mukha ng mga taong nasa loob. Lalabas ang mga ito nang may mga taong nag-lock ng pinto mula sa labas.  "Minamaliit mo yata ang kakayahan ko tanda. Baka nakakalimutan mo na isa pa din akong Salcedo." "Arggh! Maawa ka Ms.Salcedo!" "Ms.Salcedo! Magi-invest kami sa mga Gustavo!"

Blurb "From now on Agasse, Callisto Apostol is your new butler." "Mom, mukhang mas matanda ako sa kanya. Paano ko siya magiging butler?" tanong ni Agasse na na nasa siyam na taong gulang habang nakatingin sa batang nasa anim o pitong taong gulang.  Nakatingala ito sa kanya at hindi inaalis ang tingin sa mga mata niya.  "Callisto is special. If you take care of him sigurado na mabilis siya lalaki. Mas malaki pa sa iyo," natatawa na sambit ng ginang. "Are you kidding right mom? Sana sinabi niyo na lang din na maging babysitter ako ng butler ko." Natawa ang ginang bago lumuhod sa harap ng anak at sapuin ang pisngi niya. "Take care of him Agasse, in future siya lang ang kaisa-isang taong mapagkakatiwalaan mo. Siya lang ang maaring maiwan ko sa iyo." "Accept him as a gift from me. Take care of him at huwag mong hahayaan na may ibang tao na kukuha sa kanya." "Hindi kita maintindihan mom." Ngumiti ang ginang at tiningnan si Callisto na parang kinikilala pa ang bago nitong Master. Nakatingin ito kay Agasse na parang binabasa nito ang expression ng binata.  Gumuhit ang ngiti sa labi ng babae matapos makita na gayahin ng batang lalaki ang expression ng anak.

Blurb Sino nga bang ayaw gumanda diba? Kahumalingan at maranasan hangaan. Lahat ng babae o lalaki nais iyon— ngunit hindi ako.  Itatanong niyo kung bakit? Hindi naman ako ganoon kaganda na maikukumpara sa mga model o diyosa— ngunit may kakayahan akong pabalawin ang maraming tao sa pagtanggal lang ng eye glasses ko at sa pamamagitan lang mg boses ko.  Hindi pa ba kayo matatakot sa charm na dala ko kung lahat ng taong tumitingin sa mata ko at nakakarinig ng boses ko nao- obsessed sa akin at nababaliw ng walang dahilan.  "Sweety, are you okay?" tanong ni mom habang nakaharap ako sa isang full size mirror. Kasalukuyan akong nasa harap ng salamin habang inaayos ang eye glasses ko.  Kinuha ko ang Sketch pad ko magsulat doon at pinakita kay mom.  'I'm okay mom. Kabado lang ako ng kaunti. Ayoko ng ma-bully.' Bumakas ang lungkot sa mukha ni mom. Lumapit siya sa akin at niyakap ako. Alam ko nag-aalala si mom at gusto na lang niya ako panatilihin dito sa bahay para mailayo sa maraming tao ngunit hindi iyon pwede.  Kailan ko maka-survive at gawin lahat para magawa kong maging normal na tao. Sa ayaw at gusto ko kailangan ko iyon gawin.  Katulad ng sinabi ni dad ang takot ko ang siyang sisira sa buhay ko hindi ang kakayahan ko.  Bumuga ako ng hangin at medyo lumayo. Ngumiti ako kay mom matapos makitang paiyak na naman ito.  Maaga pa naman kaya pinaupo ako ni mom sa gilid ng kama. Nilipad ko ang sketchpad ko sa sunod na pahina.  'Mom, pwede mo ba ulit sa akin kung paano kayo nagkakilala ni dad?' Natawa si mom at umupo sa tabi ko pinisil niya ang pisngi ko ng mahina.  "Silly, mula 6 years old ka kinukwento ko na iyan. Hindi ka ba nagsasawa?" tanong ni mom. Mabilis akong umiling at ngumiti kay mom.  Iyon lang ang tanging motivation ko. Makakahanap ako ng katulad ni mom na hindi naapektuhan ng charm namin ni dad.

Blurb "This is bad," bulong ko sa lalaking ngayon ay sumampal sa kapatid ko. Oo, lalaki sumampal. Mukhang isa ito sa mga laruan ng kapatid ko.  Nasa 3rd row ang sexuality ng kapatid ko. Oo, support ko siya doon kahit kailangan pang itago ko iyon sa sarili namin na mga parents.  Support ko siya sa kahit na saan ngunit hindi dito. Kababalik ko lang galing sa France tapos ganitong eksena ang makikita ko matapos ko tangkain na sunduin ang kaisa-isa kong kapatid na lalaki.  Ilang beses ko na ba sinabi kay Yulo na kahit pa anong gender ng taong iyon. Wala siyang karapatan saktan ang feelings ng kahit na sino.  Patay sa akin ang lalaking iyon pag-uwi ko. Tiningnan ko ang lalaking gusot ang mukha na umalis. Lumabas ito ng gate at kitang-kita ko kung paano tumulo ang luha nito.  Sumama ang mukha ko at tumingin kay Yulo na may kaharap pang isang lalaki. Mukhang sinampal ang mukha at na-dislocate ang nguso. Kumpara naman sa kasama ng kapatid ko ngayon mas mukhang maganda at disente ang lalaki kanina.  Naiiling ako at sumakay sa kotse. Nanggigil ako sa kapatid ko— imbis puntahan si Yulo pinaandar ko ang kotse ko patungo sa direksyon kung saan pumunta iyong lalaki.  Nakita ko siyang naglalakad sa gutter at mukhang wala sa sarili. Hindi sa kalayuan may nakita akong grupuhan ng babae. Nagtatawanan ang mga ito at mukhang patungo ang mga ito doon sa lalaking sumampal sa kapatid ko.  Napataas ako ng kilay. Hindi ko namalayan na nakababa na pala ako ng sasakyan at patungo sa direksyon ng mga estudyante na pinagtutulungan iyong lalaki kanina.  "Ngayon wala na si Yulo. Sino ng ipagmamalaki mo ngayon ha? Kea stupida," natatawa na sambit ng babar bago tinulak ang lalaki at napaupo sa sahig.  Napa-pokerface ako. Nasaan ang equality diba? Ganito ba talaga kahina ang mga lalaki ngayon.  May humablot na estudyante doon sa may pangalan na Kea at tinayo ito.  "Ngayon wala na si Yulo. Saan ka na pupulutin ngayon ha? Kea— masyado ka kasing paimportante. Hindi ka naman maganda at isa pa hindi ka nababagay dito," ani ng lalaki at ngumisi.  "How about pag-usapan natin ngayon gabi ang pang-tuition mo?" bulong ng lalaki na nakangisi. Tinulak 'nong Kea ang lalaki at nagtawanan ang mga ito.  "Ano bang gusto mo mangyari? Gianna— kasalanan ko bang hindi ka nagustuhan ni Yulo? Nakita mo naman na iniwan niya na ako diba— kaya pwede ba tigilan niyo na ako!" bulyaw ng lalaki. Aalis ito nang hablutin siya 'nong Gianna at sinampal ito.  Bumuga ako ng hangin. Ayoko ng manood— lumapit ako bago pa mapagtulungan iyong ex boyfriend ng kapatid kong isa't kalahating gago.  Bago pa masampal ulit ang lalaki. Sinalo ko iyon at nagulat silang lahat.  "Sino ka!" sigaw ng babae. Napatakip ako ng ilong.  "Kapal ng mukha mo magsalita ang baho naman ng hininga mo. Hindi na talaga ako nagtataka sa ugali mo. Basura katulad ng amoy ng hininga mo," ani ko at hinila ang buhok ng babae. Walang hirap kong hinagis ito sa mga kasamahan niya na sabay-sabay na tumumba sa sahig.  Binaliktad ko ang suot kong wrist watch at ngumisi.  "Sino gusto magkipag-sparring sa akin ngayon?" tanong ko. Nagtakbuhan ang mga ito kasunod iyong dalawang lalaki kanina matapos ko marinig ang boses ng school guard.  "May nangyaring bullying kanin. Gusto ko makausap nag principal mamaya," ani ko. Natigil ang guard at bahagyang nagulat matapos ako makita.  "Ms. Valencia, kailan pa kayo nakabalik," tanong ng guard. Napangiwi ako. Si manong guard panira talaga ng plano.  Nilingon ko iyong lalaki kanina na ngayon ay namumutlang nakatitig sa akin. Mukha tuloy siyang white bunny na nanginginig.  "Maya na tayo mag-usap manong guard. Huwag niyo muna din sasabihin sa walanghiya kong kapatid ang pagdating ko dito," ani ko na may ngiti sa labi. Agad na tumango si manong guard at umalis.  Tiningnan ko ang ex boyfriend or girlfriend. What ever hindi iyon importante.  "How about mag-usap tayo brother-in-law? About sa ginawang pangwawalanghiya ng kapatid ko," may ngiti na sambit ko. Agad na umiling ang lalaki at umatras.  Wala sa mukha nito ang gago kaya alam kong ang kapatid ko ang may mali. Kilala ko ang siraulo na iyon.  "Sinabi ko na— let's talk. Hindi ako iyong tipong nagdadalawang salita," ani ko na may ngiti sa labi and this time may kasama ng warning.

Blurb "Hindi ito maari," bulong ko habang sinasabunutan ang sarili ko. Dahan-dahan ako tumingin kay Elgod sa tabi ko na walong saplot.  Palihin akong nagdasal na panaginip lang iyon ngunit hindi dahil 'nong sinubukan ko gumalaw pakiramdam ko mahahati sa dalawa ang katawan ko dahil sa sobrang sakit ng nasa gitnang bahagi ng katawan ko. Lasing ako kagabi— kami ni Elgod. After 'non wala na akong maalala. Napahawak ako sa mukha ko— para akong binuhusan ng malamig ba tubig matapos walang benda ang mukha ko.  "Na-nakita ba ni Elgod ang mukha ko?" bulong ko. Hindi— nilingon si Elgod. Mahimbing pa din ang tulog nito kaya mabilis akong bumaba sa kama.  Napangiwi ako at muntikan pa ako masubsob sa sahig. Pilit akong tumayo at kinuha ang mga damit ko at pumasok ng bathroom.  Pagkatapos magbihis— nag-isip ako ng pwede ko gawin kung sakali nga na maalala ni Elgod ang nangyari sa amin kagabi.  Napatigil ako matapos maalala ang mga damit na binigay sa akin ni Ren. Agad ako lumabas at tiningnan ang paper bag na nakapatong sa table. Walang gumalaw 'non. Nilabas ko iyon at ginusot-gusot.  Walang may alam na babae ako kahit si Elgod— hindi pa din niya nakikita ang mukha ko sa likod ng mga benda.  Kinalat ko iyon sa sahig. Pagkatapos 'non ay lumapit ako sa kama. Tulog pa din si Elgod— kahit siguro sa susunod na buhay hindi ko ito makakalimutan.  "Ito siguro ang uri ng pagkakamali na kahit kailan hindi ko pagsisihan," bulong ko. Yumuko at hinalikan sa noo si Elgod bago tumungo sa veranda. Sumampa ako sa railing at tumalon pababa.  Nagpapasalamat na lang ako dahil pangalawang palapag lang iyon. Napaingit ako matapos maramdaman ko na naman ang sakit.  "Those idiot," bulong ko. Malinaw na isa ito sa mga trapped nila at nahulog ako. Aalis ako nang may pares ako ng sapatos na nakita hindi sa kalayuan.  Pag-angat ko ng tingin. Hindi ako nakagalaw matapos makita ang pamilyar na lalaki.  "Bakit nasa iyo ang badge ni Cairo? Sino ka at anong ginagawa mo sa room ni Elgod?" tanong ni Rogue Villiegas. Hindi ako nakagalaw. Parang nanghina ang mga tuhod ko at nawalan ng lakas.  Paano ko nakalimutan na anino ni Elgod si Rogue? Ang taong ito— umatras ako.  "Whatever, umalis ka na. Malapit na gumising si Elgod— hanapin mo sina Heartly kapag nakapag-ayos ka na," ani ni Rogue bago tumalikod. Hindj ito nagtanong— dapat ba ako doon makampante o mabahala.  "Hindi mo kailangan mag-alala. Wala akong balak sabihin ito kay Elgod," dagdag ni Rogue at kumaway habang nakatalikod. Naglakad ito hanggang sa mawala sa paningin ko.  Si Elgod— umiling-iling ako. Maaring malaman ng lahat ang tungkol sa akin pero hindi pwede si Elgod. Masyado na akong maraming pinagdaanan at hinarap para makarating dito at makasama siya.

Blurb Sa araw ng kasal ko iniwan ako ng taong minahal ko ng anim na taon sa altar para sa step sister ko. Pinahiya ako sa harap ng maraming tao ng inaakala kong pamilya.  Pinakain, dinamitan at lahat ng luho binigay ko sa kanila. Nagtrabaho ako hanggang sa maging successful— dugo at pawis ko din ang nilaan ko sa engrande na kasal na iyon.  Ngunit lahat iyon nasayang— pinaalis ako ng dapat mapapangasawa at ng pamilya ko sa mismong kasal ko.  Tumingin ako sa madilim na kalangitan habang nakaupo sa railing. Suot ko ang puting wedding dress na pinagawa ko pa sa pinakasikat na designer kasi gusto ko ako ang pinakamagandang babae sa paninging future husband ko.  Napatawa ako ng pagak matapos  parang mga palasong tumama sa puso ko ang reality na hindi ako sapat. Kahit anong gawin ko hindi pa din ako sapat— kahit patayin ko ang sarili ko sa trabaho, ibigay ko sa pamilya ko lahat ng luho at bihisan ang mapapangasawa ko mula paa hanggang ulo. Hindi sapat ang pera para mahalin nila ako.  Lahat ng ginawa ko nabalewala lahat. Napahagulhol ako ng iyak. Gusto ko ma matapos lahat ng ito. Ayoko na.  Nanlalabo ang paningin na tumingin ako sa ibabang building. Kung tatalon ako doon siguradong matatapos na ang lahat— mawawala na ang sakit at pagkadismaya ko. Duda na din naman ako kung magagawa ko pang magmahal at magtiwala matapos ang nangyari na ito.  Ano pang dahilan at nandito ako diba? Hinawakan ko ng mahigpit ang railing— ito na siguro talaga ang dulo. "Nakakadismaya kasi hindi ko 'man lang nakuha lahat ng gusto ko sa buhay na ito— pinanganak akong mag-isa hindi ko akalain na— mamatay din pala akong mag-isa. Hinintay ko pang maging 25 ako. Nakakatawa," bulong ko bago pumikit.  Bibitaw ako sa railing para tumalon nang may mga braso na pulupot sa bewang ko. Hinila ako nito at pareho kaming bumagsak sa sahig ng rooftop.  Paglingon ko— may nakita akong gwapong lalaki. Madumi ang mukha nito at naka-janitor uniform.  "Ms alam mo bang pang-apat ka na sa mga taong nagtangka na mag-suicide dito?" ani ng janitor. Gusot ang mukha nito habang nakatingin sa akin.  Hindi ako maka-react. Lahat ba ng janitor ganito kagwapo? As in.

Blurb Marcus Alvis Salvacion, kilalang certified playboy sa university nito. Walang sinong hindi nakakakilala kay Marcus. Sino ba naman ang hindi makakakilala sa lalaking kahit sinong babae ay nadadala sa kama.  Ngunit kahit gaano pa kasikat si Marcus, kayaman, may talino at gwapo— walang pinalalampas si karma once na makakuha ito ng tiyempo.  Nakita muli ni Marcus ang unang taong sumira ng dignidad niya bilang lalaki sa mismong kasal pa ng unang babaeng minahal ni Marcus at ng kakambal nito. Iyon ay ang cold blooded na si Reniego Kim. Gusto ni Marcus na gumanti— malinaw na pagkakamali ang nangyari sa kanila ng tranferee ngunit hindi iyon ang tipong madaling makakalimutan ni Marcus dahil dignidad at pride niya ang natapakan doon.  Sinira iyon ng good for nothing na bagong salta sa university nila na si Reniego Kim na ni hindi siya kilala.  Gusto niya gumanti kaya una itong gumawa ng hakbang para lapitan si Reniego at i-torminate ito.  Walang kaalam-alam si Marcus na lahat ng iyon ay plano ni Reniego Kim. Mula sa pagpasok sa university na iyon at ang pagtatagpo ng landas nila— isa iyon trapped.  Hindi akalain ni Marcus na darating ang araw na sasabihin niya sa sarili na sana hindi na lang siya sinilang at nagkaroon na lang siya ng amnesia.  Higit sa lahat hindi na lang niya dapat nilapitan si Reniego at nakilala ito.  Sinabi ni Reniego Kim sa lahat na boyfriend niya si Marcus at malapit na sila ikasal. Parang bomba iyon sumabog sa buong university at nakarating iyon sa angkan ng mga Salvacion. Hindi din akalain ni Reniego na ang good for nothing walking ghost na tinatawag niya ay isang retired assasin at brother in law ng tagapagmana ng mga Giovilli.  "I'm dead."

'Kung gusto mong mabuhay matuto kang pumatay.' 'Walang lugar sa mundong ito ang mahina.' 'We're born to be a monster.' 'Pano mabuhay sa impyernong ito? I'm sorry brother no one can predict it specially kung isa ka sa mga Aragon." 'Blood is my lust...and death is my will enter this room then face the hell.' "Welcome my son." Nakangising sambit ng lalaki na nasa 20s habang nakatingin sa batang napapagitnaan ng mga tauhan. "N-Nasaan ako?" Tanong ng batang lalaki. "Lugar kung saan ka nararapat...My little Argovios."

"Bakit ba ang boba mo?!ano sa sinabi ko ang hindi mo maintindihan?!" Bulyaw ng isang teacher habang dinuduro duro ang noo ng dalagang nasa 18 years old. "Ang pangit mo na nga ang tanga tanga mo pa!" Dagdag ng guro na kinatawa ng buong klase. "Kung tapos kana meron ka pang limang minuto para makaalis ka sa eskwelahan na ito ng nakatayo." Ani ng binatang kasalukuyang nakahilig sa pinto na kinatulala ng lahat ng estudyante. Habang ang guro naman ay halos mawalan ng kulay ang mukha ng makita ang walang emosyong kulay berdeng mga mata ng binata na nakapako ang tingin sa matanda. "R-Racer." Hindi makapaniwalang bulong ng dalaga habang nakatingin napakagwapong binata na walang emosyong ang mukhang nakatingin sakanila. "Long time no see...My little one."

"Mr.Villiegas..bumaba na po kayo diyan baka kayo nahulog!"sigaw ng isa sa mga doctor na nasa pinto ng rooftop sa binatang nakatayo sa Railing. Nakahospital gown pa ito habang nakatakip ang kalahati ng mukha ng binata mula sa leeg hanggang sa ilong at may suot na malaking head set. "Masyado na akong naboboring...walang thrill ang ganito...nakakabagot mag antay."bulong ng binata bago nakapikit na tumingala sa kalangitan. "Hoy kupal na lalaki...magpapakamatay kana lang mandadamay ka pa!"bulyaw ng dalaga bago naiinis na lumapit sa binatang nasa railing. "Hoy!"sigaw ng babae na kinamulat ng mata ng binata bago walang buhay na tumingin sa dalaga at tanggalin ang suot nitong head set. "May sinasabi ka?"walang buhay na tanong ng binata na kinainit ng bunbunan ng dalaga. "Oo meron!sabi ko magpapakamatay kana mandadamay ka pa!...alam mo ba kung ilang libong tao ang mawawalan ng trabaho oras na masira ang image ng ospital at malug--" "Masyado kang advance... tumalon na ba ako?"balewalang tanong ng binata na kinatigalgal ng dalaga. "Ano ba kasing problema mo at magpapakamatay ka?!"tanong ng dalaga habang nakatingala sa binatang nasa railing. "Naboboring ako."sagot ng binata na muntikan ng ikatumba ng dalaga mula sa kinatatayuan. "Boring?!bakit kaya hindi ka maghanap ng trabaho para hindi ka maboring o mag aral ka!"naiinis na sambit ng dalaga na kinikibit balikat ng binata. "Mas boring yun kaya tat--." "Wait"pigil ng binata bago hawakan ng paa ng binata na kinatingin nito. "Protektahan mo ako...tama yun!...magiging personal body guard kita...magiging master mo ako."ani ng dalaga bago nakatingalang nakipagtitigan sa walang buhay na mga mata ng binata. "Sige...mukhang bago yun...pero oras na mabored ako babalik ako dito at tatalon."

"Pakawalan mo ako!putangina mo itaga mo ito sa noo ng kanun- nunuan mo pag ako nakawala!gugutay gutayin ko yang katawan mo tatanggalin ko ang--asghtrchgbkhr."naputol ang sasabihin ng dalaga ng walang kaano anong pasakan ng binata ng panyo ang bibig ng dalaga. "Wag mo ng pangarapin dahil hinding hindi mangyayari yan."putol ng binata na kinapula ng dalaga sa galit. "Sinabi ko once na natrap na kita..you can't escape again from me."nakangising sambit ng binata habang nakaupo sa upuan sa harap ng dalaga na kasalukuyang namumula dahil sa sobrang galit.

Damn!"mura ng binatang kasalukuyang naglalakad sa gitna ng kagubatan ng makaramdam siya ng pagpintig ng mga ugat sa ulo niya ng makarinig siya ng tunog ng plawta. "Shit!tama na!"sigaw ng binata bago mapaluhod habang hawak ang ulo nito ng---. "Alam mo bang kapalastanganan ang pagpasok mo sa teritoryo ko?"ani ng dalaga bago lumabas. Mula sa kadiliman ng bahagi ng gubat lumabas ang babaeng may suot na mahabang hood habang may hawak na itim na plawta at sa tabi nito ang napakalaking puting aso na ngayon ay handang sakmalin ang binata na hawak ang ulo nito habang namumutla. "H-Hindi ko alam k-kung nasaan ako."nahihilong sambit ng binata bago mag angat ng tingin sa dalagang nakahood na nagmistulang si kamatayan dahil sa suot nito. "S-Sino ka ba?"tanong ng binata.

"Ang tamis talaga nito dapat matikmam ito ni Claud." Pangiti ngiting sambit ng binata habang nakasampa sa isang bench at may subo subong ice candy. Pinagtitinginan siya ng mga babae na papalabas sa eskwelahan habang ang iba naman ay palihim na kinukuhan ng litrato ang gwapong lalaki na parang batang kumakain at sinasaid ang plastic. Napaangat lang ito ng tingin sa mismong gate ng may dalagang lumabas na nakasuot ng head set at tuloy tuloy na naglalakad. "Oy!" Sigaw ng binata na kinatigil ng dalaga at kinatingin nito sa pwesto ng lalaki na nasa kabilang kalsada. "Ang pangit ng hairstyle mo."

3rd Person's POV; "May tao."bulong ng dalaga ng makita ang binata na nakasiksik sa pinakaillim ng puno na kinatakha ng dalaga. "Hala ate takbo na tayo baka kuhanin tayo nan."sambit ng batang nasa pitong taong gulang habang natatakot na nakatingin sa lalaking nasa ilalim ng mga ugat ng malaking puno at nagtatago. "Tumigil ka nga Bimbo wag kang magulo may sugat siya."ani ng dalaga nago humakbang palapit sa binata at yumuko para silipin ang lalaki. "May sugat ka."bulong ng dalaga bago iangat ang kamay nito at hahawakan ang sugat sa noo ng binata na---. "Ate!"hinila ng batang si Bimbo ang ate niya ng aabutin ng lalaki ang kamay ng dalaga. "Ano ka ba naman Bimbo mukhang kailangan niya ng tulong."tila naiiritang sambit ng dalaga bago lumuhod ulit sa harap ng lalaki para magkapantay sila. "Labas ka diyan hindi ka namin sasaktan."bulong ng dalaga bago marahang haplusin ang mahabang buhok ng binata ng makitang mas sumiksik pa ito dun. "Hindi ka namin sasaktan."bulong ng dalaga habang nakatingin sa kulay chocolate nitong mga mata na tila binabasa pati kaloob looban ng kaluluwa niya.

"Wtf!Derek!ilang beses ko ng sinasabi sayo na lagi mong ichecheck ang katawan mo!ano yang tumutulo sa braso mo?"bulyaw ng dalaga na kinapitlag ng binata na kinatingin nito sa dalawang braso. "Hind---." "Sinabi ko na din sayo diba?!lagi kang magsusuot ng light colors na damit?"putol ng dalaga na kinabuga ng hangin ng binata. "Look hindi ko naman ramdam walang sakit kaya ok---." "Allison!"sigaw ng isa sa mga kabanda ng binata ng makitang kwelyuhan ng dalaga ang kaibigan sa loob mismo ng studio kung nasan ang ilan sa mga stuffs nila. "Oras na mawalan ka ng dugo mamatay ka."may diing sambit nito bago naiinis na mas ibaba pa ang binata na wala man lang reaksyon. "Naiintindihan kong hindi ka nakakaramdam ng kahit anong sakit 'physically' pero alam kong alam mo na hindi ka tanga at manhid emotionally para hindi ka maging aware na maraming tao ang nag aalala sayo."nanggigigil na sambit ng dalaga bago ngumiti at walang kaano anong binitawan ang binata at ayusin ang kwelyo nitong bahagyang nagusot. "I'm warning you Mr.Bullet Aragon pag ni isa sa mga utos ko wala ka pang sinunod sinasabi ko sayo ako mismo ang maghuhubad sayo time to time para macheck ko ang katawan mo na hindi mo magawa sa sarili mo."kalmadong sambit ng dalaga bago ngumiti na kinapako sa kinatatayuan ng apat na lalaki na nakatingin sa dalaga hindi kalayuan sakanila. "Hell'a scary." komento ng binatang nangangalang Shintaro habang nakatingin sa likod ng babae kumakausap sa ibang stuff. "Damn I think she get her limit."bulong ng binatang si Derek habang nakangiwing tumingin sa sugatang braso.

"Papa!hindi niyo ito pwede sakin!kailangan kong bumal---." "Hindi Almira!ilang beses ko ng sinabi sayo layuan mo ang lalaking yun diba!"sigaw ng matandang nasa 60s sa dalaga na kasalukuyang hawak mg mga kapatid na lalaki. "Papa!hindi ko siya pwedeng layuan!"sigaw ng dalaga bago marahas na pinusan ang pisngi at hawakan ang kanyang sinapupunan. "Siya...Siya ang ama ng anak ko... magiging ama na siya ng batang dinadal---." *paaak* "Papa!"sigaw ng apat na kapatid na lalaki ng dalaga ng malakas nitong sampalin ang anak. "Hindi kana nahiya Almira isa kang Sullivan tapos nagpabuntis ka lang sa isang hampas lupa?"ani ng matanda bago madilim ang anyong tiningnan ang apat na anak na lalaki. "Sa gusto at ayaw mo ipapalaglag natin ang batang yan."dagdag ng matanda na kinatingin ng apat ng binata. "Papa!hindi niyo pwedeng gawin yun anak pa rin ni Almir---." "Kung anong sinabi ko yun ang masusunod Cason."putol ng matanda na kinalamig ng dalaga. "Ipapalagla ang baby ko?"bulong ng dalaga na kinayukom ng kamao nito. "Hindi hindi ako papayag papa!"sigaw ng dalaga bago tumakbo palabas. "Almira!" "Princess!" "Almira!" Sigaw ng apat ng binata bago habulin ang kapatid palabas ng mansyon. "Rade!! Rade!!tulungan mo ako Rade!"sigaw ng dalaga habang umiiyak at tumatakbo. "Almira!"sigaw ng binatang si Vlad ng---. *screeeechhhhh* "Almira!!!!"

"Bakit ko kailangan magbayad sayo sayo?!worth of 80 million kapang sinasabi diyan eh vase lang nam---." "For your information missy hindi divisoria ang pinasukan mo para maghanap ka ng Vase dito na worth of 100 pesos...lahat ng bagay dito sa black market billions ang halaga."putol ng binata na kinabulangan ng mga mayayamang negosyante sa paligid. "Ohmy kinausap ba talaga siya ni Mr.Winston?"hindi makapaniwalang react ng isa sa mga costumers na nasa loob. "Young master mawalang galang na pero may gustong kumausap sainyo."ani ng isa sa mga tauhang lumapit tatalikod na ang binata ng---. "Hoy hindi pa tayo tapo---ahhhh!"tili ng dalaga ng hindi sinasadyang matapakan nito ang sintas ng suot na sapatos babagsak ito at handa ng makipaglips to lips sa sahig ng---. "Hindi ko alam kung lampa ka lang talaga o tanga ka talaga."ani ng binata matapos nito saluhin ang babae na kinamulat ng dalaga ng makitang ilang dangkal na lang ang layo niya sa mukha ng binata. "Mesiree Lacson."bulong ng binata na kinalaki ng matang dalaga. "Bagay na bagay sayo ang pangalan mo."komento ng binata na kinagising ng diwa ng dalaga bago malakas na itulak ang katawan ng binata palayo. "Oras na may makaalam nito na ibang tao, pati buhay mo sisirain ko."nagdidilim ang anyong sambit ng dalaga. "Sa kalampahang taglay mo kayang kaya mong gawin yun."sagot ng binata na kinalaki ng mata ng dalaga. "Jerk!."

Blurb  "Where am I?" tanong ng binata  nang magising sa isang kwarto. Nakaupo siya sa isang upuan habang nakatali ang mga kamay.  Napaingit ang binata matapos makaramdam ng kirot sa likod ng ulo.  "Magpasalamat ka Crimson nagising pa ang lalaking 'yan kung hindi babalatan tayo ng buhay ni Phoenix.  "Ha? Sino kayo?" tanong ng lalaki sa dalawang babae na nakatayo sa may pintuan. May suot ito na mga puting maskara na hindi alam kung para saan.  "Mamatay ka din naman bakit pa kami magpapakilala?" bored na sagot ng babae na may suot na pulang leather jacket bago humakbang palapit sa lalaki.  "Nasaan ang black list?" "Tanda hindi ko alam ang sinasabi mo. Anong black list? Katulad ba yan ng menu? Mukha ba akong waiter?" Gumusot ang mukha ng babae at mabilis na hinablot ang leeg ng binata.  "Hindi ako nakikipaglokohan sayo." "Wala akong pakialam kung mafia boss ka." "Crimson, huminahon ka. Hindi pa niya nasasabi kung nasaan ang black list." Binitawan ng babae ang binata na kinaubo ng lalaki.  "S-Sino ba kayo? A-At anong mafia boss. Hindi ko alam ang sinasabi niyo." habol hininga na sambit ng binata.  "Holyshit," mura ng isa sa mga babae.  "Huwag na tayo maglokohan dito. Wala tayo sa pelikula para umarte ka! Papatayin pa din kita kahit hindi mo sabihin kung nasaan ang black list!" "Ano ba kasing sasabihin ko hindi ko alam kung anong blacklist ang tinutukoy mo?!" asar na sagot ng lalaki.  "Nagtanong ka pa papatayin mo pa din ako," gusot ang mukha na sambit ng binata.

Blurb "What? Bride? What the heck are you saying! Nakikita mo bang lalaki ako?" bulyaw ni Paxton matapos siya kaladkarin ng limang lalaki na naka-business suit palabas sa cheese factory na pinagtatrabahuhan niya.  Nagtaka si Paxton dahil maraming tao sa factory ngunit isa sa mga ito walang gumalaw. Gusto pagmumurahin ni Paxton ang mga ito dahil wala 'man lang tumulong sa kaniya at kahit tumawag ng mga pulis.  "Malinaw na kidnapping ang ginagawa niyong ito! Nagkamali kayo ng nadampot! Lalaki ako!" bulyaw ni Paxton. Pilit siya kumakawala sa mga ito pero dahil mukhang kalaho ng mga ito sa superman para lang siyang laruan na binitbit nito.  "Mr. Valencia, sumama ka na lang kasi hindi mo magugustuhan kapag pinaghintay mo pa si pinuno." "Hindi nga kasi ako ang hinahanap niyo! Hindi ako magiging asawa ng kahit na sino at mas lalong wala akong kakilang Fourth Benedit Calderon!" inis na sambit ni Paxton.  Tila tumigil naman ang ikot ng mundo ni Paxton matapos sila makalabas ng factory. Nakita niya ang maraming sasakyan na nasa labas ng factory at maraming mga lalaking nakasuot ng suit.  Napako ang tingin ni Paxton sa malaking lalaki na nasa pinakaunahan at may suot na sun glasses. Naka-longsleeve ito at matama ang tingin sa kaniya.  Binaba ng lalaki ang sunglasses at kalmadong pinako ang tingin kay Paxton na halata ang gulat sa mukha.  "S-Sino ka? Bakit—" Hindi alam ni Paxton ang sasabihin dahil kamukhang-kamukha nito ang dalagita na inalagaan niya last 4 years. Kung hindi lang ito lalaki at sobrang gwapo iisipin niya na ito ang young lady niya.  "Hindi mo na ako nakilala? Masyado ka yatang shameless Pax— 4 years pa lang ang nakakalipas 'nong umalis ka sa mansyon. Nakalimutan mo na agad ako?"

Blurb "Para kang bata," bulong ni Lucius Difabio habang nakaupo sa sahig at punasan ang pisngi niya gamit ang likod ng mga palad.  Natawa si Lucius at tiningnan si Danger Beltran na kasalukuyang madilim ang mukha. Napatigil din ang ilang barkada ni Danger na siyang nagbuhos ng tubig kay Lucius.  "Sa tingin mo ba nagmumukha kang malakas sa pamamagitan ng pambu-bully mo sa mahihina. You look pathetic and stupid— Beltran." Hinablot siya ni Danger sa kwelyo at malakas na sinuntok. Napahiga si Lucius— pinagsusuntok ni Danger sa mukha si Lucius ngunit hindi 'man lang ito pumalag.  "Manahimik ka! Wala kang alam!" bulyaw ni Danger. Galit na galit si Danger— dumating ang mga school staffs at agad pinigilan si Danger.  Dunudugo ang labi ni Lucius at namamaga ang kabilang bahagi ng pisngi ni Lucius. Galit na galit ang head teacher at sinabing ipapatawag ang parents ni Danger.  Napatigil si Danger matapos makita ang pamilyar na mga tingin sa kaniya. Kasama doon ang pandidiri at pangmamaliit sa kaniya.  Nagdilim ang mukha ni Danger at tiningnan si Lucius na balewalang kinuha ang mga gamit niya.  "Difabio— pumunta ka sa police station. Pwede mo sila kasuhan," ani ng isa sa mga kaklase ni Lucius na siyang tumawag sa mga teacher.  "Sayang lang ang oras," bulong ni Lucius at nilingon si Danger na ilang metro ang layo sa kinatatayuan niya.  "Ang mga ganitong bagay hindi dapat pinag-aaksayahan ng oras at bini-bigdeal," sagot ni Lucius. Biglang lumamig ang hangin matapos magtama ang mata ni Danger ay Lucius.  Naiyukom ni Danger ang kamao. In some reason kinaayawan ni Danger si Lucius— pakiramdam niya ay hindi siya nakakahinga kapag nasa paligid si Lucius. Mula sa tingin at salita nito ay tumatagos sa kaluluwa at pagkatao niya.  "Fuck off, Lucius."

"Paanong bumalik ako sa nakaraan?" tanong ko sa sarili bago niyakap ang mga tuhod at sinabunutan ang sarili ko.  "February 21, 2017. Ibig sabihin isang taon mula ngayon darating ang ang taong dapat pakakasalan ko galing sa angkan ng mga Sergio."

Blurb  Hindi ko alam kung kailan nagsimula. Hindi ko na din maalala kung bakit ako nasa sitwasyon na ito— basta ang alam ko lang.  Naobliga ako makipagkasundo sa punyeta kong kapatid na lalaki na magpanggap na kakambal ko para may mapasukan ako na school at maayos ang gusot ng kakambal ko dito.  "Pero bakit pamilyar sa akin ang sitwasyon na ito?" bulong ko matapos mapansin na napapalibutan ako ng mga ka-schoolmate ko na lalaki.  Ah tama! Nangyari na ito sa dati kong university. Na-kick out ako matapos ko balian ng buto ang kalahati sa estudyante ng section namin.  "Hindi naman ako siguro maki-kick out dito dahil eksaktong harrassment at vandelism ang ginawa niyo sa locker at upuan ko kanina," ani ko na may ngiti sa labi bago binaba ang bag ko at hinilot ang mga kamao ko.  "Dude ang yabang. Nauntog yata ito 'nong tinulak natin sa hagdan 'nonv isang linggo," natatawang sambit ng isa sa mga lalaking humarang sa akin.  "So? Kayo 'yon?" bored na sambit ko bago umayos ng tayo at tiningnan ang mga lalaki. Ako si Gemini Elija— 4th year. Hindi ko alam kung ilang beses na ako na-kick out sa school dahil sa pagiging takaw ko sa gulo na malayo sa ugali ng kakambal ko na lalaki na si Germany Elija.  Hiniram ko ang katauhan ng kakambal ko bilang si Germany para makapasok sa all boys school— makaiwas sa gulong kinasangkutan ko sa dati kong school at para gawing impyerno ang buhay ng mga taong nam-bully sa kakambal ko.  Hindi ko alam kung anong klaseng eskwelahan na ito pero nararamdaman ko dito ako magiging malaya— dahil dito walang rules. Pagkatapos ng klase kahit magpatayan kayo ayos lang as long aa magagawa mong i-maintain ang grades mo at makapasa sa exam. 

Blurb  "Bitawan niyo ako! Hindi ko naman kayo inaano ah," umiiyak na sambit ng batang si Quinn matapos siya hilahin ng mga pinsan papunta sa kagubatan.  Tinulak ng mga ito si Quinn paupo sa lupa.  "Huwag kang paiyak-iyak diyan! Dahil sa iyo pinagalitan kami ni lolo! Kalalaki mong tao iyakin!" "Ah!  Iyakin ah! Iyakin!" Sunod-sunod ang pangangatyaw ng mga batang lalaki sa batang si Quinn. Tumayo si Quinn at sa inis ng bata binato niya ng lupa ang mga lalaki.  Nagalit ang isa apat na pinsan at dahil doon malakas niyang tinulak ang batang lalaki.  "Ahhh!"  Nahulog sa bangin si Quinn at sa ilalim 'non ay isang lawa. Binalot naman ng takot amg mga batang lalaki matapos mahulog si Quinn. Tumakbo ang mga ito at umiiyak na bumalik sa rest house na malapit sa bangin para humingi ng tulong.  "Tulong!" sigaw ng batang si Quinn habang nagpapasag. Ilang metro lang ang pagitan sa taas ng lawa at ng bangin ngunit sa height at sa edad ni Quinn. Masyadong malalim ang lawa para sa maliit niyang katawan.  Nag-iiyak si Quinn hanggang sa tuluyan na siyang hilahin pailalim at hindi nagawang umahon ngunit bago pa siya maubusan ng hangin.  May nakita siyang isang uri ng hayop sa itaas ng lawa. Nagliwanag iyon at mula doon lumabas ang isang batang lalaki na nasa sampung taon na gulang. Mahaba ang buhok nito at may berde na mga mata.  Inabot nito ang batang si Quinn na kasalukuyang nanlalabo ang paningin. Nang tuluyan niyang maabot ang katawan ng batang lalaki niyakap niya ito at inahon sa tubig. 

Blurb  "Hindi ko alam kung anong trip mo sa buhay Grimore, pero naiinis na talaga ako sa ginagawa mo!" "How many times I'll tell you na hindi ko kailangan ng mga ito!" Binato lahat ni Wax Frevas ang bulaklak at chocolate na personal na binigay ni Apollo.  'Gosh! Totoo ba ito ni-reject niya si Apollo.' 'Ang lakas naman ng loob ng baklang 'yan.' Naiyukom ni Wax ang kamao matapos marinig ang bulungan ng mga kaklase.  "Ano bang gusto mo bibilhim ko?" "Ayaw mo ng bulaklak at chocolates anong gusto mo?" may ngiti na tanong ni Apollo na mas kinausok ng ilong ni Wax.  Hindi niya alam kung anong sumapi sa binata pero hindi nito nagugustuhan ang nagagawang atensyon ng lalaki.  Sa tyura pa lang ng nagngangalan na Apollo Grimore imposible na magkagusto ito sa kanya at seryoso ito sa panliligaw.  Isa lang naman siyang simpleng lalaki. Isang commoner na hindi mo tatankain na dalawang beses na tingnan pagnadadaanan. Chubby, medyo maitim, may pango na ilong at kulang sa height.  Ikukumpara sa isang Apollo Grimore na kahit sinong tao iikot ang ulo 360 degrees dahil hindi mo maalis ang tingin sa gwapo nitong mukha.  Hindi din ang tipo ng lalaki ang magi-sway dahil lang sa kanya.  Ilang months na iyon ginagawa ni Apollo at lahat na ng pambubully ng mga ka-schoolmates niya naranasan niya na dahil sa lalaki. 

[•BXB•] LGBT/Action |•Read your own Risk•| Dalawang lalaki na pagbubuklurin ng tadhana para sa mga nakaraang nakalimutan at iniwasan, mga nakaraang nagbigay ng lamat sa dalawang tao na may hindi magandang nakaraan na dinala sa kasalukuyan sa iba't ibang sitwasyon at paraan. Magagawa ba ng mga ito baguhin ang nakaraan at magsimula sa kasalukuyan o dadalhin nito ang mga masamang nangyari sa kasalukuyan at mauulit ang masamang nagyari sa nakaraan. Pagpapanggap, galit, sakripisyo at walang hanggang sakitan na nauwi sa hindi magandang katapusan. Subaybayan natin ang kwento ng dalawang tao na magpapatunay na ang pagmamahal ay maaring bumuo sa tao at sumira ng pagkatao. Makapangyarihang emosyon na puno man ng galit, takot at sakit andun pa din yung pagmamahal na maari mong maisantabi pero hindi mabibitawan.

"Deserve niyo din ang maging masaya at magkaroon ng happy ending," ani ko bago tiningnan sila isa-isa.  Ngumiti ako matapos pumasok sa idea na masasabi kong isa ako sa pinakamaswerte na tao sa mundo. Para akong isang anghel na pinababa sa langit para sa isang mission.  'Yon ay masaksihan ang isa pang-uri ng pagmamahal na hindi maiintindihan ng ordinaryong mga tao.  Isang istorya ng mga nagmamahalan na dapat ipamahagi sa iba para mabuksan ang kani-kanilang isipan. Uri ng pagmamahal na magpapa-realize sa atin na ang tunay na pagmamahal ay walang pinipili.  Pagmamahal na puro, pulido at malinis. Walang halong paghahangad at kasakiman. 'Yon ang uri ng pagmamahal na kinalimutan ng madaming tao. Iyon ang pagmamahal na natutunan ko sa mga taong nasa harap ko at pinamahagi sa mundo.

Book1: The Devil's lullaby Book2: Dancing with the Devil BxB[warning content] Prologue "Damn it! Cross, lahat na lang ba ng bagay gusto mong gawing mas komplikado?" Naiinis na sambit ng binatang si Arkhon. "Anong sinasabi mo?" Bored na tanong ni Cross ng hindi man lang tinapunan ng tingin ang binata na nagpabalik- balik sa harapan niya. "Tinatanong mo yan?! Gago ka ba? Akala mo hindi ko alam yung ginawa mong pag iwan kay Alica sa restaurant?" May inis na sambit ng binata na kinatingin ni Cross. "So? Pinatawag mo ako dito para sa sermonan nanaman dahil sa ginawa ko sa kapatid mo?" Tanong ng lalaki bago tumayo at nakapamulsahang tiningnan si Arkhon. "Hindi ka ba nagsasawang ipagpilitan ang kapatid mo, kahit alam mo naman kung sino ang gusto ko." Dagdag ni Cross bago walang emosyong tiningnan si Arkhon. "Sira na ang ulo mo Cross, gusto ni Tito Cadmus si Alica para sayo ... fuck it, pag kinasal kayo ni Alica magandang opportunity yun para sa mga Acos---." "Bakit hindi si daddy ang kausapin mo at sabihin mong siya ang magpakasal kay Alica, siya naman ang may gusto." Iritableng sagot ni Cross na kinadilim ng anyo ng binata bago mabibigat ang paang lumapit sa lalaki at kinuwelyuhan si Cross. "Wag na wag mong babastusin ang kapatid ko sa harapan ko Cross dahil diyan tayo magkakatalo, naiintindindihan kong wala kang sinusunod at matigas ang ulo mo. Pero sana intindihin mo din ang mga taong nasa paligid mo na nag aalala at handang gawin ang lahat para sayo." May diing sambit ni Arkhon. Hindi umimik si Cross ng ilang minuto at tinitigan lang sa mata ang kaibigan. Hanggang sa bumitaw si Arkhon at umiwas ng tingin. "Gawin lahat? Katulad ng gawin nila ang bagay na sa mga mata lang naman nila tama."

●UN- Series: Gen.02 Book 1:The Devil's Lullaby Book 2: Dancing with the Devil BxB [Warning content] Prologue "You'll a fucking devil Acosta hindi ka ba talaga titigil sa panggugulo sa buhay ko ha?!" Bulyaw ng binata habang nasa loob sila ng isang studio na naging dahilan para magtakbuhan palabas ang mga staff. "Hindi pa ba sapat na sinira mo ang buhay ng pamilya ko at pati ako ginugulo mo? Sinabi ko na sayo hindi kita kilala at hinding hindi ako babalik sa sinasabi mong pamilya!" Sigaw ng binata matapos kwelyuhan ang binata na ngayon ay natatawa lang bago malakas na tinulak si Arkhon para malayo ito sakanya at matitigan. "Thanks for insulting and rejecting me Freya for once I accept that as a compliment and honored." "Nababaliw kana." Nagdidilim ang anyong sambit ni Arkhon hanggang sa mapaatras ito ng makita ang labi ni Cross na dumudugo at may tumutulak sakanya para lumapit. "I don't think so." Bulong ni Cross bago bahagyang punasan ang labi gamit ang daliri niya at tingnan si Arkhon sa mata. "Dahil sa tingin ko mas kabaliwan ang labanan ang sariling kagustuhan kaysa tumanggap ng insulto sa kalaban." Ani ni Cross bago humakbang palapit kay Arkhon. Dahil sa pag atras mg binata napahinto ito ng bumangga siya sa walking closet ng kwarto. "Remember this Arkhon you can insult and reject me hanggang sa gusto mo but sorry to tell you hindi ko hahayaang kalimutan mo ako." "If you like it or not you will dance my rhythm and fullfilled my order."

"Kaide hindi ako yung taong katulad iniisip mo hin---." "Tell me Caito anong gusto mong isipin ko." Kalmadong sabit ng binata. "Hindi mo ako naiintidihan Kaide." Ani ng binata habang patuloy na sa paglandas ng luha na nanggagaling sa mga berde nitong mga mata. "Hindi ko maiintindihan dahil wala sa mga yan ang Caito na nakilala ko." Bulong ng lalaki bago dahan dahang lumapit sa mga binata at walang kaano itungkod ang isang tuhod nito sa sahig na kinalaki ng mata ng binata. "Wala sa parte ng mundong ito ang lugar kung saan ka karapat dapat bukod sa tabi ko Caito...Wala." bulong ni Kaide pagkatapos nitong kuhanin ang isang kamay ng binata at marahang halikan ang likod ng palad ng binata. "You belong to me Caito wala akong pake kung sino ka man o kung saan kang pamilya nabibilang...basta ang alam ko lang sakin ka." Dagdag ng binata bago iaangat ang kulay ginto nitong mga mata at salubungin ng kulay berdeng mata ng lalaki. "The beast need a beauty Caito and I need you more than what you think."

Book 1- Infidelity Affection(COMPLETED) Book 2- Gear on Affliction(COMPLETED) ---- Prologue "I want some cotton Candy mommy Faster!" Tuwang tuwa na sambit ng isang batang lalaki na nasa anim na taong gulang na bata. "Cross! Wag kang tumakbo baka---." "Cross!" 'Yung bata!' Halos manlamig sa kinatatayuan ang dalagang si Astrid ng makita niya ang paparating na kotse pero bago pa ito makatakbo sa anak. Bigla na lang may lalaking tumakbo at walang kaano anong binuhat ang batang lalaki patabi. "Cross!" Sigaw ng dalaga bago lapitan ang anak at hawakan ang dalawang pisngi ng batang lalaki ng maibaba ito ng binata. "Gosh Cross!ano bang pinag gagawa mong bata ka." Mangiyak ngiyak na sambit ng babae bago yakapin ang anak na nagsisimula ng umiyak. "S-Stop Crying mommy you're annoying." Sagot ng bata na hindi alam kung kukurutin niya ang anak o ano dahil anim na taong gulang palang ito napakatalas na ng dila at hilig din siya bwisitin. Napatigil lang ang dalaga ng makarinig siya ng tikhim at ng iangat niya ang tingin. Bahagya itong natulala ng may napakagwapong lalaki ang nakatingin sakanila habang pilit na pinipigilang matawa dahil sa sinagot ng batang lalaki kanina. "I'm Astrid Salves this is my son Cross, pasensya na kanina and thanks for saving my son." Formal na sambit ng dalaga. "I'm Lake ... Lake Acosta." Pakilala ng lalaki na kinatigil ng dalaga lalo na ng magtama ang kanilang mata na kinaiwas ng tingin ng binata. Hanggang sa mapatingin ito sa batang lalaki na nakakunot ang noo sakanya. "Stop staring him mom, I know his handsome but you have now my daddy." Hirit ng batang lalaki na kinagusot ng ina nito na si Astrid. "Saan mo ba napulot ang attitude mong yan Cross?" Tanong ni Astrid. "What ever mom." Simangot ng bata bago umalis. "Cross comeback here!" Sigaw ng dalaga bago habulin ang anak na kinatitig sakanila ng lalaki. "I'll make you mine again Astrid and this time. I make sure you falling inlove with me ... again."

Book 1- Infidelity Affection(COMPLETED) Book 2- Gear on Affliction(COMPLETED) -- "What the fuck are you doing?!" Sigaw ng lalaking may pagka badboy ang datingan habang nakayuko at masama ang pagkakatingin saakin. "Hey are you okay?" Nagaalalang tanong naman ng lalaking kamukhang kamukha ng lalaking nakabangga ko habang nakalahad ang kamay nito para tulungan ako. At ako? Eto parang napako yata ang pwet ko sa pagkakaupo ko sa gitna ng hallway dahil sa napapalibutan lang naman ako ng grupo ng mga gangster at model habang nasa pagitan naman ako ng demonyo at anghel. I'm Astrid Salvez 18 years old the one who take the Acosta Twin's Affection.

Isang lalaki ang biniyayaan ng tatlong bagay na meron dapat ang isang tao, Pera, kagwapuhan at impluwensya pero sa kabila ng mga ito hindi naging masaya ang binata sa kasaganaang tinatamasa. Nakukuha man niya lahat ng bagay na nais niya nakakaramdam pa din siya ng kulang na hindi niya alam kung ano at saan yun makukuha o mabibili ba yun ng pera.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. --- Isang agent ang binigyan ng misyon para hulihin ang isa sa mga Vancouver na sinasabing may mga kakaibang kapangyarihan para bumuhay ng patay o maging kasangkapan para sa panibagong henerasyon. Magagawa mo bang gawin ang misyon kung ubod ng gwapo at arogante ang taong pinahahabol sayo at kung ituring ka para ka lang isang laruan pampalipas ng oras.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Hanggang saan ang kayang gawin ng pagmamahal ng isang tao? isakripisyo lahat ng sainyo? iwan ang pamilya at piliin ang buhay na hindi nakasanayan magkasama lang kayong dalawa? o iiwan ang taong mahal mo para sa buhay na nasi niyong dalawa at isantabi ang kasiyahan para sa taong gusto mo makasama . Mabubura ba ng isang sorry ang lahat at paniniwalang kaya mong wala siya,

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Isang babae ang pinagkatiwalaan ng kilalang pamilya para alagaan ang isa sa bunsong anak kapalit ng pag-aaruga at pag papa-aral sa dalaga na nais suklian sa mag asawa. Kapalit ng magandang buhay na tinatamasa pumayag itong alagaan at bantayan ang tinuturing niyang human day breaker ng buhay niya dahil sa pambubully at pang aasar nito sakanya. Magagawa kaya nito tanggapin ang binata sa kabila ng pagbabagong makikita niya sa mga araw na unti-unting pagkakalapit ng dalawa.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Isang misyon ang binigay kay Stacy Valderama para magbuklod ang kapalaran nila ni Zian Knight isang Multibillioneir na nagkaroon ng madilim na nakaraan at para protektahan binigay ng matandang Knight ang mission sa pinagkakatiwalaang anak ng kaibigan para magpanggap na asawa ni Zian Knight.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. --- Isang dalagang napuno ng galit dahil sa walang awang pagpatay ng mga taong minsan pinagkatiwalaan para hulihin ang ama, ngunit paano kung dahil sa isang gabi na pagkalimot sa sarili magbunga at sila mismo maging daan para mahanap ang taong ilang taon mo din pinaghandaan ang muli niyong paghaharap ngunit magagawa mo ba ito kung ang taong pumatay sa iyong ama at ama ng anak mo ay iisa? ”Anak ko ang nga batang ito at hindi mo sila anak dahil wala silang ama na demonyo at mamatay tao."

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Isang lalaking may madilim na nakaraan ang unang naging pasyente ni Levi matapos nito makapagtapos sa kursong psychology at pumasok sa kilalang hospital na pag-mamay ari ng mga Griffin kung saan nais ng Director na kumuha ng private nurse para magbantay sa nakakabatang kapatid ng owner ng hospital.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Bilang isang tagapagmana simula pagkabata sinanay na si Chronus Giovilli, lahat ng kasamaan nagawa at para sakanya ang mahihina ay hindi dapat nabubuhay sa mundo at tanging ang mga walang puso ang nanatiling nakatayo pero pano kung makakilala siya ng babae na sa sobrang optimistic nagagawa nitong iikot ang mundo ng demonyong hinulma para manguna at mamuno. Maganda ba ito o masaya matuto bang sumaya ang demonyong walang ibang sinasamba.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Isang sirenang minsan nangarap na maging tao ang pagkakalooban ng pagkakataon na makakatungtong sa mundo ng mga tao. Kasabay nun ang nakatakdang makilala niya ang taong magpapatibok sa kanyang puso sa kabila ng pagkakaiba nila ng mundo. Nakatakda ba talaga silang dalawa na magsama katulad ng mga kwentong pambata o nakatakda silang dalawa dahil sa pagtungtong ng sirena sa lupa ang simula ng kalbaryo ng buong mundo.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- 'Sekreto' Isang salita na maaring makasira ng tiwala o makapagpabago ng buhay ng iba. Mga lihim ng mga ala-ala at.mga katauhang hindi mo pwedeng matuklasan o malaman.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. ___ Isang eskwelahan na hindi sakop ng gobyerno, ex-convict, gangster, fraternity at mga anak ng mayayaman na patapon ang buhay at tanging diploma ang gusto. Magagawa mo bang tumagal dito kung ikaw lang ang babae at hindi sinasadyang matuklasan mo ang mga sekreto sa kabila ng paghahanap mo sa tunay mong ama.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. --- Isa sa kamatayan na inilagay sa isang misyon para sumundo sa mga taong namatay ang aksidenteng nakita ng isang mortal, ano kaya ang kahahantungan ng kwento ng kamatayan na nakasalalay ang buhay sa mortal na hinahabol din ng kamalasan.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. --- Isang mortal ang itinakda sa hari ng mga bampira ang magbabago ang kapalaran dahil sa katotohanang siya ang sisimulang ng panibagong lahi na magmumula sakanyang sinapupunan. Bilang ina at reyna anong malaking responsibilidad ang kanyang kailangan harapin at tuparin bilang ina at asawa ng hari ng mga bampira.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Isang biniyayaan ng talino at lakas, bilang isa sa anak ng dalawang tagapag mana ng isa sa organization at nakakatanda sa mga kapatid inako niya lahat ng responsibilidad bilang isang tagapagmana pinilit niyang magpakatatag. Makukuha niya kaya ang kasiyahan sa lakas at impluwensya na nais o sa huli mabibigo dahil sa isang lalaking biglang bumago ng pananaw niya sa mundo at isasantabi ang ambisyon para sa kasiyahan lang ng adalawang tao.

Warning: My stories haven't been fixed yet. this story is not good from grammar, punctuations and word. It still needs the revision and editing that the writer is currently doing. This story is under revision and editing. Don't expect to much. -- Pinagkasundo dahil sa isang hangarin at responsibilidad yun ay ang protektahan ang bida nating isip bata, pano mapanghahawakan ng arogante ang isang pangako kung ang naging asawa ay sakit pa sa ulo .

Book 1- My Secret Husband is a Killer Book2- Zoldic's Possession Blurb "What do you mean you love me? Are you insane?" tanong ng lalaki na natatawa habang may hawak na baril at nakatutok sa babae. "Mas baliw ka! Initial reaction no tumawa matapos may babaeng mag-confess sa iyo! Ikaw iyong baliw!" Napaatras ang babae mula sa pagkakatayo niya sa gilid ng bangin. Napalingon ang babae. Tubig iyong nasa ibaba— maaring mababaw lang iyong bangin at tubig ang babagsakan niya ngunit hindi siya marunong lumangoy. "I said I love you! Bakit ayaw mo ba kasi maniwala. Ano— na-love at first sight ako sa iyo ganoon. Huwag mo ako patayin please!" sigaw ng babae. Pinag-cross niya ang dalawang braso at umiling-iling. "Ah— you love me. Pero kanina kinuhanan mo kami ng litrato tapos tinakot akong ipo-post iyon sa social media. Tinapon mo sa mukha ko iyong phone?" Napangiwi ang babae. Tiningnan niya ang mukha ng gwapong lalaki na ngayon ay nasa harapan niya. Muli natulala siya. Umiling-iling ang babae. "It's love! Ganoon ako magpakita ng love! Binato ko phone ko kasi— kasi kinukuha mo iyon!" palusot ng babae. Sinabi pa nito gustong-gusto niya ang lalaki kaya kinuhanan niya ito ng litrato. "While killing someone?" dagdag ng lalaki. Nag-finger heart ang babae at trying hard magpa-cute kahit kabado na siya sobra. "Ang cool mo kaya habang hinihila iyong esophagus noong humahabol sa akin kanina," ani ng babae. Lumunok ang babae. Napaubo ang isa sa dalawang tao na nasa likuran ng babae. "Ah mahal mo ako," ani ng lalaki. Binaba ang baril niya. Ngunisi ito. "Kung mahal mo ako— jump." Napa-ha? Ang babae. Sinabi ng lalaki na tumalon ang babae sa cliff. "But I don't even know how to swim," sagot ng babae. Ngumisi ang lalaki. "Tatalon ka o babarilin kita?" tanong ng lalaki at tinaas ang baril. Naiinis na tiningnan ng babae ang kaharap niyang lalaki. "Tumalon ako sa cliff o barilin mo ako mamatay din naman ako! Gwapo ka lang wala kang utak! Paano mo magagawang patayin iyong nag-offer ng love sa iyo! Ang sama mo!" sigaw ng babae. Nagpa-putok ng baril ang lalaki. Sa takot napaatras si Coquelicot Blood. Na-out balance siya at nakita na lang niya ang sarili na nahuhulog sa bangin. Nakikita niya ang asul na langit. Nakita ni Coquelicot si Citroen Zoldic. Tumalon ito sa bangin at napatigil ang babae matapos siya hapitin ng lalaki sa bewang. "I-consider mo na itong pangalawa mong buhay dahil mula ngayon— akin ka na." "Love me with all your heart's content— dahil papatayin kita kapag hindi mo ginawa iyon. Ikaw at ang buong pamilya mo," bulong ni Citroen. Bumulusok sila sa pinakailalim ng dagat. Sa mga oras na iyon nanatiling mulat ang mga mata ng babae— nakatingin siya kay Citroen at— sa likod ng lalaki ay ang liwanag. Isang salita lang ang nag-sink in sa isip ng babae sa oras na iyon. The word is 'pretty.